Диле Јоргачев
Одделение за заштита на народот
- Член од
- 3 април 2017
- Мислења
- 8.649
- Поени од реакции
- 27.978
Драга Кајгана (виртуелен дневник)
- Креатор на темата Acid
- Време на започнување
Кајгана, ќе простиш што тебе нема да ти се обратам денес, ама имам нешто побитно за пишување.
Драг човеку кој си ме косоздал заедно со мајка ми. Никогаш не ми беше родител бидејќи никогаш не беше доволно емоционално присутен за да те доживеам како таков. Мислеше дека да ми дадеш пари е најголемата родителска грижа која можеш да ја направиш.
Од тебе драг мој родителу имам скршено ребра на два пати. Лузна до окото од шестата година. Којзнае колку удари низ цело тело примив од тебе. Навреди од „чудак“, „неприфатен“ па до „болно пиле“, „изолиран“, „забеган“.
Цело детство го поминав, родителу, плашејќи се дека ќе се самоубиеш. Цел живот се закануваше дека од твоето пошироко семејство се самоубиле 9-мина, а ти ќе си десеттиот. И во гради се чукаше гордо со тоа. Ама не се самоуби. Се затвораше во купатило со отров за глувци, ќе го пуштеше во тоалет, ама битно ќе направеше сцена. Ќе фрлеше 20 анти-депресанти низ прозор и ќе направеше драма дека ги имаш испиено. Имав 13 кога најдов писмо под на мајка ми перница во кое се простуваш од нас. Ама ни тогаш не се самоуби. Детството го поминав спиејќи лесно за ако чујам како твоја врата се отвора, да излезам да те молам да не се обесиш или отруеш. Ама ниту се обеси, ниту се отру.
Си заминавме пред 5 години, знаеше дека не сме финансиски стабилни и дека ќе ти се вратиме.
Ама пред 10 дена кога заминавме, со стабилни приходи оние кои те напуштивме, знаеше дека нема да те молиме да ти се вратиме дома пак. И идиотот кој беше, прати писмо до мајка ми со листа кој да се покани на погреб, и заблагодари неа дека те трпела 3 децении, и кажа на сестра ми дека ја сакаш, а мене ме нарече себично копиље. И испи пестицид. И ебено умре после една недела.
Не е фино последните зборови кои ќе ги чуеш од родител да бидат дека те гледал како себично копиље. Можеби и бев себичен. Пошто ти се секирав за среќата и те однесов кај 5 психијатри, двајца терапевти, а кај неколку други ти закажав, но ти никогаш не се појави. Можеби бев себичен поради тоа што ти кажував дека немаш причина за несреќа и само имаш ненаситно око и сакаш да се нервираш за џабе.
Не ми е жал за тебе, ти беше некој кој во идеален систем ќе го поминеше животот во бела кошула, во психијатриска установа. Криво ми е што прокоцка живот бидејќи те воспитале лошо, а ти не сакаше со прст да мрднеш да поработиш на себе. Е тоа ми е мака.
Не можам да ти кажам да почиваш во мир. Не можам бидејќи уште ме болат ребрата, мајка ми има пост трауматско стресно растројство, сестра ми комплекси, јас бев анксиозен цела ебена деценија, не можам бидејќи швалерка ти седеше до тебе на чело на маси додека мајка ми беше кетеринг служба, не можам бидејќи никогаш нема да ги заборавам модрите очи на мајка ми од тепање, никогаш нема да ги заборавам скршените прозорци само пошто тебе не ти бил денот, не можам да ги заборавам маваните чаши по сите нас поради тоа што си сакал да не убиеш ради онака.
Се надевам еден ден ќе ти простам. А да почиваш во мир - нема. Ќе гниеш, родителу, ќе гниеш, и тоа е твојата казна за тоа што ние живи гниевме четврт век.
Со мајка ми зборевме прееска после погреб. Не ни се верува дека го нема повеќе човекот кој мене ме суди дека им помагам на романтични партнерки со готвење, кој ја алиенизира мајка ми од нејзините си роднини, кој сопствената мајка ја нарекува курва, кој сопствената ќерка ја нарекува дебела свиња која парите си ги дава за некој да ја ебе.
Епа гниј, гнидо, гниј.
Извинете за преголемата омраза во постот. Ми дојде.
Драг човеку кој си ме косоздал заедно со мајка ми. Никогаш не ми беше родител бидејќи никогаш не беше доволно емоционално присутен за да те доживеам како таков. Мислеше дека да ми дадеш пари е најголемата родителска грижа која можеш да ја направиш.
Од тебе драг мој родителу имам скршено ребра на два пати. Лузна до окото од шестата година. Којзнае колку удари низ цело тело примив од тебе. Навреди од „чудак“, „неприфатен“ па до „болно пиле“, „изолиран“, „забеган“.
Цело детство го поминав, родителу, плашејќи се дека ќе се самоубиеш. Цел живот се закануваше дека од твоето пошироко семејство се самоубиле 9-мина, а ти ќе си десеттиот. И во гради се чукаше гордо со тоа. Ама не се самоуби. Се затвораше во купатило со отров за глувци, ќе го пуштеше во тоалет, ама битно ќе направеше сцена. Ќе фрлеше 20 анти-депресанти низ прозор и ќе направеше драма дека ги имаш испиено. Имав 13 кога најдов писмо под на мајка ми перница во кое се простуваш од нас. Ама ни тогаш не се самоуби. Детството го поминав спиејќи лесно за ако чујам како твоја врата се отвора, да излезам да те молам да не се обесиш или отруеш. Ама ниту се обеси, ниту се отру.
Си заминавме пред 5 години, знаеше дека не сме финансиски стабилни и дека ќе ти се вратиме.
Ама пред 10 дена кога заминавме, со стабилни приходи оние кои те напуштивме, знаеше дека нема да те молиме да ти се вратиме дома пак. И идиотот кој беше, прати писмо до мајка ми со листа кој да се покани на погреб, и заблагодари неа дека те трпела 3 децении, и кажа на сестра ми дека ја сакаш, а мене ме нарече себично копиље. И испи пестицид. И ебено умре после една недела.
Не е фино последните зборови кои ќе ги чуеш од родител да бидат дека те гледал како себично копиље. Можеби и бев себичен. Пошто ти се секирав за среќата и те однесов кај 5 психијатри, двајца терапевти, а кај неколку други ти закажав, но ти никогаш не се појави. Можеби бев себичен поради тоа што ти кажував дека немаш причина за несреќа и само имаш ненаситно око и сакаш да се нервираш за џабе.
Не ми е жал за тебе, ти беше некој кој во идеален систем ќе го поминеше животот во бела кошула, во психијатриска установа. Криво ми е што прокоцка живот бидејќи те воспитале лошо, а ти не сакаше со прст да мрднеш да поработиш на себе. Е тоа ми е мака.
Не можам да ти кажам да почиваш во мир. Не можам бидејќи уште ме болат ребрата, мајка ми има пост трауматско стресно растројство, сестра ми комплекси, јас бев анксиозен цела ебена деценија, не можам бидејќи швалерка ти седеше до тебе на чело на маси додека мајка ми беше кетеринг служба, не можам бидејќи никогаш нема да ги заборавам модрите очи на мајка ми од тепање, никогаш нема да ги заборавам скршените прозорци само пошто тебе не ти бил денот, не можам да ги заборавам маваните чаши по сите нас поради тоа што си сакал да не убиеш ради онака.
Се надевам еден ден ќе ти простам. А да почиваш во мир - нема. Ќе гниеш, родителу, ќе гниеш, и тоа е твојата казна за тоа што ние живи гниевме четврт век.
Со мајка ми зборевме прееска после погреб. Не ни се верува дека го нема повеќе човекот кој мене ме суди дека им помагам на романтични партнерки со готвење, кој ја алиенизира мајка ми од нејзините си роднини, кој сопствената мајка ја нарекува курва, кој сопствената ќерка ја нарекува дебела свиња која парите си ги дава за некој да ја ебе.
Епа гниј, гнидо, гниј.
Извинете за преголемата омраза во постот. Ми дојде.
bucio
Урбан индијанец.
- Член од
- 8 јули 2008
- Мислења
- 16.322
- Поени од реакции
- 7.781
Се борат двата волци во мене, кога ќе преовлада белиот во рајот сум но кога ќе нагази црниот ме отепа сомнеж и меланхолија цел ден така. Спротивностите се толку очигледни што ме исцрпуваат особено црниот волк чувството на немоќ и разочараност. А сабајле прва свесност белиот волк убавина, смиреност и рајски убавини...
- Член од
- 10 септември 2016
- Мислења
- 8.960
- Поени од реакции
- 17.757
Монологот и хуморот на Жаре треба со закон да ги забранат.Што побрзо тоа подобро.
Anco
За солун ДА, ЗА срем НЕ
- Член од
- 1 ноември 2011
- Мислења
- 8.603
- Поени од реакции
- 15.403
Д.....кога би живеела пред 1200 години како би го напишала бројот 9682,
Што е сега ајде пиши, или ај истиот број а живеела пред 3500 години. Ајде бре.
Што е пак сега.си ги заборавила оние шкртки пртки од пештерите а си била жива тогаш.
Да ти иб,,м и школство и се и прашања и одговори.
Дојде внуката кај мене 6 одд, е и ми дава да и го решам-напишам ова
Добро бре глупаци ај ќе одиме во МАНУ и ова ќе им го дадеме таму на сите да го решат и,,,,
што кој од академците ќе го реши ова веднаш го ставаме претседател..
Што е сега ајде пиши, или ај истиот број а живеела пред 3500 години. Ајде бре.
Што е пак сега.си ги заборавила оние шкртки пртки од пештерите а си била жива тогаш.
Да ти иб,,м и школство и се и прашања и одговори.
Дојде внуката кај мене 6 одд, е и ми дава да и го решам-напишам ова
Добро бре глупаци ај ќе одиме во МАНУ и ова ќе им го дадеме таму на сите да го решат и,,,,
што кој од академците ќе го реши ова веднаш го ставаме претседател..
D
dobramuzika
Гостин
samo rap, boks i hevi metal.
- Член од
- 10 септември 2016
- Мислења
- 8.960
- Поени од реакции
- 17.757
Како протестира францускиот народ за подобар животен стандард.
Како протестира македонскиот народ за подобар животен стандард.
И да ако повторуваш секој ден како не ја бива државата сама ќе се поправи.
Како протестира македонскиот народ за подобар животен стандард.
И да ако повторуваш секој ден како не ја бива државата сама ќе се поправи.
- Член од
- 30 август 2017
- Мислења
- 997
- Поени од реакции
- 1.433
All you guys don't stop believing
- Член од
- 10 септември 2016
- Мислења
- 8.960
- Поени од реакции
- 17.757
На фб најдов страница ЛГБТ-Тетово.
Сега можам да умрам и да кажам дека се сум видел во животот.
Сега можам да умрам и да кажам дека се сум видел во животот.
D
dobramuzika
Гостин
neka dojde leto za da si odam so vlechalki na rabota.
- Член од
- 23 август 2010
- Мислења
- 38.161
- Поени од реакции
- 107.610
Го имаме победникот за денес.
