Драга Кајги...
Од кај да почнам
Здравството можеби. Зар е можно да ни е толку неорганизирано толку за никаде, а нас мува да не не лази за тоа? Кога би се бирало која поговорка е соодветна за одредена ситуација еве ко на пример оваа со здравството, најсоодветна би била "Село гори а баба се чешла". Срамота стварно срамота, ама уште посрамота е што и да сакаш да реагираш ЏАБЕ нема каде, нема пред кого и како да има кога молим ти се "инвестициите" се побитни. Да го тргнеме ова на страна.
Во оваа ненормална држава Кајги да ти е страв да се разболеш, одиш во црква и се молиш некој удар да не те фати, недај боже воспаление да добиеш па макар и на грло. Од здрав прав чим влезеш кај нив болен сигурно искачаш ако воопшто и искочиш. Недај боже па да имаш болен дома. Треба да проценуваш колку му е сериозна болеста за во случај да му се слоши да можеш да викнеш брза помош. Оти не ти идат они секаде, само кај "битните болести", а тоа што дома имаш човек кои ете баш во тој момент има потреба од нивната "брза или итна помош" воопшто не е битно.
Се ежам Кајги се ежам посебно кога ќе утнат терапија, а да не зборам за дијагноза. Имаат ли тие луѓе совест?
Еве Кајги мајка ми доби воспаление... и дадоа антибиотици од кои еден што штети на црниот дроб, не ми кажаа. Кога прочитав ми се стемни, пази што пишуваше во упатството "може да доведе до намалување на функцијата на црниот дроб или до сериозно воспаление кое може да биде фатално". И кажи ми Кајги како јас да функционирам и размислувам разумно после ова? Како да и кажам воопшто на мајка ми дека се штетни, а на неа од сите тие маки освен паниката ништо друго не и остана? Како да го сокријам тоа кога самиот страв ќе ме издаде или како да не и ги дадам таблетите кога мора да ги пие?
Зар толку сме заостанати во медицината што немаме еден единствен лек кој не е контрадикторен?
Збудалев Кајги, немам сон од овие нервози, живеам во страв еве веќе три - четири години и зашто, затоа што некој не си ја врши работата како што треба, а не сум единствена знам, знам и дека има и многу полоши случаи од мојот но тоа не помага да ти биде подобро Кајги тоа уште толку те закопува во земја.
Биди ми поздравена и извини што те позамарав.