се е то фино и лепо само што ете начинот на кој се отцепи и самопрогласи МПЦ - не бил по црковни закони правила канони ..... така да ни дејанијата на таквца црква - не можат да бидат еднакви со некоја канонска црква.
Очигледното веќе го образложив, осудата е перцепција што доаѓа од дуалноста, а таа е надмината на апсолутното ниво или ниво на Господ. Ако се потекнува од Бог, тогаш и тоа што тој го посочил како погрешно потекнува или е допуштено од него. Со актот на осуда, признава дека неговата перцепција е диктирана од дуалноста, признава дека не е совршен, дека не е Господ.
Авторитетите од МПЦ-ОА (на пример, отец Методиј Златанов) нагласуваат дека за признавањето на МПЦ-ОА има само една пречка: тоа е името, кое на некои наши соседи им боде очи и им чини фрустрации, а не каноските пречки, на кои се „вадат„ оние кои не не‘ признаваат и прифаќаат за рамноправни, заради нивните не така дамнешни загуби на наша почва...[DOUBLEPOST=1418941265][/DOUBLEPOST]
„Потекнува од Бог„ и „допуштено од Бог„ се две битно различни можности: токму Црквата е таа која вели дека Бог или благоволи/одобрува или допушта постоење на можни состојби, без притоа да ни ја наруши слободноволноста, која Он сам ни ја всадил.
Нешто не е во ред шом и на Ерусалемската православна црква и на Полската, Грузијската, Руската, Романската, Антиохијска Александриска... православна црква им пречи “само“ името
Без разлика, и да се две различни нешта, парадоксот пак останува, и за двата случаи Бог е тој кој што допуштил или од кој потекнува. Ако Бог нешто допуштил или ако нешто потекнува од Бог а истото потоа е предмет на осуда и му се доделуваат квалификации како "проклето", зло, погрешно итн, итн, тогаш значи дека истото е превид, промашување, грешка! А бидејќи се потекнува од Бог, таа грешка, тој превид е негов! Тоа повлекува констатација дека битие кое прави превид и грешки, неможе да биде совршено, неможе да биде Господ.
Такво нешто не напишав, туку посочив точно на кого му пречи името: на северниот и на јужниот сосед, од причини кои се познати дури и од површно познавање на историјата од 20-от век до денес од овој дел од Балканов.[DOUBLEPOST=1418944110][/DOUBLEPOST]
Нема тука никаков парадокс.
Самиот си даваш констатација и самиот тврдиш дека констатацијата е точна, без притоа да имаш референца во однос на која ќе споредуваш што е точно а што не е...
Итекако има парадокс. Не е поентата колку можности имал Адам, туку фактот дека ако се потекнува од Бог, а Бог е семоќен и сезнаен, тогаш неговиот акт на осуда е акт со кој самиот се демантира дека е совршен. Бидејќи и тоа што го осудил како проклето или погрешно е допуштено или потекнува од него.[DOUBLEPOST=1418944693][/DOUBLEPOST]
Еве ти кажи. Ако се потекнува од Бог, тогаш од кого потекнува она што тој го посочил како проклето или погрешно?
Православие не е северен и јужен сосед, православн цркви се и Руска, Бугарска, Полска, Александријска, Антиохиска, Романска, Ерусалемска, Чешка, Грузијска, Цариградска....
Постојат луѓе, поготово меѓу жените, на кои логиката не им е баш јака страна. Сепак, дел од тие луѓе имаат и благородни особини и високи морални стандарди. Сметаш ли дека таквите луѓе не смеат да имаат став за работите само врз основа на некои свои чувства, занемарувајќи ја логиката.
Мики еве и да е проблем само името.
Преоѓањето на МПЦ-ОА во римокатолици (Бог да чува...) нема да се случи, оти тоа нема да го дозволат верните, а воедно, таквиот чин би бил „сам на себе га убијал„.
Очигледно е дека спорот постои помеѓу соседни Цркви а не помеѓи „несосоедни„. „Несоседните„ очигледно дека немаат спор со МПЦ.[DOUBLEPOST=1419015245][/DOUBLEPOST]
Тука е целата поента: во Адамовиот избор и во последиците од истиот, кои ги трпи целиот род човечки и целата Вселена.[DOUBLEPOST=1419015293][/DOUBLEPOST]
Наброј: што е тоа „се‘„ кое потекнува од Бога.[DOUBLEPOST=1419015381][/DOUBLEPOST]
Тоа потекнува од:
И несоседни цркви не ја признаваат МПЦ така да соседство нема никаква врска со спорот
Ако Бог е сезнаен и семоќен, можел да го предвиди секој можен исход и да го спречи доколку не требало да се случи. Со тоа што посочува нешто како непотребно, штетно, проклето, зло....самиот се елиминира од можноста да биде прапричина за се.
Ај важи.
Ако постои било што кое потекнува од друго битие а не од Бог, тогаш таквиот концепт не е монотеистички, тоа значи дека има повеќе од еден креатор. Тоа е концепт на политеизмот - многубожтвото.
Адам не разликувал добро и зло, Адам е виновен за изборот колку и далтонист кој избрал црвена наместо зелена боја - појма немал што е добро а што зло ниту ги знаел ниту ги разликувал ниту можел да избере меѓу нив. Човештвото е осудено ради пропуст на Бог кој не сака да го признае па својата вина им ја префрлува на други.
А кај па спомнав дека ме навреди живти се!
... И у шо да олабавам.. де бре скокате одма коа чоек е малце по експлицитен и директен...