Probiotikot ne se prima so edinstvena cel za da spreci dijarea, macnina i slicno vo tekot na antibiotskata terapija. Se prima so cel da gi nadopolni dobrite bakterii //koi se unistuvaat od antibiotikot// so ne bi se narusila crevnata flora.
... а цревната флора зошто служи и ако е нарушена како ќе знаеме, по кои симптоми, ај на стари години ќе се учиме нема проблем!
Ако медицината заглавеше во времето кога бевме мали, многу болести ќе останеа неизлечиви. Зошто да трпиме, кога имаме решение? Превенцијата е најважна.
...гледам, „превенција“ со антиковид вакцината ви е најтазе пример „да не се трпи“, феноменално откритие што допрва ќе се согледат постдолгорочни несакани последици нажалост со тоа „ненајдено починал“!
Ок Стерн се налути, ем напаѓа и вреѓа ем тој е налутен, како и да е и самиот пробиотик има две страни, никој не рече дека не врши работа посебно кога е во комбинација и пре и пробиотик во едно, посебно кај пациенти кои имаат проблеми при земање на антибиотици, но ве молам, не секогаш, не секому, ако нема потреба, што е тоа „превентива“? ако нема потреба? све што е нормално е нормално и нема потреба од дополнителен додаток, дали таа „превентива“ не ќе направи полошо да оди на другата страна на покачени вредности на било што, а тоа да наштети на организмот?
Стерн, дали може да се почитува и мое мислење, еве ќе го покрепам со еден линк:
Last few decades have witnessed the unprecedented growth in the application of probiotics for promoting the general gut health as well as their incept…
www.sciencedirect.com
„...последните неколку децении бевме сведоци на невиден раст во примената на пробиотиците за промовирање на општото здравје на цревата, како и нивниот почеток како биотерапевтски средства за ублажување на одредени клинички нарушувања поврзани со дисбиозата.
Додека бројни студии ги потврдија потенцијалите за обновување на здравјето за ограничена група на микробни видови, продажната екстраполација на слична пробиотска ознака на голем број делумно карактеризирани микробиолошки формулации се чини пристрасна. Особено, индивидуите во неонатални стадиуми и/или оние со некои клинички состојби, вклучувајќи малигни заболувања, протекување на цревата, дијабетес мелитус и реконвалесценција по трансплантација на органи веројатно не успеваат да ги искористат придобивките од пробиотиците.
Понатамошно влошување на состојбите, некои пробиотски соеви може да го искористат слабиот имунитет кај овие ранливи групи и да се претворат во опортунистички патогени кои предизвикуваат пневмонија, ендокардитис и сепса опасни по живот.
Згора на тоа, нерегулираната и неконтролираната употреба на пробиотиците потенцијално носи ризик од трансфер на отпорност на антибиотици со посредство на плазмида во цревните инфективни патогени. Во овој преглед, ги дискутираме безбедносните перспективи на пробиотиците и нивните терапевтски интервенции кај одредени ризични групи на население. Отелотворените аргументи и хипотези сигурно ќе фрлат светлина
врз фактот зошто употребата на пробиотик треба да се третира со претпазливост.
Терминот „пробиотици“ е продаден на таков начин што секој има претпоставка дека потрошувачката на овие производи е секогаш корисна, речиси лек, со нула ризици.
Сепак, вистинското сценарио изгледа различно од оваа идеја, и оттука и двете страни на сликата мора да се земат предвид преку евалуација на ризикот наспроти користа, за подобро искористување на придобивките од пробиотиците. Во овој преглед, ги истакнуваме потребите за разграничување на регулацијата на пробиотиците за општата диета и кон клиничките интервенции.
Во нашата дискусија, нагласивме дека
пробиотиците со здравствени тврдења за лекување/спречување на специфични заболувања треба да се регулираат и да се продаваат како „лек“ наместо „додатоци во исхраната“ и затоа мора да одговараат на поригорозни барања.
Регулаторните тела треба да бидат построги при лансирањето на пробиотик на пазарот или како додаток на храна или како биотерапевтски агенс.
Навлегувањето подлабоко може да открие дека
како и сите GRAS микроби не се пробиотици, сите пробиотици можеби не се безбедни за сите поединци. Особено, факторите на домаќинот може да бидат променливи, а за одредена средина под одредени клинички услови, пробиотиците може да бидат имуногени и/или патогени.
Оттука, овој преглед го нагласува фактот дека пробиотиците не се „магичен куршум“ и нивното администрирање под сегашното изговор на ресторатив и имуномодулатор на микробиоти, можеби не е универзално безбеден и ефикасен...“
...еве Стерн, сакаш читај, сакаш нервирај се, сакаш вреѓај ме, но тоа е тоа, јас сум повеќе за овие стручни сознанија, може некому не му се допаѓа изворот од авторите, некои се за „превентива“ како „апсолутно безбедни пробиотици “ додаток на храна, секој со свое мислење, но времето ќе каже кој е во право!
