Тањушка
pretty mama
- Член од
- 17 јануари 2006
- Мислења
- 365
- Поени од реакции
- 29
Кажав и пак ќе кажам. Море луѓе, и мене ми е убаво кога ќе си се сетам на детството, кога ќе се сетам на основно и на приредбите за патронат, блажено чувство ми врви низ душава, ама тоа е затоа што си плачам за ДЕТСТВОТО, а не за Југославија. Како можеш да плачеш за некое време кога не си имал слобода на говор? Најважното демократско право, еј!!! Да го кажеш сопственото мислење. Ако тоа го немам, џабе ми е што сум првак во кошарка (додуша ниеден Македонец никогаш и не бил дел од некоја репрезентација, ама ај....).