Дали човек се раѓа со душа или треба да ја "заслужи" во текот на животот.

Gurdjieff

Bastardo dentro
Член од
12 јануари 2011
Мислења
3.645
Поени од реакции
1.264
Нема ни душа ни воља...таков каков е далеку е од тоа.
 

Хептаграм XI

Ἱερὸς Γάμος
Член од
13 февруари 2010
Мислења
12.249
Поени од реакции
12.260
Еве и еден кабалистички концепт за душата и како се објаснува создавањето на новиот човек според истиот.
Повелете линк! (линкот е на македонски)

Насловот на есејот е „Делови на Душата“ бидејќи еврејските кабалисти ја делат душата на неколку делови кои се испреплетуваат со нивните четири светови. Ова е мал есеј за да се објасни нешто сосема добро (премногу „набилдан“ со технички изрази, но може да се потрудите да ги научите што се и какви се), но се надевам ќе потикне интерес да истражувате за овој концепт и да дојдете до свои сознанија.

П.С.
Поделбата на душата не е концепт само кај евреите... го има и кај египетскиот концепт на душа (за повеќе ќе ја простудирате „Книгата на Мртвите“ каде што се споменува на различни места за Ба, Ка, Ку итн итн и нивниот сооднос со физичкото тело (носач, лаѓа)).
Сигурно го има и на други места... простудирајте.
 

Bodhidharma

Avatara
Член од
17 септември 2011
Мислења
10.783
Поени од реакции
15.399
“A considerable percentage of the people we meet on the street are people who are empty inside, that is, they are actually already dead. It is fortunate for us that we do not see and do not know it. If we knew what a number of people are actually dead and what a number of these dead people govern our lives, we should go mad with horror.”
- G.I. Gurdjieff


Инаку модерниот човек( Так-Adama) e створен како без-душен....во буквален превод би значело магаре.
Адам е магарето(робот) на планетава, а си мислат сите дека е господар на планетава, и не е ништо подобар(во оваа состојба) од мравките да речеме.
Еве и некој линк, ми налета случајно, quantum phenomena :)
--- надополнето: 11 октомври 2012 во 11:13 ---
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
Добро бе, Ѓурџиеф? А бе, обезмозочен крељо е Ѓурџиеф.
 

Divider

Seraphim
Член од
24 февруари 2005
Мислења
27.337
Поени од реакции
3.062
Dobro be, ama Ѓурџиеф??
Ерменогрецки груз = дефиниција за обезмозоченост през векојте.

Се друго не пипам, ама Ѓурџ, ме гнете да не просерам.

Појако беше од мене, мораф, сори
 
Член од
17 јуни 2011
Мислења
11
Поени од реакции
11
Интересна тема за разговор, браво за тој што ја почнал. Како и многу други одговори на егзистенцијлани прашања накрај испаѓаат очигледни, така и на ова прашање би можеле одговорот да го бараме ако не каде на друго место него ли во, природата. Секое живо нешто на планетава се раѓа, расти, било во квантитет или квалитет, достигнува одредена старосна граница, и кини конци. Дали човек се раѓа со душа? Хм...зависи што подразбираме под душа. За мене се што е живо поседува одредена интелигенција или свест за околината, прета, живо е, се бори, и на крај умира, умира бидејќи било живо. Од тој аспект и ние луѓето спаѓаме во таа категорија, очигледно. Ако душата речиме дека е живот тогаш со нејзе секој се раѓа, меѓутоа тогаш таа има рок на траење, освен ако не прифатиме теорија на реинкарнација, но не би сакал да одам таму пошо тоа е друга длабока тема. Дали треба да ја заслужиме? Па веќе ја добиваме од старт. Тоа е како дрвја кога зборуваат дали се раѓаме од семиња или треба да ги заслужиме. Според мојата перцепција, душата се раѓа во некоја основна форма, како во примеров семе, и е подложна на менување, еволуција, раст.

Но што е тоа што не прави различни од останатите животински видови, т.е. души. Одговорот е едноставно ние можиме да прајме муабет за душа :cool:, а другите не можат. Очигледно ние можиме да се ставиме на врвот на еволуцијата на свест. Од сите видови на планетава само човекот може да биде свесен за себе, своето себство, својата свест, свеста е во можност да стани свесна за себе, да го комплетира кругот (не за џабе кругот го има како симбол скоро во сите религии, почнувајќи од зен, па змија која си ја гризе опашката) Што не доведува до заклучокот дека, да се раѓаме со душа, но треба да се негуваме за неа, т.е. треба да се негуваме себе си, т.е. себе си е душата. Затоа скоро сите религии со акцент на Будизмот, ја ставаат само свеста како најбитен фактор за духовна еволуција. Сите големи учители како Буда, Гурѓиев, Исус, Ошо итн., од петни жили се мачат да им кажат на луѓето дека се повеќе од тоа што мислат дека се, и дека во себе носат право неисцрпно богаство.
 

Gurdjieff

Bastardo dentro
Член од
12 јануари 2011
Мислења
3.645
Поени од реакции
1.264
Интересна тема за разговор, браво за тој што ја почнал. Како и многу други одговори на егзистенцијлани прашања накрај испаѓаат очигледни, така и на ова прашање би можеле одговорот да го бараме ако не каде на друго место него ли во, природата. Секое живо нешто на планетава се раѓа, расти, било во квантитет или квалитет, достигнува одредена старосна граница, и кини конци. Дали човек се раѓа со душа? Хм...зависи што подразбираме под душа. За мене се што е живо поседува одредена интелигенција или свест за околината, прета, живо е, се бори, и на крај умира, умира бидејќи било живо. Од тој аспект и ние луѓето спаѓаме во таа категорија, очигледно. Ако душата речиме дека е живот тогаш со нејзе секој се раѓа, меѓутоа тогаш таа има рок на траење, освен ако не прифатиме теорија на реинкарнација, но не би сакал да одам таму пошо тоа е друга длабока тема. Дали треба да ја заслужиме? Па веќе ја добиваме од старт. Тоа е како дрвја кога зборуваат дали се раѓаме од семиња или треба да ги заслужиме. Според мојата перцепција, душата се раѓа во некоја основна форма, како во примеров семе, и е подложна на менување, еволуција, раст.

Но што е тоа што не прави различни од останатите животински видови, т.е. души. Одговорот е едноставно ние можиме да прајме муабет за душа :cool:, а другите не можат. Очигледно ние можиме да се ставиме на врвот на еволуцијата на свест. Од сите видови на планетава само човекот може да биде свесен за себе, своето себство, својата свест, свеста е во можност да стани свесна за себе, да го комплетира кругот (не за џабе кругот го има како симбол скоро во сите религии, почнувајќи од зен, па змија која си ја гризе опашката) Што не доведува до заклучокот дека, да се раѓаме со душа, но треба да се негуваме за неа, т.е. треба да се негуваме себе си, т.е. себе си е душата. Затоа скоро сите религии со акцент на Будизмот, ја ставаат само свеста како најбитен фактор за духовна еволуција. Сите големи учители како Буда, Гурѓиев, Исус, Ошо итн., од петни жили се мачат да им кажат на луѓето дека се повеќе од тоа што мислат дека се, и дека во себе носат право неисцрпно богаство.
Брат, џабе го спомнуваш Г. кога не си го разбрал.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom