Да, и не се срамам. Секогаш јас самиот сум си ги уништувал врските. Бев кретен ипол, лигав тип, и ги презирав девојките, мислев дека ни една не го заслужува моето внимание и изневерував кај ќе стигнам.Но ми се удри од глава.Некогаш кога ќе сватиш што си имал и што си загубил, едноставно премногу боли. Човек не знае што има додека не го изгуби тоа што го има.Мислам дека сум променет сега, и тоа 100%.Поготово откако дипломирав пред некое време и си го средив животот, се се смени, според мене на подобро, иако другарите ме критикуваат дека сум станал мекуш и не ме препознавале повеќе.Но, и не патам по "големите денови" премногу и не се каам премногу заради моето идиотско однесување во минатото, поготово средношколските и судентските денови..Eдноставно некои работи во животот мора да се изживеат, за да во иднина подобро ги перцепираш работите.