Дали се плашите од смртта, и што мислите за неа?

[x-EmKA-x]

не ме плаши мојата смрт, ме плаши смртта на моите блиски.. незнам како би го поднела тоа.. Иако смртта е природна работа, и сите еден ден порано или подоцна ке умреме.. како што викаат .. сите патишта водат во бутел... и не се знае кога ке дојде до тоа.. затоа треба секој ден и момент во животот да го искористиш правилно : )

 

[ТЕНК]

не се плашам кога тогаш таа ќе настапи но зависи од што умираш и смртта е составен дел од животот

 

[burn84]

Сега не се плашам, но верувам дека кога ќе наполнам некој си 70-тина години ќе поќне да ме фаќа некаква параноја на оваа тема.

 

[Sussaro]

http://forum.kajgana.com/showthread.php?t=12589&highlight=%F1%EC%F0%F2

и тука.

 

[Sunenergie]

Pa izbegnuvam da razmisluvam za smrtta zaso ako pocnam toa ke me maci so casovi a potoa i potsvesno...Strav mi e ama malku , poveke mi e strav sto potoa sigurno NESTOse slucuva??? Poveke se plasam za smrtta na moite najbliski, nemozam da zamislam da ziveam bez niv, ama sepak toa e neizbezen del od zivotot i site mora da se soocime so toa.

 

[Dejan@@]

Ima

Jas se plasam ama ne planiram da umram.:kesa:Zivotot e energija koja ne zastanuva posle smrtta,znaci...

 

[Sweet666]

Не размислувам често за неа, ама си ја сфаќам како фаза од моето постоење која ќе ме однесе некаде на др место, или ќе ме направи нешто др., можеби подобро можеби полошо, who knows...

 

[UnholY]

Па смртта е вообичаена појава ја има секаде околу нас.....таа го очекува секого...Меѓутоа никој не може да предвиди кога ке настапи смртта кај него па тоа е причина што буди страв кај луѓето од смртта а тоа е помислата на тоа дека може да умрат млади....

 

[SlaGjana Gv]

Jas chesto razmisluvam za smrta, no ne se plasam...

sakam da ja osetam taa bolka ako e bolna ...
sakam da ja pochustvuvam ako e chustvo ...
sakam da umram koga zivotot kje me napusti a smrta kje mi se doblizi...​

Chuvstvuvam,
smrta se nablizuva, poleka me obzema,
vrelata krv istekuva po moeto ladno telo,
zivotot me napusta..
smrta me posakuva...
:nesum:​

Имаш 18 , а веќе ја посакуваш смртта?!
Јас исто имам проблеми (иако ти не си нагласил дека имаш) па се обидувам да ги решам, и решението не го барам во смртта.
Да одговорам на темата:
Јас лично гледам на смртта како преселба на духот од овој свет на друг без разлика на кој (бидејќи верувам во задгробен живот) и тоа е е сосема нормална работа. На крај сите сме се родиле за да умреме, нормално оној што ни го дал односно Господ , тој и да ни го одземе нашиот живот....
Инаку не се плашам , смртта е дел од реалноста

 

[kat.<3]

тешко е да се дефинира, и таа дефиниција за секој човек би била различна и да ја има, но не би требало ние луѓето да чувствуваме страв од неа, ниту да размислуваме за неа.

 

[Awake]

Нема човек на светов кој не се плаши од смрта. Но, јас повеќе се плашам од реакцијата на моите блиски, или обратно.. тоа е нешто што некам воопшто ни да го помислувам.. но сепак тоа е реалноста, сите луѓе поминуваат низ тој пат, така да, живејте го животот и прајте добри дела.

 

[No Fear]

Да , се плашам.Но не се плашам многу бидејќи знам дека кога тогаш ќе дојди.
Но многу повеќе ме плаши смртта на моите најблиски.Многупати сум размислувал на таа тема.Фала богу , досега ми нема умрено некој поблиозок , а се надевам дека нема ни да умри додека сум сеуште мал.

 

[Cool]

Не се плашам толку за сопствената смрт колку за смртта на моите најблиски и драги личности кои никогаш повеќе нема да можам да ги поздравам, да им кажам дека ги сакам, секогаш ќе има нешто недоречено...Премногу емотивно ја доживувам, како да се губи дел од мене засекогаш со таа личност...

 

[Buterfly]

Jas se plasam ama ne planiram da umram.:kesa:Zivotot e energija koja ne zastanuva posle smrtta,znaci...

Ама тоа е дел од животот и мора да се прифати како таков.

Не се плашам толку за сопствената смрт колку за смртта на моите најблиски и драги личности кои никогаш повеќе нема да можам да ги поздравам, да им кажам дека ги сакам, секогаш ќе има нешто недоречено...Премногу емотивно ја доживувам, како да се губи дел од мене засекогаш со таа личност...

Ее да тоа да, уф најболното нешто на свет. Тешко е она што не си можел да го кажеш, она недоречено премногу боли и додека пишувам.

 

[Мармеладова]

не се плашам од смртта, целиот живот е само пат кон неа