Дали народот во Македонија живее достоинствен живот?

[Lester Freamon]

И све тоа на брзи кредити, заглавени до гуша. Стварно достоинствено, нема шо.

Можеби ептен мал процент, голем дел од тие што ги спомнува немаат никакви кредити.
Исто кај еден дел младите пукаат чалам, а старите не одат едни заби да си стават.
Трета група пак живеат со нивните и до 40 години, со цел да им остануваат пари за чаламот.
Се зголемува бројот на луѓе со кеш, што реално е и очекувано, во 30 години само низ политички води поминаа илјадници, имаш приватни бизниси, ИТ сектор, доктори, адвокати, гастрбајтери и тн.

 

[Joe Dalton]

Не мислам ни дека настојуваат да живеат достоинствено. Живеат онака како што налагаат околностите, а за да човек преживее во вакви околности гази и врз сопственото и врз туѓото достоинство. Или што би се рекло: „Човек на човека му е волк“.

 

[Dumbledore]

Се возат коли поприлично нови, се градат станови, се купуваат станови, невработеноста званично се намалува веќе долго време и е ниска, работа има за секој, маркети насекаде, луѓе се фалат биле ваму онаму на патување, народот претежно добро облече, малку и приздебелен, кафаните полни, а ги има 10 пати повеќе него порано...
Не изгледа лошо. Изгледа поприлично достоинствено.

Не знам зошто ти се смеат, до некаде и си во право.

Само ќе додадам, народот страда затоа што е сеуште во оковите на социјалистичкиот ментален склоп, сеуште ја немаме отфрлено идејата дека државата не треба да не рани и не треба да ни најде работа! Плус тука се и социјалните трансферни кои се 40% од вкупните буџетски расходи. Треба социјална реформа, така работоспособните може да имаат само некоја привремена помош, а не и трајна. Во овој момент има преку 7.000 отворени огласи за работни места, така оној кој сака да работи, ќе работи.

Додека не се ослободите од тој непотребен товар, нема да има доволно пари за инвестиции во здравството и ќе го имаме најлошото здравство во Европа. Нема да има пари за инвестирање во образованието и нашиот најпрестижен универзитет ќе биде рангиран 1.944 од 2.000 универзитети. Кровот на Правниот факултет веќе 2 децении протекува, а и дел од студентските домови се руинирани! Нема да има пари за обновување на зачувување на нашето културно богатство и наследство. Нема да има пари за инвестирање во спортот. Нема да има пари за промовирање на туризмот. Дури и нема пари за нови униформи за нашата нато армија и за нашата полиција. Јавниот долг е во константен раст. До толку, како држава, сме за никаде, поради лошото менаџирање со јавните расходи.

Одредени социјални трансфери се нужни, но државата не треба да придава толкаво значење на социјалната раслоеност. Во економската теорија, државата мора да балансира меѓу социјалната правда и економскиот прогрес. Теоретски може да дојде до револуција, војна, јавни немири, но суштински никогаш повторно нема да дојдат на власт. Ретко која држава, како Норвешка, има пари за сѐ и може да постигне апсолутен биланс. Така ако сакаме да постигнеме посуштински разлика, за подобрување на благосостојбата на ресорите, па и за граѓаните, ќе пора да пресечеме некои гранки, а се сечат сувите гранки, оние кои никогаш нема да дадат плод.

 

[bijons]

...сите тие кои немаат смартфони или никакви телефони... ееее тие се во група кои немаат достоинствен живот во МКД,

 

[Dumbledore]

Да се надополнам, лично сум за да постојат извршители, тие се лесен механизам за да се намири одреден долг односно одредено побарување, но тие мора да бидат државни, како што е во Словенија.

Кај нас, за едно помало побарување (за речеме до 10.000 ден), се трупаат и адвокатски трошоци (барање на нпн, трошковници, барање за извршување), потоа нотарски (награда, такса, материјални трошоци) и на крај извршни трошоци, камати и блокирање/одблокирање на сметка, каде сите овие трошоци може да бидат повисоки и од самиот долг!

Ланецот мора да се пресече и мора да се имплементира поедноставен механизам. Народот страда и поради ова.

 

[PIRATIC]

Не е се до парите, иако точно без пари животот е невозможен. Но зависи и до местоположбата на живеење, географијата и климатските услови, етничката, религиска, расна, културолошка припадност... Сигурно некој таму просечен Бразилец или Перуанец или Мексиканец, Јамајканец, Кубанец, или Виетнамец, Филипинец, Тајланѓанец.... е многу посреќен од просечниот Македонец во држаава на пр. иако не дека и тие земји се којзнае што и не дека и тој народ е нешто којзнае колку богат. Но сепак има разлика, еве на пр. кој е посреќен некој човек што живее на пр. у Рио кај што е тропска клима, плажи, безброј егзотични девојки/жени насекаде, или некој што живее у Кривогаштани или у Свирипичино и кој везден гледа околу себеси само камења, карпи, ниви, крави и овци, или па некој таму у Сибир или на Аљаска кој се смрзнува и гледа само мечки и волци околу себеси цел е*ан живот !

 

[Петра П.]

Не знам зошто ти се смеат, до некаде и си во право.

Само ќе додадам, народот страда затоа што е сеуште во оковите на социјалистичкиот ментален склоп, сеуште ја немаме отфрлено идејата дека државата не треба да не рани и не треба да ни најде работа! Плус тука се и социјалните трансферни кои се 40% од вкупните буџетски расходи. Треба социјална реформа, така работоспособните може да имаат само некоја привремена помош, а не и трајна. Во овој момент има преку 7.000 отворени огласи за работни места, така оној кој сака да работи, ќе работи.

Додека не се ослободите од тој непотребен товар, нема да има доволно пари за инвестиции во здравството и ќе го имаме најлошото здравство во Европа. Нема да има пари за инвестирање во образованието и нашиот најпрестижен универзитет ќе биде рангиран 1.944 од 2.000 универзитети. Кровот на Правниот факултет веќе 2 децении протекува, а и дел од студентските домови се руинирани! Нема да има пари за обновување на зачувување на нашето културно богатство и наследство. Нема да има пари за инвестирање во спортот. Нема да има пари за промовирање на туризмот. Дури и нема пари за нови униформи за нашата нато армија и за нашата полиција. Јавниот долг е во константен раст. До толку, како држава, сме за никаде, поради лошото менаџирање со јавните расходи.

Генерално се согласувам со се што напиша. Единствено имам коментар околу првиот дел. Да, државата не може да не вработи сите, меѓутоа тоа што може да го направи е да следи кој сектор е поразвиен и да прави предиктивни модели во кој сектор ќе се инвестира со цел младите да видат свесни за тоа што ги чека, и со што ќе се соочат во иднина. Исто во образованието треба да се направи точна програма за тоа што се нуди со секој модул на, студии. Колку студентите ќе бидат спремни по завршувањето да работат. Дали запишувањето на магистерски/докторски студии се исплати воопшто. Зошто докторските студии да не се организираат во форма на проекти на кои работи факултетот/институтот и точно се определи бројот на потребни докторанти кои можат да се занимаваат со одредена проблематика. (малку оф топик)

Што се однесува до темата. Не, не живеат достоинствен живот. Во Македонија се живее живот во страв. Стравот е опасен и не се причина само парите. Немаме слобода на говор и мисла. Немаме слободни медиуми, новинари. Поради стравот луѓето не ни се осмелуваат на било кој начин да реагираат. Немаат верба во институциите. А сто тоа создава таква лоша слика за нас како држава што повторно се враќа и влијае врз достоинството на луѓето. За да бидеш достоинствен мора да си слободен.

 

[Lester Freamon]

Генерално се согласувам со се што напиша. Единствено имам коментар околу првиот дел. Да, државата не може да не вработи сите, меѓутоа тоа што може да го направи е да следи кој сектор е поразвиен и да прави предиктивни модели во кој сектор ќе се инвестира со цел младите да видат свесни за тоа што ги чека, и со што ќе се соочат во иднина. Исто во образованието треба да се направи точна програма за тоа што се нуди со секој модул на, студии. Колку студентите ќе бидат спремни по завршувањето да работат. Дали запишувањето на магистерски/докторски студии се исплати воопшто. Зошто докторските студии да не се организираат во форма на проекти на кои работи факултетот/институтот и точно се определи бројот на потребни докторанти кои можат да се занимаваат со одредена проблематика. (малку оф топик)

Што се однесува до темата. Не, не живеат достоинствен живот. Во Македонија се живее живот во страв. Стравот е опасен и не се причина само парите. Немаме слобода на говор и мисла. Немаме слободни медиуми, новинари. Поради стравот луѓето не ни се осмелуваат на било кој начин да реагираат. Немаат верба во институциите. А сто тоа создава таква лоша слика за нас како држава што повторно се враќа и влијае врз достоинството на луѓето. За да бидеш достоинствен мора да си слободен.

Образованието е криво насадено кај нас. Магистерски се потребни на луѓе кои се веќе насочени во одредена област, а не како кај нас за секој.
Дури и делот за лиценцирање во многу професии го имаат утнато, наместо да направат право за полагање за лиценца: 300 кредити и 5 години искуство (небитно дали со додипломски, или постдипломски), дебилите имаат ставено 5 години работно искуство после магистрирање, и огромен процент на луѓето веднаш упишаа магистерски без да имаат појма во што сакаат да се насочат/дури и без најдена работа (фактички не се дебили овие од образование, туку лопови, на овој начин си ги финансираат факултетите).

Докторски се потребни само за луѓе кои планираат да се занимаваат со научна дејност (факултети, институти), а сум имал еден куп колеги кои ги имаат чисто колку да лечат комплекси/да си купат уште некоја година маткање без работа.

 

[Dumbledore]

Генерално се согласувам со се што напиша. Единствено имам коментар околу првиот дел. Да, државата не може да не вработи сите, меѓутоа тоа што може да го направи е да следи кој сектор е поразвиен и да прави предиктивни модели во кој сектор ќе се инвестира со цел младите да видат свесни за тоа што ги чека, и со што ќе се соочат во иднина. Исто во образованието треба да се направи точна програма за тоа што се нуди со секој модул на, студии. Колку студентите ќе бидат спремни по завршувањето да работат. Дали запишувањето на магистерски/докторски студии се исплати воопшто. Зошто докторските студии да не се организираат во форма на проекти на кои работи факултетот/институтот и точно се определи бројот на потребни докторанти кои можат да се занимаваат со одредена проблематика. (малку оф топик)

Да, ама секторите, генерално, се приватни. Само во мал дел државата има златна акција односно се мешовита сопственост. Дел од секторите директно се врзани за технолошкиот развој, па и дел се потпомогнати со странски капитал, дали во форма на СДИ или како портфолио инвестиција. Дали државата треба да се вмеша во пазарните цени е интересно прашање. Кај нас може, со регулаторни тела, па и со уредба за замрзнување на цените и со четири политики за заштита на домашните производи. Некогаш го прави тоа, некогаш не. Па дури и субвенционира извоз и производство. Дали државата треба да прави баланс меѓу секторите, како на пример шивачката индустрија која е во блага криза? Само ако постои директна нејзина вина. Ова е капитализам, а капитализмот е суров. Големите риби ги јадат малите, дел ќе се држат на површината, дел ќе се удават. Така, ако 95% од претпријатијата се мали, а притоа просекот на живот на едно такво е до 5 год, дали државата ќе треба да интервенира и тука? Овие најчесто и не се кредитоспособни.

Државата треба да креира политики, да креира конкурентност и да лови СДИ. Најчесто тоа го прави преку даночни намалувања и ослободувања, што е интересен феномен за Балканот каде имаме трка за дното односно интензивно намалување на даночните стапки. На овие простори ги има едни од најниските даночни стапки во Европа. Дпмне бараше данокот на добивка да биде и 8%, а сега е 10%! Но и покрај тоа, и покрај ниските плани, ние сме на самото дно во СДИ за 2021! Веројатно и други фактори, како корупцијата, си играат свои значајни улоги.

Првиот дел беше за социјалните трансфери. Едни се нужни, други не. Не може државата да ти дава пари на убави очи. Не може државата да ти простува и презема долгови. Тоа не е во согласност со принципите на пазарната економија. Треба да се намалат за да се ослобат односно креираат двојни буџетски приливи.

Но државата треба да инвестира во човечкиот капитал, преку инвестиции во образованието. Не може нашиот најпретсижен универзитет, УКИМ, да биде 1944-ти, од 2000, рангиран, притоа секоја отскочна даска во животот да биде проследена и со партиска книшка и да чекаме добри резултати од терен.

 

[Петра П.]

Образованието е криво насадено кај нас. Магистерски се потребни на луѓе кои се веќе насочени во одредена област, а не како кај нас за секој.
Дури и делот за лиценцирање во многу професии го имаат утнато, наместо да направат право за полагање за лиценца: 300 кредити и 5 години искуство (небитно дали со додипломски, или постдипломски), дебилите имаат ставено 5 години работно искуство после магистрирање, и огромен процент на луѓето веднаш упишаа магистерски без да имаат појма во што сакаат да се насочат/дури и без најдена работа (фактички не се дебили овие од образование, туку лопови, на овој начин си ги финансираат факултетите).

Докторски се потребни само за луѓе кои планираат да се занимаваат со научна дејност (факултети, институти), а сум имал еден куп колеги кои ги имаат чисто колку да лечат комплекси/да си купат уште некоја година маткање без работа.

Да, на тоа и мислев. Многу од факултетите доколку биде направена програма би паузирале или едноставно би се затвориле или би функционирале со неколку студенти. Тоа ги става професорите во "незгодна" ситуација да треба да почнат да работат а не цел живот да го поминат со модифицирање на презентацијата од година во година. Треба да обезбедат услови за, студентите да се вклучуваат во проекти за подоцна истите тие студенти да можат да аплицираат и да го вклучат факултетот. Кај нас и кога аплицираат единствено што гледат е личен профит.

 

[Lester Freamon]

Да, ама секторите, генерално, се приватни. Само во мал дел државата има златна акција односно се мешовита сопственост. Дел од секторите директно се врзани за технолошкиот развој, па и дел се потпомогнати со странски капитал, дали во форма на СДИ или како портфолио инвестиција. Дали државата треба да се вмеша во пазарните цени е интересно прашање. Кај нас може, со регулаторни тела, па и со уредба за замрзнување на цените и со четири политики за заштита на домашните производи. Некогаш го прави тоа, некогаш не. Па дури и субвенционира извоз и производство. Дали државата треба да прави баланс меѓу секторите, како на пример шивачката индустрија која е во блага криза? Само ако постои директна нејзина вина. Ова е капитализам, а капитализмот е суров. Големите риби ги јадат малите, дел ќе се држат на површината, дел ќе се удават. Така, ако 95% од претпријатијата се мали, а притоа просекот на живот на едно такво е до 5 год, дали државата ќе треба да интервенира и тука? Овие најчесто и не се кредитоспособни.

Државата треба да креира политики, да креира конкурентност и да лови СДИ. Најчесто тоа го прави преку даночни намалувања и ослободувања, што е интересен феномен за Балканот каде имаме трка за дното односно интензивно намалување на даночните стапки. На овие простори ги има едни од најниските даночни стапки во Европа. Дпмне бараше данокот на добивка да биде и 8%, а сега е 10%! Но и покрај тоа, и покрај ниските плани, ние сме на самото дно во СДИ за 2021! Веројатно и други фактори, како корупцијата, си играат свои значајни улоги.

Првиот дел беше за социјалните трансфери. Едни се нужни, други не. Не може државата да ти дава пари на убави очи. Не може државата да ти простува и презема долгови. Тоа не е во согласност со принципите на пазарната економија. Треба да се намалат за да се ослобат односно креираат двојни буџетски приливи.

Но државата треба да инвестира во човечкиот капитал, преку инвестиции во образованието. Не може нашиот најпретсижен универзитет, УКИМ, да биде 1944-ти, од 2000, рангиран, притоа секоја отскочна даска во животот да биде проследена и со партиска книшка и да чекаме добри резултати од терен.

Државата е битна за креирање на долгорочна политика кој сектор е интересен за нив, без разлика дали е капитализам или социјализам.
Пример доколку гледаат дека во наредни 10 години мора да си во трка за молекуларна биологија, мораш да имаш доволно кадар од таа брашна за да имаш интерес од потенцијални инвеститори. Иако компаниите не се државни, пак ќе треба тие кои се одговорни за прибирање на странски инвеситори да се обидат да донесат таков тип на компании, и да го задржат тој кадар тука.

Друг тип на политики се и развој на технологијата неопходна за задржување на луѓето во одредени области Пример, голем број европски земји инвестираат во инфраструктура во помалите места се со цел да ги задржат луѓето таму.
Ако ја развиваш индустријата подеднакво секаде, и инфраструктурата, не гледам зошто сите би се собирале во главниот град. Наместо да имаш преселби на луѓето само во еден град, ќе имаш преселби на кадар и од помал град во друг мал град (пример од Берово во Битола), а поближните нема ни да се селат туку ако е ок патот ќе си патуваат по 40-50км во правец секој ден.

Автоматски споено мислење: 12 април 2022

Да, на тоа и мислев. Многу од факултетите доколку биде направена програма би паузирале или едноставно би се затвориле или би функционирале со неколку студенти. Тоа ги става професорите во "незгодна" ситуација да треба да почнат да работат а не цел живот да го поминат со модифицирање на презентацијата од година во година. Треба да обезбедат услови за, студентите да се вклучуваат во проекти за подоцна истите тие студенти да можат да аплицираат и да го вклучат факултетот. Кај нас и кога аплицираат единствено што гледат е личен профит.

Можат, ама ќе треба да ги зголемат партиципациите.
Наместо сегашната политика секој да се запишува на факултет (чисто да си ја проба среќата), ќе имаш само тие што имаат пари, и тие што се навистина добри (државата ќе си нуди кредити, стипендии). Не е поентата да имаш квантитет, туку квалитет.

 

[PIRATIC]

Што повеќе народот ги гледа, следи и посакува модерните светски трендови толку повеќе се разочарува и депримира и расте незадоволството од/кон државата, системот, партиите, политичарите, институциите... Денес е ера на интернетот, повеќето луѓе и помлади, како и средовечни дремат на нет и гледаат како се живее ширум светот, какви се таму луѓето, имотите, автомобилите, животот... исклучуеш нет излегуваш надвор и цапаш у кал или у вир од некој уличен кратер(дупка), влагаш у колата стара неколку децении и се молиш да ти запали, куќата/станот ти се распаѓаат, бркаш у џеб и броиш уште колку пари имаш и дали ќе го поминеш месецот... Ние сме една класична мала безначајна сиромашна држава, најсиромашна на континентов, а и многу пошироко од него... така да тие работи не одат баш заедно, едно е што сакаш, а друго е што можеш... или по народски кажано колку пари толку музика, ама нешто слабо музиката... изгледа ќесето на кумот му изгорело... па нема кој да им лепи пари на свирачите...

 

[Violetova]

Кој има, има, кој нема и за пешки да појде некаде нема.
Олкава шареноликост немало многу одамна.
Достоинствено живеење подразбира да не позајмуваш две-три илјадарки за до крај на месец ...

Во овој момент има преку 7.000 отворени огласи за работни места, така оној кој сака да работи, ќе работи.

А што се однесува до отворените работни места, да, многу се, ама кој знае кого вработуваат, затоа што многумина што сакаат да работат, не можат да си најдат соодветни работни места.

 

[PIRATIC]

Кој има, има, кој нема и за пешки да појде некаде нема.
Олкава шареноликост немало многу одамна.
Достоинствено живеење подразбира да не позајмуваш две-три илјадарки за до крај на месец ...

А што се однесува до отворените работни места, да, многу се, ама кој знае кого вработуваат, затоа што многумина што сакаат да работат, не можат да си најдат соодветни работни места.

Нема вредност парата што ќе правиме муабет... Ене кога беше во четвртокот попладнето влагам во три различни маркети за да си купам прехрамбени продукти за продолжениов празничен викенд пошто си викам ништо нема да работи и потрошив над сто евра (а еден чоек сум сингл) хаха Мали се платите, со вакви цени платите треба да се неколкукратно поголеми, не дупло, туку пута три/четири/пет пути... јбг пак ќе кажам 200 евра плата во 2005 год. многу повеќе вредеа од сегашните фамозни 500 евра на ЗаеБ !

 

[PIRATIC]

Кој има, има, кој нема и за пешки да појде некаде нема.
Олкава шареноликост немало многу одамна.
Достоинствено живеење подразбира да не позајмуваш две-три илјадарки за до крај на месец ...

Во последниве две, три децении многумина финансиски опаднаа, ама па и многумина се подигнаа, офајдија, кој како... јбг животот е тркало...