Дали вреди да се биде добар?

[.mARIJA.]

Според мене ДА, вреди да се биде добар... тоа некогаш сигурно ќе ти се врати... Но сепак зависи и кон кого си добар и во која ситуација. И да не се претерува до добрината, бидејќи се што е претерано не чини.

 

[nihilista]

Ќе ти се врати ама треба да му правиш добро на тој што ќе ти врати а не да правиш добро на некој а да очекуваш да ти врати добро некој друг трет.

 

[ada]

А што е тоа добар?
Да попушташ некому и против своја воља?
Да укажуваш на грешки што некој слепец несака да ги види, а потоа да ги сносиш последиците што си му кажал?
Ова е реална слика на добар човек кај нас.

Јас знам за себе дека сум добар(релативна карактеристика за кого како), но прашањето е покомплицирано...значи дали вреди да сум ваков каков што сум?
Што вреди (освен мојата лична статисфакција, леснотија на душата, чиста совест и убаво чувство) ако сум јас вечно добар а тоа никој не го цени туку го злоупотребува?

Дефиниција за добар тешко ќе најдеме.
Но, психологијата, а пред се човековото искуство, ни покажале дека штом си задоволен со себе, искрен со себе, тогаш си многу позадоволен и помирен со се околу, односно со животот.

Па, кога навистина поседуваш, цитирам:

лична статисфакција, леснотија на душата, чиста совест и убаво чувство

тогаш едноставно не ти е важно дали тоа некој го цени или злоупотребува. Тоа го правиш само заради себе, односно повторно за лична статисфакција, леснотија на душата, чиста совест и убаво чувство. Па штом навистина така се осеќаш, тогаш може и цел свет да ти се смее, али едноставно нема да биде важно.
Самите добри чувства се "наградата" која вели дека вреди.

Понатаму, ако ги разгледуваме случаевите на садисти, тирани и сл. слободно може да заклучиме дека тие ниту осеќаат трајна лична сатисфакција, ниту леснотија на душата, ниту убаво чуство. Тие само се трудат истите да ги постигнат, со дела кои, докажано, даваат спротивен конечен резултат.

За крај, убавината на правњето добро (условно кажано) е во тоа што станувајќи добар со себе, стануваш и добар со другите, т.е задоволувајќи се себе, можеш и да ги направиш и другите поздаоволни, без да ги унесреќиш, понижиш или што и да е. Па, добрината за себе, станува добрина за околината...околината, евентуално возвраќа и "добивката" се мултиплицира.

 

[Александра Д.]

Се се врти, се се враќа. Секој може различно да го дефинира зборот „добрина“.
Според мене, добрина е помагање со ЉУБОВ, се целото битие, а не она површно, колку да се каже дека имаш нешто направено. Тогаш, верувам дека навистина доброто се враќа со добро, но не мора да значи дека ќе дојде од истото битие. Во светот се се движи во круг, некој зема, друг плаќа. Така ја разбирам бар јас добрината и да, вреди да се биде добар, но НАВИСТИНА добар.

 

[Антоние]

Апсолутно.Биди добар.
Секогаш давај го најдоброто од себе.
Но не очекувај ништо помалку од другите.
Тоа е двостран договор ...

 

[Blacks]

Епа тоа е релевантност. На 21 година од искуство кажи им на копиљаците дека си у право. И викаш предатор а? Не дозволувај да бидеш плен, гази све пред себе... Хм, сигурен си за тоа? Бидејќи исто така од искуство, нашиот стар напатен народ рекол “И над попот владика“. Тоа знаеш во превод и поблиску до тебе прикажано што значи? Тоа значи дека ако ми налеташ и треба деца да раниш од мене, да ти ја извадам душата, зашто морам да бидам предатор спрема тебе. А увек има некој од кој ќе зависиш колку пари имаш у џеб, особено на 21 година. Значи, боље не ми кажувај ник нејм ако се сретнеме некогаш во реалноста, ќе се потрудам да ти удоволам на филозофијата животна, и ќе ти наметнам предаторски став, а ти ќе бидеш пленЧЕ. :helou:

Го донесов мојот заклучок од моето досегашно 21 годишно искуство. Што е толку чудно ова не знам? Предаторот ќе се снајде како да си ги нарани децата и тоа без проблем. Пленот е тој што треба да се грижи.
А во случај да налеташ некогаш на мене се викам Александар Ристовски и живеам во Струмица. Па малце да ја разјасниме терминологијата предатор-плен.:helou:

 

[B. Boop]

Повеќе би ценела коректност кај личноста, отколку добрина. Ако некого го дефинираме како добар, тогаш од него очекуваме секогаш и во секоја ситуација да биде таков. Реално, тоа не го може една личност. Кога неговата добрина ќе потфрли во одредени ситуации тогаш истиот ќе го оквалификуваме како дволичен, нестабилен... Третманот ќе му биде полош него на оној кој го знаеме како лош и на кој, како таков, не му се замерува пошто, нели, е таков. Затоа, подобро коректен него добар.

 

[santelli]

Ако треба во чест на мојата добрина да ми направат грда куќа како на Мајка Тереза, тогаш НЕ, благодарам...

 

[Awake]

Ако треба во чест на мојата добрина да ми направат грда куќа како на Мајка Тереза, тогаш НЕ, благодарам...

Мене повеќе би ме исполнило, утре дента, да се збори за мене, само како добар човек и ништо друго, куќи, споменици.. зар тебе ти се важни ?

Дали вреди ? Се разбира. Зар треба и да се праша. Да бидеш добар, да ја оставиш добрината, на твојата фамилија, на твоите потомци, да знаат и да умеат да ја употребуваат и чуствуваат добрината, научена и согледна од тебе. Има ли нешто поубаво ?

 

[Nightwalker]

Да се биде добар? Неблагодарно е да судам за мене, зашто другите треба да кажат каков сум кон нив. Но општо кажано, секако дека вреди. Да се покаже желба да се помогне на другите по потреба, дури и ако тоа значи извесна мала/голема жртва од наша страна. Секако, на крајот резултатите ќе покажат дали вредело, зашто од почеток никој не го знае тоа. А ако не испадне според планираното, лесно е да се каже дека добрината во денешно време е реткост, и да се вклопиме во тоа сивило... Но баш ако е така, зошто да не бидеме горди што имаме нешто со кое не многумина можат да се пофалат?

 

[santelli]

Мене повеќе би ме исполнило, утре дента, да се збори за мене, само како добар човек и ништо друго, куќи, споменици.. зар тебе ти се важни ?

Дали вреди ? Се разбира. Зар треба и да се праша. Да бидеш добар, да ја оставиш добрината, на твојата фамилија, на твоите потомци, да знаат и да умеат да ја употребуваат и чуствуваат добрината, научена и согледна од тебе. Има ли нешто поубаво ?

Ова требаше да биде шега...:kesa:

 

[Вештица]

Ако треба во чест на мојата добрина да ми направат грда куќа како на Мајка Тереза, тогаш НЕ, благодарам...

Лошо:nenene::nenene::nenene:
Прво тоа не е грда куќа туку спомен куќа. За ти да го постигнеш тоа, а најверојатно нема, треба да вредиш мноооогу, а ти чим го потценуваш ова вредиш многу мааалку.
И Мајка Тереза сигурно не мислела за спомен куќа кога ги правела мировните мисии нели. Ако цело време мислиш на тоа што ќе добиеш со тоа што си добар, ти не си ни приближно блиску до добар човек, туку користољубив.

 

[santelli]

Лошо:nenene::nenene::nenene:
Прво тоа не е грда куќа туку спомен куќа. За ти да го постигнеш тоа, а најверојатно нема, треба да вредиш мноооогу, а ти чим го потценуваш ова вредиш многу мааалку.
И Мајка Тереза сигурно не мислела за спомен куќа кога ги правела мировните мисии нели. Ако цело време мислиш на тоа што ќе добиеш со тоа што си добар, ти не си ни приближно блиску до добар човек, туку користољубив.

Ова требаше да биде шега...:kesa:

Како што реков...

 

[Cool Hand Luke]

А што е тоа добар, навистина?

Мислам дека не ни е муабетот дали вреди да бидеш добар за себе, и само за себе, туку дали вреди да бидеш добар кон светот. Што значи добар? Хех, што значи ден, што значи пијалок, што значи хумор...?

Секој субјективно го сфаќа тоа, но сепак сметам дека колку толку се знаат границите. Ако некој тепа, малтретира некого и се смета за добар тој не е баш како што треба, но во ред, субјективно мислење. Мое, да имам разбирање, чувство за другите, ако некој се однесува недостојно, сака да ме навреди, понижи, ќе се обидам да се ставам на негово место, како би сакал со мене да се постапува во таква ситуација. Би сакал да бидат толерантни со мене. Значи, би попуштил, би му прогледал низ прсти доколку навистина нема намера до крај да ме понижи, да ме испцуе или изнавреди, но којзнае, понекогаш здравиот разум и тоа го налага, има будали спремни на уште полошо. Едноставно, да се однесувам со другите онака како би сакал со мене да се однесуваат. И ден денес се сеќавам дека во пубертетски години мене многу ми попуштиле иако сум се ставал во ситуација на безобзирен кретен. Еднаш опцув еден човек што ми засвири со кола па закочи нагло и застана. Беше голем и возрасен а јас 16 или 17 години, се стаписав од страв. Му кренав рака да му се извинам, а он, не знам, се мислеше дали да појде накај мене или не, ме гледаше некое време луто насмеан па си замина. Па така, се сеќавам и ценам попустливост, без оглед на тоа дали можеби немаше време за мене а не затоа што стварно попушти. И ред други работи. Се трудам да останам свесен, без примитивни инстинктивни реакции. А ако веќе дојде до жестока вербална па и физичка пресметка, нека дојде сама, без јас да ја форсирам. Само не сум сигурен колку ќе можам, да бидам толку просветлен. Просветлениот удира кога веќе сите оправдувања се на негова страна и од него долго не расте трева.
Ете така Виктор, прашувај уште слободно, па изјасни се на темата Просветлување.

 

[[vladimir]]

Дефиниција за добар тешко ќе најдеме.
Но, психологијата, а пред се човековото искуство, ни покажале дека штом си задоволен со себе, искрен со себе, тогаш си многу позадоволен и помирен со се околу, односно со животот.

Па, кога навистина поседуваш, цитирам:
тогаш едноставно не ти е важно дали тоа некој го цени или злоупотребува. Тоа го правиш само заради себе, односно повторно за лична статисфакција, леснотија на душата, чиста совест и убаво чувство. Па штом навистина така се осеќаш, тогаш може и цел свет да ти се смее, али едноставно нема да биде важно.
Самите добри чувства се "наградата" која вели дека вреди.

Понатаму, ако ги разгледуваме случаевите на садисти, тирани и сл. слободно може да заклучиме дека тие ниту осеќаат трајна лична сатисфакција, ниту леснотија на душата, ниту убаво чуство. Тие само се трудат истите да ги постигнат, со дела кои, докажано, даваат спротивен конечен резултат.

За крај, убавината на правњето добро (условно кажано) е во тоа што станувајќи добар со себе, стануваш и добар со другите, т.е задоволувајќи се себе, можеш и да ги направиш и другите поздаоволни, без да ги унесреќиш, понижиш или што и да е. Па, добрината за себе, станува добрина за околината...околината, евентуално возвраќа и "добивката" се мултиплицира.

Се сложувам, тоа беше и мојата цел на прашањта дека можеш да бидеш добар само за своја душа. Не се чувствувам инфериорен ако некој незнае да го цени тоа на вистински начин негов проблем
само жално е што постојат луѓе на кои неможеш со сила да им дадеш нешто, живеат со свои предрасуди, а не со чиста, добра воља и мислат дека тоа е во ред.

Ова требаше да биде шега...:kesa:

Како што реков...

Друже имаш хумор шегувај се таму.