ваљда сте чуле за оваа приказна (а може и ја имам нешто пишано порано)...
Американците бомбардираа со напалм во Јапан, заради градбите таму и мноооогу поголемата штета што таму ја предизвикува напалмот, во споредба со конвенционалниот експлозив, како полнење.
На еден забар по име Lytle S. Adams, му текнало дека запаливото полнење поефикасно ќе дејствува, ако се врзе во многу посебни пакетчиња, за телото на многубројни лилјаци кои би се ослободиле од авионот наместо бомби. Секој лилјак би носел одредена маса од запалива материја и така би се распрснала на многу поголема плоштина, отколку само во бомба да се стави и да има дејство во радиус, кај што ќе падне. Запалливата материја би се активирала на тајмер, исто така закачен тука. Овие лилјаци би го разнеле на сите страни запалливото и би предизвикале мали, но многу, пожарчиња, кои лесно ќе прераснат во еден голем. Пожарникарите не би знаеле каде да се концентрираат и ред други работи. Значи, лета бомбардер и испушта јато од лилјаци, кои како во вампирски филм во јато се стрмоглавуваат кон населбата (и ја горат).
Tипот бил познаник со жена му на ФДР и бркал врски да го протне проектот. Месец дена после Перл Харбур, пратил писмо до Белата Куќа каде ја објаснил својата идеја и во кое, меѓу другото, стоело дека "лилјаците се најниска форма на живот кај животните, чија причина за создавање, до сега, останала непозната за нас луѓето." Него (кај Рузвелт) го подржал и некој зоолог, на кој му се видело дека идејава и не е така налудничава. Потоа, Рузвелт проектов/идејава ја препратил кај генералите од воздушните сили, со писмо кое почнувало со зборовите (отприлика) - Овој не е ненормален - сослушајте го!
Највише работа тука завршила жена му на Рузвелт. Генералите виделе, не виделе, му го одобриле проектот. Му дале база во Ново Мексико, каде ќе ја тестира идејата и му одобриле средства (средствата вложени во овој проект, на крајот, достигнале вредност од $2 милиони, т.е. денешни $19 милиони).
Базата била испразнета од вообичаениот персонал и била ставена под ставка "Строго доверливо".
Aдамс собрал свој тим составен од бивш гангстер, глумец, бивш менаџер на хотел и слични. Најверојатно си ги собрал другарчињата. После им се приклучил и зоолог за цицачи. И сега пошто стапиле во армиска служба, требало да бидат хиерархиски и другачие поставени во рамки на војската, па требало да имаат чинови и служба. Им рекле да си изберат. И едниот избрал да го пишат како маринец, друг како нетијазнам авијатичар, трет се пишал водник некаков и така....
Пресметале дека преку овој метод на единица површина, со исто количество запалива материја, ќе направат многу повеќе штета, отколку запалливото полнење да го ставаат во бомби, како и што правеле.
Најпогодна раса им се видел мексиканскиот лилјак, кој го имало на југ и затоа и база им дале во Ново Мексико. Нашле пештери кај што живеат овие лилјаци. Отишле до некое населено местенце у близина на пештерите и ги прашале мештаните за точна локација на пештерите. Овие им рекле барај го гомнарот во кафаната. Одете ќе го познаете. Отишле у кафаната и таму сите седат до ѕид, а само еден седи сам у средина и смрди, корне (затоа и така седи сам). Тој бил гомнарот кој се занимава со прибирање на гомна од лилјаците, во нивнитие пештерски колонии. Ги употребувале нивниот измет за гориво или ѓубриво (не ми текнува). Овој ги однел во пештерата и испофаќале доволно лилјаци.
Почнале тестирање и виделе дека лилјаците не можат да понесат ни приближно толку маса запаллива материја, колку што они си мислеле. Среќа тука улетал зоолог, кој им рекол дека собрале примероци од колонија на трудни женки и дека мажјаците ќе можат таа маса да ја понесат. Се вратиле и земале мажјаци, овој пат.
Идејата била да им се закачи бел фосфор и да го распрснат врз Токио. Тука им се приклучил и изумителот на напалм Луис Фајзер и така белиот фосфор бил заменет со напалм.
Требало да им закачат напалм, да ги бутнат у авион и да ги ослободат над непријателскиот град.
Но, лилјаците треба да бидат мирни од пакување во бомбата (имено станува збор за нешто како кафез бомба со падобран, која ја испушта авионот, а од која они треба да се разлетаат), па се до пристигнување над локацијата. Во спротивно, лесно ќе се запали целиот авион. Тоа го решиле прво со замрзнување на лилјаците (им предизвикуваат вештачки хибернација), па потоа им закачуваат напалм и ги товарат. Додека трае летот седат мирни хибернирани, при крај им качуваат температура малку и ги пуштаат.
Го пробале тоа и испаднало дека многу е тешко да го натемпираат "отхибернирањето", па често лилјаците паѓале како мразулци на земјата и се кршеле. На крајот сепак го решиле ова некако.
1,5 метри должина, собира околу 1000 лилјаци
После многу маки, дошол тој момент кај што викнале генерали и воени снимачи, да го презентираат проектот. Но, тоа морало да биде навечер и затоа ништо не се гледало. Нит генераливе нешто ќе видат нит пропагандава ќе може нешто да сними. Тоа го решиле генијално, со закачување на мали светилки на замрзнатите лилјаци, кои така у темницата ќе се гледаат, секој од нив, каде е.
Тука нормално, се дешава светилките закачени за секој од нив, предвреме да ги отхибернираат и настанува хаос. Прво се запалува и експлодира колата на некој генерал, после тоа одат во воздух неколку градби од базата. А за целото тоа време додека гори базата, надвор од базата, војска ги спречува да дојдат пожарникарите од самата база, задолжени за ваков случај, пошто е тоа Топ Сикрет и оставаат да изгори, све тоа што се запалило.
Проектов продолжил, но авијацијата го откачила и и го дала на морнарицата. Морнарицата го крстила - Project X-Ray. Mакотрпни испитувања продолжиле, со многу авантури, за на крајот сосема да го откачат проектов, заради некој си таму друг, Менхетен проект, нешто....
Сепак, после сите испитувања и евалуации, официјалните оценки и заклучоци за ефективноста на овој метод велат дека:
A reasonable number of destructive fires can be started in spite of the extremely small size of the units. The main advantage of the units would seem to be their placement within the enemy structures without the knowledge of the householder or fire watchers, thus allowing the fire to establish itself before being discovered.
и
It was concluded that X-Ray is an effective weapon." The Chief Chemist's report stated that, on a weight basis, X-Ray was more effective than the standard incendiary bombs in use at the time: "Expressed in another way, the regular bombs would give probably 167 to 400 fires per bomb load where X-Ray would give 3,625 to 4,748 fires
со нивното учество во ЊЊ-2 беше преку 2 книги за романска авиоиндустрија и една за воздушната битка за Плоешти, малку познат судар кој требало да го прекине снабдувањето на нафта за Рајхот. Подоцна при читање за Сталинград видов дека се држеле прилично добро со оглед на сите околности. Сепак не била романската команда решавачки фактор кој довел до слом на оската кај Сталинград.
Маси народ од окупираните подрачја биле упатувани во работни логори прикачени кон немачки индустриски концерни (во еден таков царувал и Фон Браун). Мислам, која мотивација ја има еден роб, освен страв и која мотивација е кај амерички работник, кој на пауза си пие кока-кола и си пуши Камел, склопувајќи Мустанзи и Либератори и бидувајќи солидно платен за тоа. Има нешто идиотско во самиот немачки пристап кон војната.
каде Ф-1 со пилотско седиште требало да табаат мостови на Рајна, кое лудило...
