Времето лета, го живееме ли секој момент?

[city]

Да, времето лето ненормално брзо. Млади сме исполнети со различни обврски и активности што дополнително ни го прават секој момент поинтересен и позабавен.

Прашањето ми е:

Дали го живееме секој момент?
Дали ја користиме секоја секунда?
Дали знаеме да го искористиме секој еден дел од животот?
Или работите се случуваат така брзо, заслепени од нивната фуриозност дозволуваме животот едноставно да помине покрај нас?
Успеваме ли да останеме свесни и приземјени да кажеме стоп и полека да ја искористуваме секој можност која ни се пружа или секој шанса која ни се дава?

 

[Apokalipto]

Само кратко и без многу непотребни дробења ќе кажам само НЕ ама се надевам тоа ќе се подобри.

 

[Crazy in Love]

Дали го живееме секој момент?

Па, се трудам. Инаку се согласувам дека времето поминува премногу брзо, едноставно, не ми се верува како животот толку брзо ми лета. Што се однесува до тоа дали го живееме секој момент, веројатно да. Ама секој на свој начин.

Дали знаеме да го искористиме секој еден дел од животот?

Дали знаеме...не знам, тоа кога ќе остарам претпоставувам дека ќе знам дали сум го искористила секој дел од животот или не. Вака мислам дека онака си живеам како што сакам и ги искористувам можностите што ми ги нуди животот, ама не знам дали правилно ги искористувам.

Или работите се случуваат така брзо, заслепени од нивната фуриозност дозволуваме животот едноставно да помине покрај нас?

Некогаш имам такво чувство дека едноставно животот лета, дури онака ме плаши тоа. Сакам подолго да ја осеќам и живеам младоста, не сакам се така брзо да лета покрај мене.

Успеваме ли да останеме свесни и приземјени да кажеме стоп и полека да ја искористуваме секој можност која ни се пружа или секој шанса која ни се дава?

Ретко кој може да каже стоп чекај да одиме пополека. Животот особено во денешницата е брз и динамичен и обично нема простор да застанеш да речеш чекај вака и вака, споро ќе одам. Сепак добро, сметам дека барем во мојот живот работите не се стигнати до тој степен се да се одвива со брзина на светлината, па прилично се полека дознавам, полека осознавам...колку е тоа добро или лошо ќе видиме кога ќе подостарам.

 

[GorGeOuS]

Retko koj navistina znae da uziva vo sekoja sekunda gledajki na nea kako na nesto sveto i ubavo podareno od Boga kakvo sto e vsusnost..Lugeto sekojdnevno se okupirani so site drugi nesta na koi im go posvetuvaat svoeto vnimanie pa makar bilo toa i na nervozi i stresovi, samo ne i za da uzivaat iskoristuvajki gi site momenti maksimalno i neznaejki deka tie se onie koi i ke im ostanat vo sekavanje...Go ziveeme zivotot turbo no mnogu osvrnuvajki se kon minatoto i pridavajki im znacenje na nestata koi nemaat ni polovina od taa vrednost, retki se momentite koga navistina uzivame.. Iskreno svesna sum kolku i jas kako i site sum pravela vaka pa se obiduvam sekogas koga mi se slucuva bilo sto loso ili ubavo da go izvlecam ona ubavoto zosto taka e najdobro i na krajot gledam da izlezam zadovolna

 

[Desire]

Буквално секој момент не го живеам,никој не го живее,ама кога ќе дојде тој монотоно-досадниот период,гледам да го променам што е можно побрзо и на секој можен начин.Гледам да се забавувам што е можно повеќе додека можам,за да еден ден,кога ќе бидам збрчкана,со бела коса и во неможност за некои физички напори,да не ми биде криво зошто не сум ја живеела младоста,да имам да се сеќавам на нешто.Колку што можам,го живеам моментот,уживам во него и гледам да го одолговлечам и задрам што е можно повеќе,да го “зачинам“ да биде поинтересен,меѓутоа тоа не е секој момент од мојот живот,сепак има ситуации кога се наоѓам себеси како не правам ништо,во буквална смисла,и обично тогаш ми “светнува“ дека нешто треба да се направи.Но,гледам тие моменти на неправење ништо да ги минимализирам колку што можам повеќе,да гледам да не се повторуваат,барем не често и да пробам да ги заменам,истиснам со интересни,исполнети моменти.

 

[Мишелинка]

Дали го живееме секој момент?
Дали ја користиме секоја секунда?
Дали знаеме да го искористиме секој еден дел од животот?
Или работите се случуваат така брзо, заслепени од нивната фуриозност дозволуваме животот едноставно да помине покрај нас?
Успеваме ли да останеме свесни и приземјени да кажеме стоп и полека да ја искористуваме секој можност која ни се пружа или секој шанса која ни се дава?

Се трудам да го следам во чекор. Напорно е и не знам колку ми успева, ама давам се од себе. И јас го имам ова чувство, дека времето ми врви а јас немам начин да го сопрам и да размислам.. Се е во лет, нема одмор и од тука изллегуваат грешките... Ама не е тоа она што ме растревожува, туку чувството дека не поминувам доволно време со оние кои ги сакам, дека немам начин да им покажам колку ми значат... А толку сме трошни сите, што секогаш постои можноста да не нема во следниот момент...

 

[P.Griffin]

НЕ не ја живееме секоја секунда , е сега пак има некои што се толку ограничени што не е можно. Пр. Има дете во мојот клас што буквално нон-сто уче луге не е воопшто излезело од дома, не е добило подоле од 5 берувале или не. Е сега учило во основно, сега е средно, потоа факултет и тој цел живот ке си помине цо у4ебник и тоа ли е живот, па да не зборуваме што потоа треба да работи со тие отцени сигурно ке се запише на одли4ен факултет, па после него ке има работа која ке ја работи по цел ден. НАвистина секој треба да у4и но до одредена граница.
ЈАс воопшто не сум ограни4ен и за се што сум сакал да пробам сум пробал во првата шанса што ми се пружи и така ке продолжам. (е сега некогас потоа има каење но сепак....).
Живеј го секој ден како последен, зошто никогаш не знаеш што те чека следниот.:helou:

 

[c i t r o]

Времето лета и за секој испуштен момент и шанса,враќање назад нема.
времето многу бргу лета дур се свестиш ќе сватиш колку време поминало од твојот живот.. а и денес ретко кој знае да го искористи

 

[Xfire]

Дали го живееме секој момент?

Ако се сака се се може како што велат некој. Се трудам да го живеам секој момент до некаде успева.

Дали ја користиме секоја секунда?

Ех, сега малку тука испагаат некој секунди некогаш ти се случува се да испушташ едноставно криза тука ке одговорам Не, бидејки нешто секогаш во животот испушташ.

Дали знаеме да го искористиме секој еден дел од животот?
Или работите се случуваат така брзо, заслепени од нивната фуриозност дозволуваме животот едноставно да помине покрај нас?

Го искористувам колку можам времето, но времето не тепа одат годините додека се завтеш посебно кога ке наполниш 18 год, додека се завртеш одитоа 19-20 год. Минува животот а ти користиш.

Успеваме ли да останеме свесни и приземјени да кажеме стоп и полека да ја искористуваме секој можност која ни се пружа или секој шанса која ни се дава?

Посебно ги користам шансите шо ми се дават, и ги совладувам.


Ова на најкраток начин кажав и наједноставен.

 

[Јован]

се трудам али на многупати сум размислувал како се помина и како не сум веќе дете и ми се плачит понекош...
сум пропуштил многу шанси, ама онака глупаво, шанси кај шо би можел само да добијам, а нишо не сум можел да изгубам и си ветив дека ќе се трудам повеќе во иднина...
битно е шо барем во поголемиот дел од времето сум позитивен и позитивно гледам на се што се случува, и се трудам да го извлечам најубавото од секоја ситуација и да отерам на хумор...

 

[unperfect]

Не,во никој случај,и жал ми е за тоа

 

[Мистичен]

Не да лета, пичи со 600 на саат : )

Им завидувам на флегматичните типови. Ептен. Нив се им е успорено, со 3 фрејма во секунда им минува времето. Така се живее до сто и една.

 

[[zEUs]]

Не го живееме секој момент ама ја се трудим да го живеем барем секој ден како да е последен а и по тоа сум познат

 

[Esobar]

тешко е да ја живееш секоја секунда како што ти сакаш

 

[-Mr.Positive-]

Дали го живееме секој момент?

да оти сите моменти се различни и ретко се повторуваат
Дали ја користиме секоја секунда?

немора
Дали знаеме да го искористиме секој еден дел од животот?

некои знаат некои го губат делот безвезе и на крај им пага жал ....

Успеваме ли да останеме свесни и приземјени да кажеме стоп и полека да ја искористуваме секој можност која ни се пружа или секој шанса која ни се дава?

кога ке станеме свесни ке бидеме 80 години и тогаш стварно ке почнеме да жалиме за толку брзо поминатиот живот