Не знам шо ми се случува-искрено! Тоа синоќа шо го напишав, можеби до пола беше точно али не си свесен колку ми беше тешко! Те сакам, и не е лесно да те заборавам толку брзо, али ти ми ги праиш сите овие работи! Кога ќе почнам и кога сама ќе си речам дека морам, тогаш тебе ти текнува на мене! Зошто? И јас имам право да свигам некој? Толку ли те погоди таа реченица бе? Ете сега си имаш со која да бидиш, биди со неа, зошто ми префрлаш мене? Те сакам, да, али не можи вака да се трпи! Ти кажав, ако биди нешто, да бидиш сигурен дека ќе профатам, за да видам тебе колку ќе ти биди лесно кога ќе ме гледаш! Те сакам, и да... за инает ја пеев песната толку гласно, бидејки е напишана како за нас двајца, и сигурна сум дека еден ден ќе биди така!