- Член од
- 20 мај 2008
- Мислења
- 1.099
- Поени од реакции
- 1.079
Пријателе, на исти години сме. Бар до сега би требало а сватиш како тече животот.А зашто да нема место и за идните млади, и за младите родени поодамна кои ја откриле бесмртноста? Тогаш би имале две групи на млади: млади со 30ина години, и млади со 250ина години. Кој пресудува која група на млади ќе умре а која да го продолжи човечкиот род? Зашто мора некој да оди а друг да останува? Јас лично сум за: и волкот сит и овците на број.
Да расчистиме нешто: јас не барам бесконечен живот, туку можност да живеам до кога ми се живее. Сакам сам да одредам дали ќе живеам 90, 1090 или 530000 години. Да не биде на 5-иот роденден на син ти, тебе рак или некоја друга болест да се раздели од него! Ако првично се решам за 1000 год. живот, а на пола пат се премислам, тогаш тоа сакам да е мој избор. Пример сум го видел пола универзум, сум рекол доста е ,нема веќе ништо за гледање и среќен си „заминувам од светов“на 500 год. Which ain't bad at all.
За до 90 год. - имам уште 60-ина год., но еве на 90 планирам да бидам во иста или уште подобра физичка и психичка состојба од денешнава.
Денешните сфаќања дека личноста и по физичката смрт продолжува да живее преку своите дела, во сеќавањата на другите или преку оставање потомство, се токму поради нашата неспособност да се најде лек за смртта (а истиот се бара од поодамна trust me). Тука би ја спомнал алхемијата за чиишто цели верувам нема потреба да те потсетувам.
П.С. Заборавив на глувчињава: Old Mice "Cheat Death" with New Breakthrough from Harvard Medical School!!!
Од друга страна, на почетокот човекот се гордееше со пронаоѓањето на генетската храна. Си мислеше дека проблемите со гладот се решени. Но денеска сите бегаме од таква храна.
Мислам дека и со вечниот живот ќе е така. Од првин личи на нешто слатко, а потоа ќе се увериш дека нема вкус