Вашиот живот...

[>>LadY<<]

Што за вас претставува животот?
Како истиот го доживувате?
Уживате ли во секој миг кој тој ви го пружа или дозволувате да ви прелета несвесно, со чувство како да гледате некој филм?
Колку животот го сфаќате сериозно и врз основа на што е тоа така? Како вие би го опишале вашиот живот?
Колку сте задоволни од него?
Дали самите се трудите да си го разубавите и направите полесен, или за се чекате да ви падне од небо, односно чекате од другите да го направат тоа за вас?. Колку сте свесни за смислата на животот?
Дали имате своја животна цел и работите на нејзино исполнување, или пак сметате дека животот не треба да се планира, туку едноставно уживате во моментите кои ви се пружаат неочекувано?
Кога ќе размислам искрено ми е тешко да го дефинирам животот воопшто, а мојот живот уште потешко. Мислам дека сепак секој од нас си има различна слика и некоја претстава за тоа како би сакале тој да изгледа. Но, дали вашиот живот е онаков каков што посакувате? Нормално дека сите ние имаме проблеми, но кога тие ќе се споредат со нечии други, и ако добро размислиме, најверојатно, или барем во поголемиот број случаи ќе сфатиме дека сме во заблуда, односно губиме време на непотребни работи. А животот не не чека. Времето си минува, затоа и не треба да чекаме тоа да работи за нас, туку ние да работиме за него. Повелете:helou:

 

[nihilista]

Zivotot e dodeleno vreme koe se osvedocuva kako kontinuitet na svesta blagodarenie na teloto koe e mesto vo prostorot. Zivotot ima smisla za ednokratna upotreba, otkako ke umreme svesta izceznuva i se se zaborava. Treba da se bide so svesta postojano ovde i sega bez razlika sto toa mozebi ne ni e po volja (nemame alternativa) no toa e mnogu tesko da se praktikuva otkolku teoretski da se razbere.

 

[G-ca Ljubov]

Сите тежнееме кон нешто повеке па зошто да се задоволиме со животот кој постои само на земјава мојот сегашен живот е поврзан со оној кој треба да следи, на смртта гледам како на премин. Не се трудам многу да размислувам што ке речат другите ако знам дека она што го правам ми е оправдано од бог. Можеби ке го поминам цел живот во барање на вистината и докажување на правдата но никогаш нема да зажалам. Се трудам колку што можам да уживам во работите што ги правам макар што другите би ги сметале за мали и безначајни. Сакам да гледам реално на она што се случува во светот и околу мене без грижа дали ке бидам прифатена или отфрлена од останатите за тоа што го зборувам и правам , мнозинството не значи дека треба секогаш да е во право. Јас сум повеке за индивидуализам него перење мозок и живеење живот во шема кој е наметнат според некои трендови кои не значи дека и одговараат на секоја личност. Ги ценам лугето што не го прифакаат секое срање од ова отпадничко општество.
‘‘Аку си се упатил кон целта и ако по патот почнуваш да застануваш и со камења да го гаѓаш секое куче кое лае на тебе никогаш нема да стигнеш до целта‘‘.-Достоевски
Кога ке ми текни нешо подобро ке напишам... засега е добро

 

[mean]

Мислам дека не можеме да уживаме баш во секој миг што ни го пружа животот. Лично јас, за својот живот сметам дека ми поминува многу несвесно и брзо, и кога некогаш ќе се освестам и ќе се сетам дека ко вчера да беше кога ме упишуваа во прво одделение, ко вчера да бече кога матурирав, ко вчера да беше кога се запишав на факултет.
Животот е една голема философија, и секој го сфаќа на различен начин. Не постои некоја конкретна дефиниција за него.

За животна цел, да, имам, секој има нели? Се стремам кон тоа да ја остварам, но не се водам премногу според некои претходно испланирани нешта, затоа што така можам многу лесно да се разочарам доколку не го остварам планираното. Затоа, подобро ми е да оставам работите да течат, но сепак да имам некаква контрола над нив.

 

[Бат Елохим]

Definicija za zivot tesko da se najde... jas iskreno mislam deka zivotot e prekrasen. i stvarno e bezveze da se promasi so baranje smisla vo nego.
Sekoj den koga ke otvoram oci.... ke go vidam sonceto... ke se razmrdam so race noze... (znaci ziva sum, zdrava sum) si vikam "its a wonderful life".
Se uziva vo momentot, vo denot... koj znae... Denes ne ima... utre ne nema...

 

[Princ of Persia]

sexsi,glamurozen,klosarski,egzoticen,saren,crno bel,dozdliv,proleten,leten,simpaticno dosaden,misteriozen,somnicav,sebicen,melanhonicen vo proletna verzija:wink:muzicki otkacen,cosmicki,okeanski nastroen,kopnes,agresiven.......................................

 

[girlll]

Животот е плодно земјиште после дожд.. Кал.. Сите ние тонеме во тој кал.. Тие што знаат како ќе излезат од калта.. Па и неможе вечно да врне и ќе се исуши некогаш.. Но потоа треба да се посади нешто.. Плодно земјиште нели.. А како да израсне кога има многу дожд, снег, град? Ако си добар земјоделец ќе научиш.. А знаеме добро да ракуваме со мотиката па да не го одкопаме случајно семето или да не го уништиме плодот? Се учи.. Е кому ќе му порасне подобар плод поскапо ќе го продава на пазар.. Освен ако не се умори од толку копање па си легне под сенката на тоа што пораснало и го пропушти следниот снег, град.. Или можеби следната виулица.. Па после да остане повторно без плод па да мора од почеток..
Ех.. Многу лоша тема е животот..
Треба секогаш да си спремен за борба, секогаш да си претпазлив, секогаш да знаеш многу добро што правиш..
Но ако претераш со исчекување на нешто тоа може и да не дојде а ти да го преспиеш животот и да сватиш многу касно..
Значи да.. Спремен за борба, претпазлив и тн.. Ама и истовремено треба да знаеш да одиш по патот што ти го дига адреналинот, што те учи да бидеш уште поборбен и уште поспремен за се на што може да наидеш понатака.. Но и што ти дозволува да уживаш и вистински да живееш.. Да ги осетиш убавините со сите сетила.. А сите зла да изгнојат на врвовите на канџите..
Животот е всушност една гооолема арена.. Каде што ти си само мала мравка помеѓу лавови и гладијатори.. Пробај.. Не треба само физичка сила за да го подигнеш и ти копјето и да влезеш во битката.. Мал си неможе секој туку така да те погоди со копје или меч.. Но си премногу мал па може секој да те згазне.. А сепак борбата е интересна..

Чеј.. А за мојот живот?
Го живеам како што го чувствувам..
Не му верувам, го мразам и го сакам истовремено, го гледам како што мириса, го дегустирам како што го слушам.. Сите сетила стално уклучени.. Пошто а одкаже едното ми се еба мајката.. И несакам друг живот.. Нема никој како мојот па несакам да живеам живот на некој друг.. Секоја животна приказна е по нешто посебна, уникатна, единствена.. Па нормално и мојата и не ја менувам со некоја подобра.. Затоа што всушност подобра и не постои.. За мене мојата е најдобра.. Колку и да боли, да напаѓа и каса од сите страни бурата ќе пројде.. Не врне помалку во дворот на комшијата..
Својот живот си го градам сама.. Се борам за него со една единствена цел - Да опстојам.. Додуша тој не ги слуша мојте желби, жалби, поплаки па си игра по негово.. Али лесно е се кога нема да му дозволиш да те изненади.. И нема потребни и непотребни работи..Што е тука е.. А се што било било и поминало.. Останува само пријатно сеќавање ако заслужува или останува закопано со кучешкиот измет во дворот ако буди лоши спомени..
Животот е она најсветото што го имаме, најсериозното, најироничното, најубавото, најлошото, најсаркастичното, најразиграното, најболното, најпосакуваното.. Животот е се што можеме да посакаме, посакуваме да не постои и се што не опкружува.. Сите емоции, сите иронии, сите вистини и лаги во едно.. Се што ќе ти се случи има се во себе.. И убаво и лошо.. Најбитно е да се бориш против лошото додека се радуваш на доброто.. Ако се концентрираш на едно другото ќе ти забоде нож во грб па се враќаш на онаа приказна од почетокот и тоа директ во калта.. А време за трошење па и немаме многу.. Неможе вечно да врне ама може и да е прекасно да чекаш да преврне нели? А сепак секој е Бог сам за себе па може и сам да го сопре дождот или само да го насмевне облакот и да го повика сонцето.. И тогаш стануваш свесен дека никогаш не е касно..
И ако имал некој нерви да го прочита постов ќе го сфати и заклучокот дека животот е буквално СЕ што ќе помислиш, вдишеш, видиш и слушнеш во моментот.. И дека конкретна дефиниција за живот не постои, никогаш нема никој да смисли затоа што само што ќе започне ќе види нешто ново, поинакво, скроз обратно на тоа што го смислил и ќе сфати дека и тоа е животот и воздухот што го дише е, и крвта што тече низ вените.. На оваа тема можам сега во моментов директ на ПС роман да напишам.. Али мислам не вреди замарање за нешто што пред се е контрадикторно НА СЕ.. Затоа - САМО ОПУШТЕНО!
П.С. Не сум на печурки :kesa:

 

[Scarlett O'hara]

Имам семејтво како прво тоа ми е најважно, имам здравје и тоа ми е многу важно, имам дом, храна, пријатели, одам на школо, имам најубавко срценце:back: имам слобода, амбиции желби, успеси, надеж, мир, спокојство, зарем тоа не е најважно и како би можела да се пожалам на мојот живот, не би било фер :wink:

 

[AceMaus]

Мојот живот? - Се плашам дека станува едноличен

 

[DeepPurple]

Животот е бајка, тој е прекрасен. Прекрасни се утрата, кога станувам а сонцето ми свети право во очи , при што настанува благо слепило. Прекрасно е училиштето( колку и да го мразам) , заради дружењето, доолгите дискусиите, наставниците ( неретко знаат да направат некоја глупост). Прекрасна е ноќта, излегувањето, губењето време, сеедењето пред компјутер. Се е така прекрасно, иако ние не сме баш свесни на тоа. Ние го мразиме утринското сонце што ни навлегува во очите, го мразиме школото, дружењето , анставниците, го мразиме компјутерот и стално нагласуваме ДОСАДНО МИ Е. епа не е 5така досадно ако размислиме малку. Но ние не сме свесни колку ни е убаво, и колку е убав животот. Ние за тоа стануваме свесни дури кога сфатиме дека немља да биде повеке така, кога ке мораме да го смениме начинот на живот

 

[Сатори]

Вчера се обидов да ги сумирам и овошјето и зеленчукот во една чинија за да си одговорам на прашањето дали ми требаат промени во животот, дали миксот на добро и лошо, пријателство и злоба, љубов и повреда можат да се мерат и измерат.
Вистината е дека не можат, а и одговорот за животот секогаш го даваме себично според тоа во каков момент се наоѓаме и што не прави среќни или мизерни.Затоа не знам, ниту сакам да знам, само постоењето ми е битно и да изградам нешто додека сум тука, се друго паѓа во заборав или го јадат пајаците.

 

[аква]

Животот за мене преставува голема авантура во која стекнуваш огромно искуство од различен обем, го живеам животот како што јас сакам.Секако има добри и лоши моменти има падови има тажни моменти но затоа има и среќни.Задоволен од животот никогаш нема да бидам бидејќи како што е кажано од многу умни мислители дека човековото око никогаш не е задоволно.Се трудам да имам повеќе среќни моменти отколку лоши, времето сакам да го поминувам со притајетелите и со своите блиски бидејќи тие најмногу ми значат во животот.Секако тука не ја заборавам и љубовта без која животот не би имал никаква смисла.Едноставно сакам да размислувам и да чинам позитивни работи кој би ми направиле мирен сон.Животот за мене преставува едно ниво во кое Бог не внел за да стекнеме доволно искуство за другиот свет.

 

[jamey jasta]

Вчера се обидов да ги сумирам и овошјето и зеленчукот во една чинија за да си одговорам на прашањето дали ми требаат промени во животот, дали миксот на добро и лошо, пријателство и злоба, љубов и повреда можат да се мерат и измерат.
Вистината е дека не можат, а и одговорот за животот секогаш го даваме себично според тоа во каков момент се наоѓаме и што не прави среќни или мизерни.Затоа не знам, ниту сакам да знам, само постоењето ми е битно и да изградам нешто додека сум тука, се друго паѓа во заборав или го јадат пајаците.

неопходни се промените...
секој ден човекот учи по нешто ново, се образува, работи и тн(и со самото тоа се менува)....
иако сите ние мислиме дека промените се осеќаат, никогаш точно тие не доаѓаат на виделина...
секоја персона треба да ужива у моментот, ама моментите не ни го прават животот убав... туку вредностите и она постигнатото и оствареното имаат улога да ние уживаме у секој ден од нашиот живот...

 

[nihilista]

mojot zivot
ili tvojot zivot
seedno
e iluzija
eden den ako poziveeme dovolno dolgo
ke lezime na smrtna postela
i nasiot zivot
ako ne sluzi umot
ke bide samo bledo sekavanje
na zivot koj veke nikade ne postoi
osven vo nasata svest
koja e na umiranje...

 

[burn84]

А бе тука може многу да се пишува...
Многу доцна сватив што е тоа живот, ама боље икад него никад. Полн е со контрадикторности и секогаш ти мава клоца и завршуваш на гз, но идејата е да станеш и пак да си продлжиш по своети.
Споредби никакви не се потребни, некој има се некој ништо но јас сум во моја кожа а бегање нема од тоа.
300 работи секојдневно се токалат, еве и додека го пишувам ова добив телефонски повик кој што пак ме извади од кожа...а бе тешки навистина тешки глупости.
Веќе се помирив со тоа каков човек сум станал...

Животов е најпрекрасната орбидност која што не можеме да ја сватиме.