Од една набљудувачка точка, Интернетот како медиум за комуникација кој не вклучува директни контакти со личноста од другата страна, кај што нема никаков фацијален или гестикуларен фидбек на работите кои се искажуваат и кој по дифолт не е способен да ни го открие целото минато на личноста на која и се обраќаме, отвараме или ислушуваме и да ја провери автентичноста на нејзините излагања, му дава на човекот непроценлива шанса да се постави во улога во која отсекогаш сакал да биде, а која нажалост никогаш не ја играл (на кое ние сме секојдневно сведоци благодарение на оваа жолта површина). Лошото е кога не сме главната улога во овој филм, туку сме жртвите врз кои се практицираат ваквите можности кои ги нудат мрежите за масовна комуникација и не ретко налетуваме на најразлични фолиранти, злоупотребувачи, манијаци, настрани луѓе под влијание на чија тортура животот за краток временски период може да ни се претвори во пекол. Споредбено со тоа какви можат да бидат последиците, исмевањето на нашите лични проблеми би ја окарактеризирала дури и како една од поблагите форми на Интернет злоупотреби, колку и да не ни е лесно да се соочиме со истата.
Ќе се свртам сега кон форумов конкретно. Нема да зборувам за стандардно изнесување мислење на рандом тема, зошто не гледам како би ми се нарушила приватноста или би била доведена во опасност ако напишам, на пример, дека не се согласувам со реченицата “Со кого си, таков си” или ако кажам дека премногу се врзувам за луѓе, а малку за предмети.
Муабетов ми се однесува на темите од типот на Драга Кајгана, Во врска со љубовта сакам да кажам..., Мака ми е..., Конечно сфатив... и сличните кои речиси сите ги користиме за некакво испукување. Често пишувам голем дел од она што ми натежнало во моментот, генерално го заврзувам прилично добро, мошне често користејќи малку наглупи метафори (со цел да им дадам можност на висококреативните форумџии, никогаш презаситени од настаните во туѓите животи, да си ја создадат приказната онаква каква што би била најсочна за нивните апетити). Затоа нема шанси да ме повреди распространувањето или споделувањето на нечиј прост заклучок дека во моментов Лана е во бедови, или е вљубена, или раскинала со дечкото, или паднала на испит... уствари чекај, кога ќе размислам подобро, дури и кога некоја маргинална особа би знаела за точната причина што ме довела до некаков бед, јас воопшто, ама воопшто не се замарам кој ќе ме коментира и зошто ќе ме коментира кога ионака не откривам работи за кои не сум била свесна дека ќе бидат дискутирани некаде кај што не можело да се најде поконструктивна тема за муабет. Значи откривам емоции, не длабоки причини за емоционална растроеност, ама во суштина и не си ставам строги рестрикции во пишувањето на форум, зошто сопствените проблеми ми се доволни за да имам енергија да размислувам кој друг освен мене ќе се бави со истите.
Мсн и скајп ми се исклучиво средства за комуникација со луѓе кои и лично ги познавам. Нормално е некои од нив да ги знам повеќе, други помалку, на едни да верувам повеќе, на други помалку, па во зависност од истото ќе варира нивото на приватност на кое разговарам со нив. Немам желба ниту потреба сите Интернет другарчиња да ми ги знаат проблемите, расположенијата, плановите. Освен ова, за вистински отворен и споделувачки разговор после кој треба да се чувствувам поддржана, посигурна и порасположена, ќе изберам комуникација очи во очи, а не замарачко типкање по тастатурата кое повеќе ќе ме умори отколку што ќе ме опушти.