Ваша поезија!

[lovedisaster]

Без тебе секој ден сакам да ме изгазат на пешачки
Без тебе сум животно шо го лови смртта на секој чекор
Без тебе и ѓаолите бегаат од мене
Без тебе намерно секој ден го заборавам панцирот
Пред да одам на ратиште
Без тебе секој ден намерно престигнувам на полна по Плетварот.
Сонцето ќе угрее, твоите душманки очи
Ќе ме запретаат 9 педи со се стихови.
Прости ми шо те сакам, прости ми
Ко Исус шо му прости на Јуда
Прости ми шо не знам како да дишам без тебе, прости ми шо ми го полниш белодробното крило со љубов а на аортата и даваш смисол да пулсира
Прости ми шо ме мразиш , отсекогаш сум сакал да ме сакаш
Прости ме шо не разбрав како да те натерам да ме засакаш
Прости ми ако малку ти беа 16-17 см
Прости ми за сите глупости и навреди и за се друго шо ти направив
Уште си жива и то е нешто
Прости ми шо заспивам со оче наш помогни и да се заљуби во мене
Прости ми шо сум толку прост и упорен
шо те сакам и после 5 години од нашата разделба
Прости ми шо те изгубив толку лесно
Прости ми шо дури те губев не знаев како да не те изгубам
прости ми шо ѕвездите во моите очи се сиромашни
прости ми шо сум етно и ретро будала шо не слушам Сарс, Дубиоза, Едо мајка ...

Се борам против сите грешки и сите оние кои шо сакаат да ми ги простат
се борам на секоја раскрсница дури се џарам да не те здогледам од некаде
како ми мафкаш како ми се фрлаш пред кола од очај
и ми кажуваш дека крвта твоја залудно не смее да биде потрошена без мене
да ми кажеш дека сум победил, дека победила идилата за нас двајца заедно
дека вреди да бидам на твојата разгледница,
дека вреди да бидам твоето абоносово дрво и летниковец во кој ќе ти се одмара душичката
дека си ме тестирала и дека сум го поминал твојот тест без протекци и дијаманти
дека ме сакаш за мојот будалштилок
дека вените ти икале од радост кога ќе сум те надумал
дека сливата ти се наводнувала
само шо ќе помислела на мене,
Дека затворените не пространства се отварале во виножита
Од заљубените светки во моите и во твоите очи.
Со отворени очи низ кои јуришаат возови
Се молам да те пронајдам згрчена со моите име на твоите усни
Да ти кажам те сакам и да го мислам тоа и насмевката да ме издаде а искрите
Во очичките да ме закопаат во твоето зачарано царство
Да бидам доволно силна мушкарчина за твоите стандарди
Да не се плашам дека сите те посакуваат да ми те украдат и од постелата и од сонот.
Патувам секој ден во потрага по душичката со сите ѓаволи и стравови
Дека никогаш не ќе можам да видам за кого чука твоето срце
Би се вратил на почеток и не би те давал на никого, овој пат знам како да не те загубам
Знам како да те скротам за да ми се излежаваш во крило.
Само со мене можиш секој ден да бидеш и ѓаволица и ангел
Да трчаш низ полиња оризови дури ти кажувам колку те сакам
Во тебе сите загинати богатства чекаат да бидат откриени
Ти си поголема и од Будизмот и Христијанството заедно
Во тебе верувам, во нас, верувам во твојата рака на смртна постела
Верувам дека љубовта може да победи се
Дека може да раѓа само насмевки и влажни очи ко англиски дождови од среќа
Верувам дека сите балади се напишани за тебе на овој или на оној начин,
Јас сум тука само за да ги препеам
да ги натерам да те љубат само тебе тивко, најтивко, нежно и лагано
Секоја ноќ боли шо не си покрај мене
Боли растојанието од 100км, сто вечности шо не раздвојуваат
Сакам да дојдам да те прегрнам цврсто најцврсто на цел свет
Да нема повеќе разделби, клетви, лоши зборови,
Да ти кажам дека ти си волшебниот напиток од кој ми скока срцето салто мортале
Да ти кажам на увце миличкооооо
Вечер ќе ти свршам таму кај шо најмалку очекуваш
Дека ќе ми се смееш, ќе кажеш колку си будало и убаво и мое само мое
Дека ќе кажеш те сакам и ќе заплачеш од среќа дека сме заедно
Дека ти завршиле лагите ко топла фурна леб
Дека ниедна валута не ти е повредна и позначајна од мене,
Дека нема сила шо може да те натера да не ме сакаш
Дека знаеш како да ми го лечиш срцето со твоите зеници
Само тие знаат така да галат
Да ти ги наежат и срцето и ерекцијата
Да те натераат да урлаш ко бесна река полна водопади
Да те натераат да се вртиш по нејзе и ко ќе не носи минич
Да сакаш да и ја галиш косичката постојано ако треба да се забајш за на работа
Да и кажиш wooooooooow милооооооооооо
Ко ќе ја видиш по танга и по твојата широка бела кошула
Како се шета околу твоите желби и накиснати копнежи
Како ти го одзема и последното парче здив
Кое си го чувал за не дај боже.
Имам јас поезија за тебе од тука до крајот на универзумот
Всушност и после две три сончеви експлозии имам поезија за тебе
И после две три деца и нивнита смеа имам поезија за тебе.
Дај бе да ти се насмевнам уште еднаш низ солзи
Да ти кажам дека се додека ме држиш за раче,
ние двајца заедно можеме да ја спасиме
Планетата од Апокалипса.
Да ти кажам Елени миличко
Ти си поубава од сите нудистички плажи
Од сите танги на Ибица
Од сите гревови си поубава пиздати матер
Поубава си од сите мириси заедно
Од сите француски парфеми
Многу пропуштив без тебе, пропуштив да ти ја гледам насмевката додека спиеш
Пропуштив да те носам на кркач ко мало дете, да те вртам ко рингишпил
Околу мојата љубов, да ти го слушам срцето кај шо сонува како се залапваме
Да те колнам во мене а ти да мораш да ја зборуваш вистината
Да те држам блиску до мене, до ѕверовите шо ми го цицаат срцето без тебе.

Само сакав да ти кажам дека ми недостигаш по не знам кој пат...

 

[Medea]

Бунило

Ме збунува
сонилото
како осило
полно со сеќавања, наброени на прсти деној
живот што мириса на стари албуми
слики што крцкаат под прстите
ме збунува
животот
што го сонувам секој ден
како да сум нова
во боја на препечена ќерамида
и татнеам како воз.

Како оној воз
во сонот
што ме води угоре
а во него гуслар свири
и на непознат јазик ми зборува
А јас,
го разбирам
го разбирам
и без да разберам
се раслојувам, распејувам, развејувам.

Во бунило
се будам и излегувам на балкон
Гавраните зборуваат
А јас проверувам на првиот дамар
на левата рака
Светот е тука.
Светот е тука.

 

[Medea]

Мали вчерашни залаци

1.
Ти реков "Да се чекаме во сон"
"Донеси се’ со себе" - ми рече
Празно срце, ќе е сосема доволно
за да имаме каде да заиграме.

2.
Обожавам кругови од кафе
- во локалните фризерници, лежат по весниците
Тогаш знам, некој ја претскажува иднината
блиску до мојата глава и срце

3.
Многу често
избивам како лава
Се’ што гледаат другите
е само аплауз во пламен

4.
Готвев за тебе, по гаќички
ти поминуваше/заминуваше
Никогаш не помислив
дека човек и од тоа се презаситува

5.
Омилен дел од музичка песна
имаме сите
Тоа е она чувство, кога те опфаќа радост
на освоена цел, без награда

6.
Би ти била можеби и хероина
но зошто?
Само сакам да си до мене
и кога е светло и кога е темно

7.
Ќе изнапишам милион песни
но ништо нема да ја долови празнината
на едно непрочитано срце

8.
Еднаш ми рече дека сум необична
и те снема
а јас тоа го протолкував
само и само како непотребна

9.
Ако расплакуваш луѓе
тоа не си Ти,
тоа се нивните солзи,
што предолго седеле затворени
Биди среќен
кога луѓето се тажни
оти тоа значи
дека нашле пат
до личното лекување

10.
Овде ќе пишувам
додека снема струја
Тесла (ме) знае најдобро
каде ја изгубив
важната слика од себеси
(некаде во светлината)

11.
Не сум тажна, велам
напротив
ова е само Вистина
за поблиску до себеси

12.
Мракот е за волшебниците
само тогаш се грешат
состојките во напивките
и пак, се’ е со мера

 

[lovedisaster]

Одѕвонуваа чекорите во твоите штикли
Во полниот амфитеатар на Тумбе кафе,
Го гушкаше подиумот со крупните очи
како да ти е последниот секс.
Мислеше на мене, признај!!!
Како да ми го заебиш животот,
Како да ми набиеш рогови во мозокот,
Како да ме казниш заради тоа што
Толку многу те сакав!
Трошеше милијарда калории од едно до друго трепнување
Шеташе од една во друга лага ко да си на одмор на Копаоник
Ко велењето добро утро да не ти беше доволно тешко.
Си ги пронајде ли мирот и слободата
Ко шо јас си ја пронајдов војната?
Оздравеа ли твоите лаги??
Пустењето ти е во крвтта или попатно го собра вирусот?
Момиче...уште срцето ми го шеташ по патиштата.
Го видов близу Градско... Пумпаше крв за сите бездомници
И не бараше субвенции
Беше најдобриот експонат в Костурница
Без пари шо можи да се види.
Испрати го бе пиле по брза пошта
Какво такво ми треба, ќе му турам дура лубе
Ќе работи ко ново, или ќе рикни од тага по тебе!
Шо да прам без тебе
Освен полека да се распаднувам?

 

[lovedisaster]

Ми недостигаш курво,
да ти ја шибнам раката во бедрата
да те стиснам силно да ми писниш
да ти ги излижам влажните патишта до твоите колена.
Сакав да ти се јавам пред некој ден,
да, оној истиот ден, ти ко мислеше на мене,
само шубе ми беше дека срцето ќе се излае
наместо да ти кажам оди еби си убавината,
ќе ти кажев миличкоооо ми недостигаш,
е таа пичка во мене не смееше уште еднаш да ти се расчешне.
А факат е дека ми недостигаш,
правопорционално на тоа шо те мислам по цели денови.
Ми недостигаат тие крупните очишта
безвезе шо ти ги трошат калориите,
зашо во тие две копанки
во тие две потполошки немирни
во тие две гори не проодни
во тие две јагниња не послушни
Во нив ги видов
сите дечиња шо требаше да ми ги изродиш.
Ти се восхитував на струко
шо ти беше ко млада насмевната месечина и
не пронајдов девојка која така нежно ја качи штиклата во челото на тротоарите.
Сите ти се восхитуваа , сакаа да те имаат, затоа сите војни се водеа,
кој побрзо да ти сврши на слепоочница.
Гинеа за да ти ја тргнат тангата на левата страна кај шо ти е бенката
Јас изгинав сакајќи те!
Ех мори мило, пишано не ни било да ми седниш во крило,
да ми предиш ко некое окопилено маченце
да те заиткам да не се делиш од стопано,
да те галкам ко ти шо ме галкаше дури ме лажеше...

 

[lovedisaster]

Избледено лице
како парталаво минијатурно плашило.
Синџир пламења,разбеснети и лакоми...
По кој инстинкт ги познавате,
паднатиот ангел од амбисот,
гласникот од вечниот престол,
водaчот од заводникот?
Срцето ми беше како некоја костурница
но сега ќе биде олтар, за да можам
да го голтам отровот како да е мед.
За вљубеното око не е потребна маѓија.
Ништо не беше толку весело и музикално
како моето пресреќно срце.
Ми беше како стрела всрце,
градите ми се раскинаа
кога се обидов да ја истргнам,
а уште потешко ми беше
кога сеќавањето ја заби уште подлабоко!
Искрено се надевам дека
никогаш нема да се плашиш
шо си причината за несреќата
на оној, кој толку многу го сакаш,
како шо се плашев јас.
Би ти дал половина од моето богатство
а за тоа да не ти побарам ниту еден бакнеж.
Нашиот меден месец
ќе трае до крајот на животот,
неговите зраци ќе избледеат
само на твојот или на мојот гроб !

 

[lovedisaster]

Ех бе мило... да те држев за рака, под рака...
Абе, барем за малиот прст да ми даеше да те држам,
Јас ќе ти даев заљубен кактус
да те боцка вагинално!
Ќе ме сакаше, знам дека ќе ме сакаше,
Да носев POLICE очила со тегли диоптери
Да бев со мео во офсајд дур те возев под ѕвездите во некое Ауди R8,
Да носев златни ланци ко Низовци,
Да ти се клањав пред колена секој втор ден
Со по 5-6 кутивчиња Сваровски,
Да имав новчаник дебел ко на Мајк Тајсон врато...
Ќе ме сакаше знам дека ќе ме сакаше!
Требаше да те излечам од сите пороци во мојата прегратка,
Требаше да ти го шармирам папочето да ми се насмее,
Требаше да те пулам влеќи од една до друга полна месечина,
Да глумиме заљубен пар ко Никол Кидман и Том Круз
Во сапуница од Дримон до Охридон,
Да ти велам: Ну заец ну пагади! ко ќе ти шврљаше погледо
Во јахтине од Трифун Костоски,
Требаше да те носам Скребатно, Белица,
Голи требаше да се капиме во езероно
Да ти гњурам со носо и со јазико во Бермудскио триаголник,
Требаше да те нашамарам за да ти се разбистри во мозокот
Многу работи требаше...

 

[Medea]

(по)Станување

Си местиме аларми
а никогаш не се будиме вистински
сите патеки до работните места
се само означени точки
кај што се губи свеста

Миеме лице како да е извалкано од вчерашните разговори
со луѓе кои не ги знаеме
ниту сме барале да ги дознаеме
Итаме. Скитаме.
Телесно и нелесно.

Исчезнуваме намерно
од сите социјални мрежи
за само да не’ праша некој
Каде си? Добра ли си?
Не’ снемува од лицето на Земјата
секојпат кога заспиваме
прегратките на креветот се надеж
дека топлото тело
патува ко во колевка
по вода
по оган
по ветер
и се вкопнува на крај.

Станува Бог
и со очи ширум отворени
кажува молитва без јазик
се грчи и ословува
се собира и преполовува
станува Смисла
се’ она што телото знае
а молчи.

 

[lovedisaster]

Еленииииии!!!!!! пак ми титкаш од непознати броеви на полноќ
Да не те заборавам, малку ти биле похвали досега
Као демек Малку се брукав досега па чекај да се доизбрукам
Да те најдам во соништата каде твојата гордост
Конечно смее да признае дека ме сака
Да тибам душата недоносена и нашата љубов сиромашна
Ко циганка курва за 500 денари ни ја продаде Елени љубовта
Иднината, дечињата бели како снег,
Невини ко чаршафите на Трнорушка до пред да си го дупни прсто
Се ни продаде...
Да ти се продај кожинката и на барјак јас да ја веам!
Знаеш ли колку изгрејсонца фрливме во црнина?
Колку срца ожалостивме со нашата усрана гордост?
Те барав многу години, на фенер, на боринче,
Под сите листови покриени со гревови ѕиркав
Во сите полни месечини ги барав твоите иницијали
Другарував со воздишката на твоето срце лепотице
Трчав по твоите зеници, ко фанфари си ги слушав белите дробови
Свиреа ко гладни возови за кислород.
Цртав срциња до кај шо ќе ти згазнеше штиклата
ко глупав второоделенец, ко да ми беше првата и последната симпатија.
Времето ко да застана, светот ко да се преврти удолугла
Ко да дотекоа сите зрна песок во часовниците
Денот Кога и госпо си ги прибра облаците впазува
За да можeме да се сретнеме
Кога усните ми затреперија, кога ти ја подарив првата заљубена насмевка
Ко ти треперев враце ко лист, ко се топев во твојата прегратка
Ко шеќерна гугутка и ко гугав заљубено
Ко изиграв секс бомба, набилдана будала
Ко ми стрчеше ерекцијата во левиот џеб
Ко пиев по две домаќински за да мом да ти прам чамче муабет
И Кога конечно те пронајдов, кога викнав еурека
Кога ја открив ко Колумбо Индија
Кога се дупнав во пета ко Ахил од почудиште
Шо на прај ти Елени??

 

[lovedisaster]

Одлета мојот стих на крилата на ветровите
зашуми летото во мојата машкост
а јас не успеав да ги раскрилам едрата
во твојата совршеност.
Ја отпетлав слободата во моите гради
и ја фрлив пред твоите посакувања
мене да ми биде лек
а тебе постела !
Бедрата ти зовриваат
на звучни слики и млада месечина...
Па добро бре девојко
во кој ендек ја запозна разумноста?
Имам јас цистерна полна со сладострастност
и ја возам од мугри до вечер
покрај твоето пристаниште.
Мирисаш на сув недопрен воздух
мирисаш на дом за сите мои мечти.
Нека се роди желба во твоето срце
да ме видиш, да ме допреш , да ме имаш
да изградиш мост од ѕвезди
за спој на искрите во нашите сини очи.
Долетај во мојата рајска градина
и остани, остани да ми бидеш судбина...
Ех мое најмило, за тебе вреди секој стих
да биде закитен со ѓердан од сватови!
Срам ми е да погледнам во денешниот залез
со твојата слика пред очи.
Моите стихови неизмазнети, закоравени,
воскреснуваат во твојата постела од бакнежи.
Мило мое, срцето ќе престане да те сака
оној миг, кога ќе го загуби ритамот на животот.

 

[lovedisaster]

Арамивкееееее! Врати ми го срцето!!!
Види таму во именикот на сите машки срца шо ги имаш украдено
треба да е прво по азбучен ред
а второ по глупавост.
Убава си како Русинка а курва ко Украинка
Си велам,
и нив треба некој да ги шета за рака...
Тебе мило , те осуди убавината во моите зеници!
Мене ме осуди, насмевката која
ми се раѓаше на усните
секогаш кога ќе те видев или кога ќе те споменеа.
И кај да ојме вака грешни ко ѓаоли
сем да бидеме заедно.
Поможи ми да го пронајдам патот
кој води до твојата вечност,
оттаму сам ќе се снаоѓам!

 

[Medea]

Импровизација

Често импровизираме
во обид да направиме
животот да ни изгледа реален

Обично тогаш
заоѓа Сонцето
и пораките во drafts седат неиспратени
Ѓубрето не е фрлено,
филмот не е досимнат
лектурата не е докрај завршена
чувствата лежат и не се мрдаат.
Им тежиш
и се прашуваш ли
чуму оваа импровизација
кога, поминува времето
а ти се гостиш со немир
со неизбројани: "те мислам"; "те сакам"; "те мразам"; "извини"; "те молам"
заглавени во грлото.

Луѓето секојдневно си заминуваат
а ти крај нив
молчиш
Импровизираш.

 

[lovedisaster]

Последната песна за нас нема да ми ги раскара срцето и спомените.
Последната песна за нас не очекувам повторно
да ми ги отвори широко портите до твојата интима.
Последната песна за нас нема да собира аплаузи,
ќе ја собери само тишината на нашите срца.
Последната песна за нас можеби ќе биде афродизијак за некои други љубови
но не и за нашата
Последната песна за нас нај веројатно ме осудува на вечен молк и на болка.
Во последната песна за нас сакам да те убијам и да те воскреснам
зошо сигурен сум дека ќе ми недостигаш.
Последната песна за нас нема да ме направи интелектуалец
нема да ме направи Дарко Лешоски, нема да ме направи балада
од која ти се стеснуваат зениците а ти се шират бедрата.
Последната песна за нас ќе го изгори на небото сонцето
и срцата кои веруваат дека пак ќе бидеме заедно.
Последната песна за нас не е доволно пијана за да ги раскажи сите вистини!
Во последната песна за нас, не боли повеќе твоето име,
болат само спомените и разгледниците шо никогаш не стигна
да му ги испратиш на нашата идила.
Последната песна за нас нека вришти од болка,
шо никогаш повеќе во песна
нема да се споменат твоите совршени колена.
Последната песна за нас нема да те натера да го славиш моето презиме,
нема да те натера на глупости, нема да те натера ко бесна волчица да го извикуваш моето име на полна месечина
ко јас шо го извикував твоето.
Последната песна за нас цела нека биде порнич
да ти ги истопам сите калории дури не престанеш да мрдаш и да стенкаш...
Да кажеш: молим те мило доста ми е,
тргни се од мојата слава
и од пупките расцветани
тргни се мило, тргни се...
Последната песна за нас треба да ти докаже дека немам ништо повредно од тебе
красиваја маја дјевушка
Последната песна за нас може да предизвика војна !
Последната песна за нас нека не казни да бидеме заедно
да претураме љубов од едното во другото срце
да ловиме светулки, да леткаш лесно ко пеперуга,
да бидиш и сонце и зима и снег и убајна
да бидиш поветарац покрај Дримот шо дува дури ни се залапват зениците со природата
дури цврсто те држам за целата женска географија
дури ми велиш: - Милоооооооооо....знаеш што?
Мислам дека конечно успеав да те замразам колку шо е голем универзумот.
A јас да ти се смеам и да ти кажам: Ти си Елени универзумот!
Последната песна за нас нека ме искаса ко триста гладни глутници
нека ме распарчи, нека ме уништи, нека ме снема, нека ме спаси...
од мене, од тебе, од сите кои не веруваат дека и после се те сакам.
Последната песна за нас не може да ме натера да заплачам
изгледа душичката ми се смирила...
Срцето бе Елени, срцето....е тоа не се смирува
секој ден боцка, секој ден ме потсетува,
секој ден плаче, ме колни шо не сме заедно
лови секој ден пеперутки, гали јаглики
пишува поезија, се моли на сите вакви такви онакви богови
за да бидеме заедно ко шо треба...
Ќе ми поверуваш ли миличко?
Ќе ми поверуваш дека не те сакам?
Дека сите гени шо се родиле и шо живееле да ти направат дете се предомислиле ?!
Ќе ми поверуваш ли ???!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ќе ми поверуваш ли дека нема убаво сонце и полна месечина ако не те држам тебе за рака
Ќе ми поверуваш бе Елени???? Ќе ми поверуваш ако ти кажам дека те мразам
Колку шо е голем универзумот и стравот од апокалипса?
Ќе ми поверуваш ли?
Последната песна за нас ќе ја пишувам две три вечности
дури не ми се уморат прстите и зениците
дури не ми се умори срцето од љубов...
Сакам да те видам миличко, ко пријател, непријател
ко љубовник, ко твој личен роб, ко цар господар, ко дете мало
кое сака да си ја види омилената играчка,
битно сакам да те видам...
Пукни тресни ама морам да те видам,
дури не ми умрело срцето!
Ме мразиш мило?
Јас те сакам, малку е тоа?
Малку еееееееееееее!!!!!!!!!!!!!!!!!!!??
Малку е цел живот да бидиш мојата омилена насмевка?
Малку е да ти кажувам дека ти си мострата за боговите!
Малку ли е да се заљубувам во тебе секогаш кога ќе ти го слушнам гласот
да правам акробации ко галеб во воздух од среќа
дури ти ја надлетувам целата женственост,
совршените колена и манекенскиот чекор.
Не те лажам бе Елени и не ти ја кревам цената
ти си лепотица, кралица, курва, гејша
се си бе Елени и само јас можам да те трпам без пардон, кавги клетви,
во арно и во сиромаштија, на казан и во казино, во палата и во кошара
легнат на пешачки за да ме изгазиш
клекната пред мене за да ми го ....
Последната песна за нас ако не се прослави
птиците ќе ни умрат Елени молчејќи!!!
Ако е последна значи ќе треба да заборавам да се насмевнувам а
знаеш и самата дека насмевките за тебе се специјални
дека знаат да станат и мртовец од погреб
дека знаат да ги насмеат и Ромео и Јулија дури се залапват на оној свет,
дека не се подложни на анализи зашо се искрени,
дека, дури и додека те љубам мислам на тебе и се смеам...
Последната песна за нас треба да биде нешо као последен чин
од кого сите излегуваат надвор размрсулаени и со пишман во срцата
шо не ги викнале актерите на 15 16 биса
Последната песна за нас ќе ти дај повратна без пари од Галеб
за да дојш да ме видиш или барем да не ме мразиш
Последната песна за нас ќе му дајт на Грујо уше еден мандат
а тебе уше некоја плата и смајли кај градоначалникот !!!
Последната песна за нас ако не те натера барем да ми титниш од непознат
џабе сум си ги мачел прстите да пишуваат!

Елениииииииииии!!!!!!!!!!!
Ако пишува Дарко за тебе, да не се мачам барем, шепни ми тивко во душата...
Зошо само Даре знае да милува и да гали со зборови
Да те натера да ти подрипни срцето ко брзина на легнат полицаец
Да те натера да веруваш дека постојат луѓе, со срца на јагниња...

Последната песна за нас сакам да ти биде успаванка
одмор за душата, виножито за очите
молитва за срцето,
чекор од мојата интима до твоите настрани копнежи
тишина....во која ќе се разбираме со еден поглед
и со една дрска насмевка.
Последната песна за нас или ќе ме утеши или ќе ме разболи
ќе ме направи да го извадам срцето пред тебе
и да ти го фрлам вочи: на ти го пиздати материна
твое е... сега и секогаш и после тебе амин!

Последната песна за нас ќе ме направи сирак и во душата и во срцето...

 

[Тапетарот Петар]

Епистоларна хаику молба до Госпоѓицата Елени Икс

Драга Елени,

Аман, ако не ти се гади превише, пиши му смс на поетов, му треба пажња,
Предложи му да се џитне од зграда, упука, или отруе. Шо е поевтино.
Тебе ќе те послуша, пошо шесто пута до сеа вени пресече збок тебе
со души напатени, психи оскатени, срца извадени, џигери-бутури.

Фала ти,
ТП

 

[Љубовен Каскадер]

Кога ја љубев Оли


Те спознав пред да се родиш,
те допрев пред да одиш.
Не упозна, знам, Анте
Закони нормативи, секакво куранте.

Ако си ми рана,
ќе те викам Ранка-Банка.
Ако сум ти драг,
ти викај ме Драги.

Ако си фер,
ќе те викам Фершпед.
Ако не ме сакаш ваков,
викај ме Наков.

Ако цврсто љубиш
ќе те викам Макстил.
Ако мене лично,
викај ме Минчо.

Ако си ми маза,
ќе те викам Скопски Пазар.
Ако бидеш како бајка
викај ме Трајка.

Ако сакаш да сум среќен,
ќе те викам Сител.
Ако гледам бинго,
викај ме Ѕинго.

Ако сум ти најстар,
ќе те викам Европа.
Ако не газиш ни мравка,
ќе те викам Савка.

Биди моја, Оли,
раниве не ги соли.
Приватизацијата боли,
но не и мене, Оли.