Ваша поезија!

[Medea]

Мала песна

За добредојде
како во домаќинска куќа
(телото ми е слатко од смокви
а душата небаре вода).

Ти давам миг
за ум
да ја пронајдеш улицата
на својата вистина.

И да се изгубиш, знаеш каде сум јас
(во водата ќе ставам мраз).

 

[Medea]

Атмосферска


Прва средба
со тебе.
Ладно е, а велиш, носот ми тече
кога среќавам згодни девојки.
Можеби сме странци
во овој простор што се шие
од некои чудни вредности.
Но знам дека
во твоите очи
имаше половина Месечина.

Не, не останав без сон.
Само сакам да бидеш храбар
и кога си на далечина.

Убавите нешта, секогаш се опасни
кога ноќта ги владее.
Оди фати ја клупата со наслонувач
ме болат веќе нозете.
Прошетката е наша.
Се` друго, ни земаат Другите.

 

[Razorblade Kiss]

Раскревајќи ги фиоките по дома да си создадам повеќе простор и фрлајќи ги старите тетратки наидов на една тетратка каде пред 4 години пишував поезија. Една песна ми падна во очи,смешките во граматиката исто така сепак,тука ќе ја напишам како што тогаш сум ја напишала,којзнае што ми се вртело по глава.

Don't have my own God
don't have a rhyme
I just have this undefined feelings
that guarantee a perfect crime.
I'm growing old
with every written letter
and this night I wonder-
will that voice whisper in my ears?
Does he know that I'm dying?
Does he matter?
Take my innoscence as a teardrop
as a rose in her bloom
Silent night,and a sound of silence
oh,such an empty room.
Never needed the stars...
I just need your skin
to linger on mine.
Don't matter the dark
for me,it works just fine.
Bitter water
and a naked woman
on my bed.
Uncover the bruise on her face
read from her restless lips
seems that everything is said.

 

[Medea]

Пресек

Чаша вино
и Нина Симон.
Те молам заврни.
Да излезам,
на балкон
и да ги собирам алиштата од жица
да си замислам
дека сум одлетала
како птица
(гугутките веќе ги нема, оти брезата ја исекоа за да прошируваат балкони)
низ капките
да обојам мал свет
што ќе ти прати
поздрав што се рони.

Главоболка, од молскавици и ѕвезди
тишина одекната низ собата -другарка.
самотијата е некогаш длабок океан
а јас само беспомошна морнарка.

Чаша вистина
И умор на рабовите
прстите мои пишуваат
неуморно, неуморно.
Чашата е празна
и зборовите
прстите мои допираат
не е доволно
не е доволно.

 

[RocknRolaa]

Затоа што те љубам

Мојата крв безбојна ќе ја сторам,
Ќе ги зауздам своите страсти,
Ќе бидам повеќе од она што сум,
Само посакај...
Мене сон не ми треба,јас сонувам на јаве,
Ако сакаш нема ни да сонам,само ќе те имам,
Нема ниту да зборувам ,ќе воздивнувам додека спиеш.
Само посакај...
За што би бил човек рационален ,
Кога љубов низ вените тече,
Зошто ми треба отровот на реалноста ,
Ако го живеам сонот на љубовта?
Затоа што те љубам.
Јас веќе не сум јас,
Нит јазикот,нит лицето ми се исти,
Затоа што те љубам.
Не се сеќавам на минато,
Иднината нека ми биде ко сегашноста.
Остави ме да се изназборувам,
За потоа да можам да молчам на мир,
И да те љубам

 

[Medea]

Празно Скопје

Градов е празен
но, моќен
да ги задржи
моите опасни чекори (во штикли)
и сјајот
на отворените воздишки.

* * * * * *

Така, си помагаме
како другари
љубовници.
Јас, Ана.
Ти, градот.

Свртување на нова страна...

 

[Fryda]

главоболка ми го мати умот,
ми ги растргнува мислите на сите страни,
ми ја јаде психата.

паѓам без падобран,
летам без крилја,
во ноздрите ми се збира прашина,
се гушам!

товар на грбот,
лаги низ ушите,
бес во секоја артерија,
распукувам!

се кршам и не можам да се соберам,
трчам во непознат правец,
мозокот повеќе не ми помага
само ми наредува!

повеќе не знам како е да си свој,
јас не сум ЈАС.

 

[burn84]

Тивката магија на твоето лице
Го отвори мојот ден
Сите заедно со знамиња во рака
Талкаме по невидливиот пат
Сега немаш каде
А вчера беше мртва
Зајдисонцето на ридот
Ја гриза мојата душа
Зарем вака боли
Кога ѓаволот те води?

 

[RocknRolaa]

Проштевај

Јас сум мал човек со големи грешки,
низ ум ми минат дни клети,црни.
Деној во кој твојто срце биеше страшно,
низ кои моето битие беше само.
Јас знам само сам да бидам,
јас сум лулка на ветрот,
пустина од човек.
Проштевај...
Не ме барај,јас не знам да се вратам,
нит знам да бидам со тебе,а знам да бидам сам.
Јас сум скроен самотник за овој свет,
под рака ја држам душата,
во моите очи врви времето.
Проштевај...
Проштевај што можам сам,
што можам без човек,без се.
Што можам да лутам низ животот
не барајќи оази,
што можам без тебе.
Пат до мене нема,
јас сум испосник на овој свет.
И да пробаш да ме допреш,
ќе исчезне се за миг.
Затоа проштевај и врви..
Врви низ твоето време,
низ овие луѓе,
јас не сум ко нив.

 

[Fryda]

far . away

far away,
dark arround,
biting lips,
closing eyes,
words unsaid.
need a hand,
need a hug,
need a place to be safe.

no goodbyes anymore,
please, no goodbyes.
tired of being left,
tired of praying,
tired of closing doors,
tired of choosing ways.


where's the blue sky ?
where is the sun ?
where are the people ?


there's light in the tunel, it may be the end, it may be train.
who knows ? who cares?
nobody knows. nobody cares .

 

[Medea]

Орион
Кревам поглед
кон небо
Орион ме лови.

Чудесно е така
кога сакам
да бидам обичен смртник
Земјанка со мета
среде срце.

Стрела и лак
Ќе се наместам пак.
Нема ништо поубаво
од ѕвезден маж.
Макар како замисла.

Вертикала на вечната младост.
Улови ме, иако
јас одамна те гледам во својата болка.

 

[RocknRolaa]

Бисери

Нанижани гревови на моите рамења,
нанижани грешни љубови низ времето,
нанижани тегоби на моите плеќи.
Овој бол што го причинуваш проклет да биде,
проклет да биде твојот збор без тежина.
На вратот носам китка од јадови,
место бели бисери,
во мојта глава нанижани спомени,
ко камен на срце лежат.
Ќе ги продадам бисерите на времето,
сол да ги стори,да ги прегази.

 

[Medea]

Погледи

Пејсаж, од вратата на балконот
ми дише домот
забревтан во 13ти, петок.Се спрема олуја, мижечко торнадо.
На допирите
што ветуваат, а се во обоено стакло.
Аплауз
на работ од креветот.
Истегнати емоции
Жена инструмент.
Можам да те расплакам.
Заврни, конечно.

Не барам ништо
само дланка
чување.
Мижи и покриј се.
Без ветување.

 

[Medea]

Ноќни разговори

Ама, љубов, нели се договоривме.
Дека ќе одиме позади небото
кога ќе олади
а не сега
кога нема ветер
а ни етер.

Не можеме да дишеме еден без друг
а ни еден со друг.
Остави ми ја музиката в коса.
Штом заспијам
да сонувам нови видици.

Се договоривме
да плискаме зборови
на Кејот, врз булдожерите и заскитаните шетачи.
Да постелеме малку надеж
врз калдрмата
згази ме, љубов
сакам трага на стапалата.

Ама нели, ми рече
дека можеме да цртаме
во чекор
со уморните ноздри
вдишувајќи мир
издишувајќи прекор.

Ајде, покриј ме вечер.
Ќе чекам, скриена на балкон
во кутијата за штипки.

 

[RocknRolaa]

Либе

Ој да ми кажеш либе , да ме прелажеш,
ноќва во себе да ме превиеш.
Да ми создадеш ден во ноќта,
да ми осветлиш темно небо,
да раскрвариш усни.
Либе дојди ноќва при мене,
јас сама со збор те чекам,
да ти кажам либе дека при срце си ми,
да ти кажам оти деноите без тебе
ко камен на срце лежат.
А ти ќе слушаш либе ,
ќе бледнееш пред зборои ко нож што сечат,
јас ќе ти речам,
земи ме при себе твоја да бидам.
Мојте солзи од душа што идат ,
ко сол на рана печат.
Ела си при мене.
Да не чекам мрак и снегој да ме покријат,
душа да остане сама, јалова,
друга дружина за душава нејќам.
Само тебе либе , само тебе....