Lirika Otkakto vie shymadiiskite svine izgybihte Kosovo izpadnah v liricno nastroenie i iskam da ti spodelia niakolko stihotvorenia koito otraziavat poeticnoto mi nastroenie:
Еј, б'лгарино, не б'ди светија
Кирил Христов (1913)
Пак пис'ци зад Вардар свиден!
Та даалии ли са тија?
Как'в е тоја бјас невиден?
- Еј, б'лгарино, не б'ди светија:
С'рби ја С'рбија, с'рби ја!
Да мернаха се - оплениха!
С'јузници сме божем нија,
А и владиците ни биха!
- Еј, б'лгарино, не б'ди светија:
С'рби ја С'рбија, с'рби ја!
Многострадалните ни братја
Таз сган доведе до просија!
На Сливница не ни разбра тја!
- Еј, б'лгарино, не б'ди светија
С'рби ја С'рбија, с'рби ја!
С'бра се много на душата -
И иде ден на олелија,
И иде к'рвава разплата!
- Еј, б'лгарино, не б'ди светија:
С'рби ја С'рбија с'рби ја!
Ти сам си отредил, о Боже,
За с'рби таја орисија:
Гр'б без чесало не може!
- Еј, б'лгарино, не б'ди светија:
С'рби ја С'рбија, с'рби ја!
С'јузници-разбојници!
Лјубомир Бобевски (1913)
Поехме ниј р'ка на брат,
У вас душа се крила ад,
Привичка на разбојник стар,
Погазил име, чест, олтар!
С'јузници-разбојници,
Коварни, подли и без срам,
Обрахте ни, ограбихте
Отечественија наш храм!
Не хора сте демони виј,
У вас прест'пността се криј,
Загнездила се здраво днес;
Виј рожба сте на злоба, бјас!
За сатанинскија ви план
О, подла, завистлива сган,
Помнете, сметка ниј д'ржим
И лјуто ште ви отм'стим!
вван Вазов
Монолог'т на крал Петра (1916)
В планините крал Пет'р се скита -
в планините албански сега.
Тој от плен'т без сабја бега
пред војската си грозно разбита.
И в'здиша, и т'жно блуждај
в планините крал Пет'р бездомни,
за злодејства, дела вероломни
тој си спомнја и глухо се кај:
"По два трупа качил се на трона,
над злодејско гнездо се вцарих.
Чрез убијство спечелих корона,
чрез измјана земја удвоих.
В'з измама, л'жа и коварство
аз величьето ср'бско градјах,
син на племе живјало в невјарство,
клетви давах и клетви т'пках.
Грешна С'рбио, как ниј обрахме
брат доверчив без свјан и без жал
и в г'рди му заврјахме кинжал,
и хоро над скр'бта му играхме!
И зап'шкаха клети робове,
зле зап'шкаха в нашиј јарем,
македонскијат красен Едем
загрозихме с т'мници, с гробове.
От акули по-алчни, с'с бјас
ниј за чуждото благо ламтјахме,
па да можеше нјакак - ниј штјахме
и ада да гл'тнеме в нас!
Грешна С'рбио, грјах да ни биј!
С какво вино се бјасно опихме,
та цјал свјат в'в пожари турихме
с'с главнјата сараевска ниј!
И море кр'в невинна разлја се
(тја и в този пролива се час!).
И земјата с гробове посја се
триж по-много от всичките нас!
И настана отплата жестока
за грамада безумства, злини -
да, грамада от Шар по-висока,
што трупахме в пијаните дни.
И видјах аз порухата страшна
на величье нечисто; видјах
трон, столица и кралство в'в прах!
В прах е всичко, о, С'рбио грјашна.
Гневен враг с отм'стителен меч
за обидите стари и нови
нам на Косово нов гроб изрови -
оттам нјама да станеме веч.
И сега - звјар, ранен, в бјаг безславен
през тез чуки спасјавам се сам,
и народа мој, гол, ок'рвавен,
с'с проклјатье обсипва ме там.
Кој казал бе, че тука немало
провиденье, ни правда, ни бог?
Че небето безстрасно висјало
над коштунство, над мерзост, порок?"
' Sedi sarbin na krasta i iade laina s tri prasta "
" Sarbe na varbe "
Aide na hairlia da e taia godina Sarbia dogodina Fyrom.