Вежбам неколку години по дома,ама во теретана сум едвај 3-4 месеци,а со тегови се занимавам уште +2 месеци...значи,со тег у рака сум вкупно 5-6 месеци...
и ебено многу ме смени овој начин на живот.Порано,пиев по 2 Л кока кола,јадев минимум по 1 милка на ден,сендвичи,пржени компири обавезно,сладоледи,лебови...сето она што не смеам да го јадам.И,наеднаш,почнав да исфрлам се тоа...стигнав до 1 чоколатце,и тоа црно што никад предходно не го јадев,на ден..ослабев што ослабев,ама сакав уште,па го исфрлив и тоа 1 чоколатце.И,ми остана уште оброкот во школо,кој,фала богу,кога си во пустелија,опција за јадење ти е чипс или кроасан,или тостови,или пирошки.И,си реков,не иде вака...седнав со моите,со тешки маки им објаснив дека МОРАМ да носам храна во школо..татко ми се чудеше и ме праеше ментален,а мајка ми некако се согласи,пошто она готви нели
(сега научив и јас да си правам,уште грав и грашок ми остана,деновиве и тоа
)
И,така,почнав да носам и во школо јадење...на почеток им беше чудно на сите,и сите беа ко у стил"и што брат,мислиш ќе станеш ко Урко ?Тој е на стероиди брат,чабе се мачиш ти,неможеш ко него" и такви некои муабети,ама фала му на Бога,доволно сум паметен,па не се расправам со нив,туку само ги слушам и се смеам...пошто викаат,ако се караш со будала,некој од страна нема да знае кој е будалата...
се заинтересирав за овој начин на живот,не сум долго во него,но како што поминува време,мислам дека се повеќе и се повеќе знам...почнав со прашања по луѓе,продолжив на форуми,па по интернет и јутуб,па сега почнав и книги да читам на оваа тематика...имам над 200 книги во пц
ЌЕ го гурам овој начин на живот дур сум жив..