Договор? Човекот почитува договор во 3 ситуации: а) поради самонаметнати морални облигации дека за нешто потпишал и треба да го почитува тоа, б) се додека има интерес да го почитува договорот за после тоа да те заебе (види Рибентроп-Молотов договор), в) поради моментот дека ако не го почитува договорот ќе биде тужен на суд каде што ќе треба да плаќа казни или да лежи затвор. Со други зборови го почитува договорот поради страв и притисок. Гласање постои од истите причини. Е сега ако анархистот претпоставува дека луѓето се со толку високи стандарди како ситуација а) тогаш збориме за Дизниленд. Ако не мора да има систем на казна и спроведувачи значи пак мора полиција и судови, тие полиции и судови мора да се финансираат од нешто (сигурно не од доброволни донации), значи мора пак даноци значи пак мора систем на "робови". Пази дури и во денешните општества има луѓе кои не се плашат ни од смрт, затвори или слично па се организираат во банди-пљачкаат, силуваат, тероризираат со други зборови прават што ќе им текне на курот а замисли во стање на анархија што би било. Како во едно анархистичко општество ќе се решаваат тие проблеми? Друга работа, ако јас имам телиња за продавање и ако не ми треба поправач на кровови сигурно нема да му дадам теле на него прво затоа што јас сум ги одгледувал и не сум до толку хуман да му дадам теле на жими мајка и на предпоставката дека некогаш ќе ми треба да ми го поправа кровот, а второ тоа теле ќе го дадам на некој друг кој за возврат ќе ми даде нешто што стварно ми треба. Друга работа, и да ми треба стварно поправка на кровот сигурно таа поправка не вреди колку една крава. Што значи треба или да го држам месец дена да ми мава по кров или на кравата да и го исечам едниот бут да и да му го дадам. Поради овие проблематики во трговијата луѓето уште пред нашата ера вовеле медијатор во трговијата-злато, благородни метали, ковани монети, банкноти. Тоа што паричниот систем добива нетангибилна димензија преку некои си салда и цифри кои стојат на некој банкарски сервер не го менува фундаментот на паричниот систем. И денес постои нешто што се вика компензација ама тоа е реткиот исклучок кога ете се погодило на една страна да и треба нешто што го има другата страна и обратно. И сега што, треба да се уназадиме на ниво на пред наша ера?
Парите се медијаторско средство. Луѓето сакаат материјални работи, поголеми куќи, коли, егзотични летувања кај што голи Тајланџанки ги масираат. Тоа што ти, монаси во Света Гора, будистички шаолини решиле да живеат со што се вика шака ориз, малце вода многу молби, медитации и најскормни услови за живеачка не го дефинира мнозинството. Ако ти мислиш дека со отфрлање на авторитет на луѓето ќе им порасне ореол на глава живееш во Дизниленд. Ако милсиш дека алтруизам>човечка алчност и ненаситност живееш во Дизниленд. Ако ти мислиш дека изјавата Давам чесен Титов(велешки) збор има поголема тежина од хелиумски балон живееш во Дизниленд. Против тебе е целата пишана историја на човештвото каде што примерите на маскри, башибозук, злосторства и терор нарочито во периодот кога немало воспоставено цврста рака на регулатива во државите се билион спрема еден во однос на хуамните дела и алтруизмот. Зарем наивно ќе одиш против тој емпиризам и против секоја логика и ќе поддржуваш бајковидни концепти? На што ти ги базираш твоите надежи?
Испадна дека јас сум нечовек од Дизниленд. Како ова фино звучи
Во пракса, анархистичките друштва и организации функционираат како во ситуацијата под „а)“. И не, тоа не се случува во имагинарниот свет на лепреконите, туку во овој. Тоа е исто како да кажеш дека атеистот не поседува морал, затоа што не е заплашуван. Не ти треба заплашување, затоа што, како што веќе кажав, ти ќе имаш потреба и корист да го почитуваш договорот.
Не, нема да има полиција и судови, се вртиме во круг...
Во конкретниот случај со кравата и со бутот, некаков пример би бил: Ако ти си ја цениш кравата повеќе, можеш да се договориш со човекот да ти го поправи кровот и 10 дена да ти ја копа бавчата. Ако не таков, друг договор. Зависи од ситуација. Ако никако не можете да се спогодите, ти си бараш друг човек да ти го поправи кровот, а другиот ќе си бара на друго место крава. Решение секогаш има.
Себичноста и хедонизмот раѓаат незадоволство и неправда. Ти биди паразит, нека те масираат тајланџанки, имај голема куќа и скапа кола и некој, на чив грб живееш, ќе ти ги запали. Така па воопшто не функционира.
Во природата на човекот е да се самодисциплинира и да работи. Ако ти се препуштиш само на задоволствата, како прво, ќе немаш време да заработиш толку за да платиш се’, значи ќе мора некој да работи за тебе, за ти да си го прчиш со тајланџанките, што автоматски те прави паразит. Како второ, ако не работиш на себе, само јадеш, пиеш и легачиш, самиот организам ќе те алармира дека одиш против себе. Не за џабе рекле „Работата го краси човекот“.
Ова апсолутно не значи дека во анархистичко општество ќе живееш „строг“ живот, баш напротив, ќе имаш многу послободно време и да уживаш, да прошеташ, да се едуцираш, да работиш на себе и да ја креираш личноста која сакаш да бидеш, нема да има капитализам да те ебе и да ти го убива човечното во тебе... А ако некој има желба да се развива на спиритуален пат и да си постави построга самодисциплина, тоа е негов избор.
Да продолжиме со реализацијата на ова што го зборувам, ќе пишам
само мал дел од местата каде се живее/ло на овој начин (поправи ме ако сретнеш „Дизниленд“ некаде):
Келтска Ирска (650 - 1650), Исландска заедница (930-1262), Пиратските републики во Северна Африка, Либерталија (1670 - 1690), Утопија (1847 - 1861), Анархистичка Каталонија (1936 - 1939), градот Кристијанија, Украина (1918- 1922), Англија...
Тоа е и твое добро...
