Лани администрацијава почна една анти-охридска кампања и беше доста интересно едно време, па најавија продолжување на кампањата годинава ама гледам никаде ги нема, очигледно се откажале... :tv:
Мислам дека темава може да послужи за продолжување на ланските муабети :tv:
Еве за што се работи...
Од четвртокот (02 јули) па во текот на целово лето пишувам колумни во неделникот Сега на охридски па еве ја првата.
Ак не ви чинит не идајте
И ти викам брат, овие од весников ме натераја колумна да им пишам. И сега сакале ја да им го раскажвам животов овде во Оридов наш најубав цееееело лето. Си велам да им речам – дојте, видете си сами шо се дешават, ама знам скопјанишчана стегнати луѓе се, не давет така пари. И ај шо ќе прајш... реков ај ќе им пишам вака летово по некој збор колку ни е најубо ваму тро лиги да им прам, и си мислам, ак требит и ќе лажам некогаш ама кај можам ја за Охрид нешо лошо да кажам.
И шо ќе ви велев, можда вие не ме знајте, и убо кај шо ми текна, дај да се запознајме. Не е за фалење многу, многу, ама ја вака тро искрен да си бидам, девет месеци онаму горе Скопје беф, реков да поднаучам тро нешто, ме интересират новинарство а само во Скопје го имат... ја не зна шо држава ќе бевме, све шо прает таму прает, ние по другиве градој ај да умриме ак не.
Море шо други градој, Охрид не е друг град. Град на Унеско бре ееееееј! Само езероно да го опулиш од горе од Канео и не ти требит друго, све си видел во животот. Абе Охрид... убајни, убајни земски. То езеро, то цркви, то манастири, то чаршија, то све бе брат, све. Само се нервирам оту скопјанишчана ни се мешет во туризмов ама не знам шо да речам. Требит та работа градоначалников да си се подзамислит, ја не зна како можит така да им дават те кафичи, те кафани, те дискотеки, и ај сега почнаја и плажине да им ги давет. Ам ај ак не и езероно соберете го во некој авион од оние за пожари шо се и однесете им го, истурете им го таму и напрајте им езеро да им поминит ќефот.
Можда после не ќе трчет ваму соси теглине ајвар, пак уште и пиперки, патлиџани си носат од дома. А ние овде на, олкав охридски јабучар. Остај то, и лајци си носат, тие велет демек за да сркале од ајварот ама то на друг нека му го кажвет. Знам ја шо им е нив... ти теквит ко ќе велеја овде, да может со лајци ќе ни го иссркет езероно?
Епа почнаја, лајци, виљушки и ајде ќе го скркаме. Кај мојте така бре, библиски град, уште од пред Христа овде и езеро и све си имало вие ќе го сркате. Мал ви е Вардар таму... ојте таму капете се да ве видам, туку пак овде ни трчате. И после од ко ќе дојдат ова не им чинело, она не им чинело, нив све нешо не им чинит. Ам шо да ви речам бе, ак не ви чинит не идајте. Дан ве потера некој сосила, дан ве крена да ве донесит овде.
Не бе, ја не знам шо луѓе ќе беа, све намќори брееее... ене пред некое време гледам на насловна од Вест опнале наслов „Охриѓани ќе учат да се смеат“. Демек ние не знајме да се смејме, тие нас ќе не учат... Ене вчера излегов в чаршија, све насмеани, то продавачки, то келнери, келнерки, дури и еден таксист видов кај шо се смејт. Му викам - шо бе брат, дај кажи вицот да се насмејме и ние...
- Абе каков виц, ми текна дек сезонава идет, сега кај и да е таксиметаров на дупло ќе почниме да го клаваме за скопјанишчана, па смешно ми дојде.
И после охриѓани не се смееле. Абе оди бегај таму. Ене на пример ја ко идев од на факултет од Скопје... слегвам на автобуска со куферите и одма уште не слезен ко шо требит, уште не здивнат шо се велит, одма насмеани луѓе гледам и сите сложно си викет – Смештај дечко, смештај дан требит?!? Соби дечки, ајде соби на пет минути од центар. А го гледам чоекон, знам од негде познат ми е, и после од ко заминав ми текна, Даљан онаму кун Струга живејт. Уште не знам зжш рече пет минути од центар ама шо мојш да знајш, можда се преселил чоекот. И одма до овие со смештајов уште понасмеани, колеги од овај од пред малку таксистов шо ви кажвев, и слушаш така, ем се смејат ем такси ти нудат.
Абе одма, уше не дојден шо се викат гледаш насмеани, љубезни луѓе. Ој Скопје на автобуска да виш дал ќе те пречекат така некој. Абе ајде... и пак после охриѓани не чинеле. Абе реков и пак ќе речам, ак не ви чинит не идајте. Сосила никој не ве терат.
Тукуууу... прошлана недела времиштено ич не се погоди, ја не зна шо го најде, да не мојт чоек во дворон да излезит, не пак на плажа да појт. Ама ќути викендов се распрај малце од малце и се наполна градов. Одам по чаршија, слушам српски се цепит, чак некој и на англиски спикаја.
Абе све то убо, нека си идат луѓено, нека одморат, голем е градов, за сите место имат, ама ептен се нервирам ко ќе видам некој туристи основна култура кај шо немет. Ене пред некој ден одам в пекара да каснам нешо, ај внатре шо прает гужви пак уште и се бунат. Еден го слушам пола македонски, пола англиски зборвеше, викат хот му било млекото чоколадно и бараше да го вратит. Шо мислит тој, ак го земвит од фрижидер внатре мразулци дан требит да имат?!? Пак уште фатил се карат со продавачкана. Та све му искуца, дури и фискална му истаде тој запнал хот, та хот. Еми ако ти е хот ој во езероно излади го. Онолко езеро тој фатил за едно млеко чоколадно да се бунит. Ама пак убо му го плесна продавачкана. Му викат „Да ми простите господине, ама вие не знајте шо сакате!“. Плескање... да не му текнит уш еднаш Охрид да се вратит. Не бе брат, охриѓанкиве знает како требит... културно, со смеење, господине, вамте, тамте и ќе ти го напикет. И после охриѓани не знаеле да се смеат. Абе оди бегај таму.
А и ова со млеково... сеа стварно имат опција на касиве фискални да минусираш нешто таму ак згрешиш во куцањето ама момичено не е криво шо не му кажале како требит. Ама пак и убо си се снајде, да беше некоја друга ќе се збунеше можда, ама ова му го рече и го засрами чоекон. Ја слушам после им објасвит на колешкине, им викат „Сеа ја све искуцано тој топло му било... Ми идаше да му ја бапнам една, да вит тој убо...“
И да му ја бапниш, така требит, да се научет туристине кој е главен, и за некоја година ќе почниме и семинари да прајме, да ги учиме оние од западон како се прајт туризам. Тие запнале, стратегија та стратегија ни требит... Море каква стратегија, момиња вакви златни ти требат, шо знает како со туристине, да ти е ќеф и бонус да им дајш на крај од месецот.
Ене после петокот дојдоја од цела Европа, ѓо играорци, „Разиграно оро“ ќе праеле на плоштад. Пак после застанале онде Мекдоналдс да јадат и гужви прает. Убо им рече и она продавачкана таму – Чекајте вие шо мислите овде преку ред... Ќе си почекате малце, ред да не се знаело... Можда и не ја разбра то детето пошо од Полска од негдека беше ама барем му објасна убо ова. Ја стварно не знам шо им е на туристиве, основни познавања од туризам да се немало. Сигурно не го знает она – Продавачката е секогаш во право. Посебно ако е во ПМС.
(ак не се приметвит, авторот е охриѓанец)
(Колумната е објавена во неделникот Сега на 02 07 2009)
(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 09 07 2009 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 14 07 2009 )
Мислам дека темава може да послужи за продолжување на ланските муабети :tv:
Еве за што се работи...
Од четвртокот (02 јули) па во текот на целово лето пишувам колумни во неделникот Сега на охридски па еве ја првата.
Ак не ви чинит не идајте
И ти викам брат, овие од весников ме натераја колумна да им пишам. И сега сакале ја да им го раскажвам животов овде во Оридов наш најубав цееееело лето. Си велам да им речам – дојте, видете си сами шо се дешават, ама знам скопјанишчана стегнати луѓе се, не давет така пари. И ај шо ќе прајш... реков ај ќе им пишам вака летово по некој збор колку ни е најубо ваму тро лиги да им прам, и си мислам, ак требит и ќе лажам некогаш ама кај можам ја за Охрид нешо лошо да кажам.
И шо ќе ви велев, можда вие не ме знајте, и убо кај шо ми текна, дај да се запознајме. Не е за фалење многу, многу, ама ја вака тро искрен да си бидам, девет месеци онаму горе Скопје беф, реков да поднаучам тро нешто, ме интересират новинарство а само во Скопје го имат... ја не зна шо држава ќе бевме, све шо прает таму прает, ние по другиве градој ај да умриме ак не.
Море шо други градој, Охрид не е друг град. Град на Унеско бре ееееееј! Само езероно да го опулиш од горе од Канео и не ти требит друго, све си видел во животот. Абе Охрид... убајни, убајни земски. То езеро, то цркви, то манастири, то чаршија, то све бе брат, све. Само се нервирам оту скопјанишчана ни се мешет во туризмов ама не знам шо да речам. Требит та работа градоначалников да си се подзамислит, ја не зна како можит така да им дават те кафичи, те кафани, те дискотеки, и ај сега почнаја и плажине да им ги давет. Ам ај ак не и езероно соберете го во некој авион од оние за пожари шо се и однесете им го, истурете им го таму и напрајте им езеро да им поминит ќефот.
Можда после не ќе трчет ваму соси теглине ајвар, пак уште и пиперки, патлиџани си носат од дома. А ние овде на, олкав охридски јабучар. Остај то, и лајци си носат, тие велет демек за да сркале од ајварот ама то на друг нека му го кажвет. Знам ја шо им е нив... ти теквит ко ќе велеја овде, да может со лајци ќе ни го иссркет езероно?
Епа почнаја, лајци, виљушки и ајде ќе го скркаме. Кај мојте така бре, библиски град, уште од пред Христа овде и езеро и све си имало вие ќе го сркате. Мал ви е Вардар таму... ојте таму капете се да ве видам, туку пак овде ни трчате. И после од ко ќе дојдат ова не им чинело, она не им чинело, нив све нешо не им чинит. Ам шо да ви речам бе, ак не ви чинит не идајте. Дан ве потера некој сосила, дан ве крена да ве донесит овде.
Не бе, ја не знам шо луѓе ќе беа, све намќори брееее... ене пред некое време гледам на насловна од Вест опнале наслов „Охриѓани ќе учат да се смеат“. Демек ние не знајме да се смејме, тие нас ќе не учат... Ене вчера излегов в чаршија, све насмеани, то продавачки, то келнери, келнерки, дури и еден таксист видов кај шо се смејт. Му викам - шо бе брат, дај кажи вицот да се насмејме и ние...
- Абе каков виц, ми текна дек сезонава идет, сега кај и да е таксиметаров на дупло ќе почниме да го клаваме за скопјанишчана, па смешно ми дојде.
И после охриѓани не се смееле. Абе оди бегај таму. Ене на пример ја ко идев од на факултет од Скопје... слегвам на автобуска со куферите и одма уште не слезен ко шо требит, уште не здивнат шо се велит, одма насмеани луѓе гледам и сите сложно си викет – Смештај дечко, смештај дан требит?!? Соби дечки, ајде соби на пет минути од центар. А го гледам чоекон, знам од негде познат ми е, и после од ко заминав ми текна, Даљан онаму кун Струга живејт. Уште не знам зжш рече пет минути од центар ама шо мојш да знајш, можда се преселил чоекот. И одма до овие со смештајов уште понасмеани, колеги од овај од пред малку таксистов шо ви кажвев, и слушаш така, ем се смејат ем такси ти нудат.
Абе одма, уше не дојден шо се викат гледаш насмеани, љубезни луѓе. Ој Скопје на автобуска да виш дал ќе те пречекат така некој. Абе ајде... и пак после охриѓани не чинеле. Абе реков и пак ќе речам, ак не ви чинит не идајте. Сосила никој не ве терат.
Тукуууу... прошлана недела времиштено ич не се погоди, ја не зна шо го најде, да не мојт чоек во дворон да излезит, не пак на плажа да појт. Ама ќути викендов се распрај малце од малце и се наполна градов. Одам по чаршија, слушам српски се цепит, чак некој и на англиски спикаја.
Абе све то убо, нека си идат луѓено, нека одморат, голем е градов, за сите место имат, ама ептен се нервирам ко ќе видам некој туристи основна култура кај шо немет. Ене пред некој ден одам в пекара да каснам нешо, ај внатре шо прает гужви пак уште и се бунат. Еден го слушам пола македонски, пола англиски зборвеше, викат хот му било млекото чоколадно и бараше да го вратит. Шо мислит тој, ак го земвит од фрижидер внатре мразулци дан требит да имат?!? Пак уште фатил се карат со продавачкана. Та све му искуца, дури и фискална му истаде тој запнал хот, та хот. Еми ако ти е хот ој во езероно излади го. Онолко езеро тој фатил за едно млеко чоколадно да се бунит. Ама пак убо му го плесна продавачкана. Му викат „Да ми простите господине, ама вие не знајте шо сакате!“. Плескање... да не му текнит уш еднаш Охрид да се вратит. Не бе брат, охриѓанкиве знает како требит... културно, со смеење, господине, вамте, тамте и ќе ти го напикет. И после охриѓани не знаеле да се смеат. Абе оди бегај таму.
А и ова со млеково... сеа стварно имат опција на касиве фискални да минусираш нешто таму ак згрешиш во куцањето ама момичено не е криво шо не му кажале како требит. Ама пак и убо си се снајде, да беше некоја друга ќе се збунеше можда, ама ова му го рече и го засрами чоекон. Ја слушам после им објасвит на колешкине, им викат „Сеа ја све искуцано тој топло му било... Ми идаше да му ја бапнам една, да вит тој убо...“
И да му ја бапниш, така требит, да се научет туристине кој е главен, и за некоја година ќе почниме и семинари да прајме, да ги учиме оние од западон како се прајт туризам. Тие запнале, стратегија та стратегија ни требит... Море каква стратегија, момиња вакви златни ти требат, шо знает како со туристине, да ти е ќеф и бонус да им дајш на крај од месецот.
Ене после петокот дојдоја од цела Европа, ѓо играорци, „Разиграно оро“ ќе праеле на плоштад. Пак после застанале онде Мекдоналдс да јадат и гужви прает. Убо им рече и она продавачкана таму – Чекајте вие шо мислите овде преку ред... Ќе си почекате малце, ред да не се знаело... Можда и не ја разбра то детето пошо од Полска од негдека беше ама барем му објасна убо ова. Ја стварно не знам шо им е на туристиве, основни познавања од туризам да се немало. Сигурно не го знает она – Продавачката е секогаш во право. Посебно ако е во ПМС.
(ак не се приметвит, авторот е охриѓанец)
(Колумната е објавена во неделникот Сега на 02 07 2009)
(Наредната во печатена форма во Сега во четврток на 09 07 2009 а во електронска на Мојон Блог во вторник на 14 07 2009 )
