Не, грешка си. Све тоа е планирано. Друго беше муабетот, одредени случувања, искуства со тек на време. Битно во тој дел беше дека посебно жената психички страда и при одлука да или не и при абортус.
Примерот што го спомнав беше обратен случај. Во приватните фирми доста жени се плашат да се одлучат за бременост па и за абортус и треба време да го изврши и да се среди. Жената работник во Македонија често не е заштитена од планирање и подигање на своето семејство. Тоа можда веќе спаѓа во работнички права и права на жените, помалку во тема абортус.
Она што беше нелогично е финансиската страна на приказната која излезе клучна при планирање на деца. Кога се запраша како е можно одеднаш човек финансиски да падне. Можно е, сите оние испуштени работници имале или планирале деца. Крајот на 90-тите за работникот беше подобар. Сега за просечниот граѓанин со оглед на трошоците и цените веќе не е, се поголема сиромаштија е. Реалноста е таа што се коси со ставот дека ако човек нема финансиска можност не би требало да има деца. Имал, сега нема...тоа е вообичаено во вакви држави, ретки се оние што се сигурни.
Мал офтопик заради прашањето кое им се пласира на луѓето на темава-зошто осудуваш. Ако направиме паралела и на другите теми излегува дека сите судиме некого кој не се согласува со нашите сфаќања за животот. За припадниците на религиите, за припадниците на етна етничка заедница во РМ, за бугарите, за нашиот јужен сосед, за оние што зеле бугарски пасоши...нивната припадност и определба е нивно право. Ама на тие теми постојат многу осуди, предрасуди, дури и навреди кон тие луѓе.
Едно е на цело христијанство да му кажам You suck, а сосема друго е, на жена која е во такво двоумење, да и кажам ,,ти си убиец што само помислуваш на абортус,,. Во првиот случај, христијаните ќе ги заболе Стојко за моето мислење, во вториот случај, јас треба да бидам ѕвер за тоа да го кажам.
Финансиската ситуација Луртз, не се подразбира за некој што има мали примања. Па ако така гледаме, најмногу раѓаат сиромашните слоеви, овие што се побогати, се и повеќе насочени кон кариерата, не раѓаат зошто немаат време, а не зошто немаат пари, а исто така, зошто им е важен квалитетот на животот. Зошто очекуваат на своите 1-2, максимум 3 деца, да им овозможат што е можно повеќе во животот.
Финансиската ситуација игра улога, кај луѓе кои тргнала на пат да си ја подобрат, кај луѓе со можности за кариера. Зошто, ако јас денес родам, треба да го паузирам факултетот, со тоа и да го пролонгирам неговото завршување, најверојатно да заборавам на специјализација, и да се вработам онаму каде што првата прилика ќе ми се укаже. И една страна е финансиите тука, кои ги немам, а друга страна е и желбите и амбицијата, од кои едноставно, нема причина да се откажеш.
А оние, кои завршиле средно, нашле некаква работа, и најчесто се сиромашни, или некоја средна класа (не знам како поинаку да ги наречам оние кои имаат доволно за пристоен живот, без опуштања и луксузи), тие и ќе родат деца на 20-23 години.
Затоа, очигледно, требаше да направиш разлика меѓу мои лични ставови, и она што луѓето ,,треба,, да го прават. Јас лично (а и други на темава) очекуваме подобар, од крпен живот за своите деца, затоа не би родиле. А како ,,треба,, луѓето да прават, не е мој проблем. Мој проблем се душебрижниците кои пропагираат некаков си морал, чедоморства, итн, итн, итн. Нивното лицемерие е мој проблем. А не причините некој да раѓа, или да не раѓа.
