Acoustic Alchemy е англиски современ инструменталeн и smooth џез бенд формиран во Англија во раните 1980-ти (ц. 1981), оригинално воден од акустичните гитаристи Nick Webb и Simon James. Бендот е во моментов предводен од Greg Carmichael и Miles Gilderdale.
Во текот на '80тите, имаше малку публика за овој вид на музика во Велика Британија, и големите изведувачи во жанрот беа сите американци. Пионерскиот звук на две спротивставени акустични гитари - Simon James на најлон и Nick Webb на челик - беше нежен допир на жанрот, често поткрепени со контрабас, ударни инструменти, а понекогаш и гудачкиот квартет на Violettes. Неколку снимки биле издадени од страна на Webb, но со незнатен успех. Во средината на 1980-тите, James го напушти бендот, а во 1990-тите години тој ќе ja формира Kymaera, слична, иако повеќе латинo ориентиран бенд. Во 1985 година, Webb го открил Greg Carmichael, гитарист, во еден паб во Лондон, во бенд наречен The Holloways (што не е поврзан со моменталниот инди бенд со исто име) кој стана наследник на Simon James.
Новата двојка доби работа како in-flight band за Вирџин Атлантик летовите до и од САД. Шест недели по испраќањето демо материјал во Нешвил-брендот МСУ, бендот беше повикан да го сними својот прв албум. Двоецот буквално го отсвири својот пат во Америка, и во 1987 година го издадоа нивниот деби албум, Red Dust And Spanish Lace. Проектот им овозможи здружување на силите со други истомисленици музичари како што се Марио Argandoña на ударни инструменти и Bert Smaak на тапани. Албумот беше првиот од многуте што беа снимени во Hansa Haus Studios, во Бон, Германија. Овде се запознале со инженерот за звук Klaus Genuit, кој има работено на многу од албумите на бендот.
Албумот Red Dust And Spanish Lace беше инстант хит - првиот сингл, "Mr. Chow", сплотува аспекти на кинеска музика со реге. Следуваат уште два албуми со МСУ - Natural Elements (1988) и Blue Chip (1989). Насловната композиција од Natural Elements стана позната во Велика Британија како музичка тема за популарната БиБиСи ТВ програма Gardeners' World.
Следуваат 6 албуми за најголемата Џез издавачка куќа GRP Records. Reference Point (1990) со 9 композиции, вклучително и каверот на Dave Brubeck Quartet, "Take Five". Тоа беше единствениот снимен кавер дотогаш. Критички насловениот Back On The Case (1991), Албум со 10 композиции, ја открива невината брилијантност на нивното деби од пред 4 години.
Webb открива 14 композиции од 1982 - 1987 направени со Simon James кои беа снимени како компилација наречена Early Alchemy (1992). Следуваат The New Edge (1993) и Against The Grain (1994).
За нивниот осми албум, Arcanum (1996), бендот одлучи да направи една ретроспектива наназад со преработка на некои од најпопуларните песни на групата. Албумот е снимен во Лондон во Pinewood Studios, заедно со гудачкиот дел на London Metropolitan Orchestra. Во албумот се вклучени три нови песни, "Columbia", "Something She Said" и "Chance Meeting", заедно со преработки од девет хитови.
Positive Thinking (1998) беше последниот албум на Acoustic Alchemy со оригиналниот фронтмен Nick Webb. Му беше дијагностициран рак на панкреасот пред да почне да работи на албумот, и болеста стана прогресивно полоша во текот на проектот. На крајот, тој само можеше да понуди инспирација, бидејќи беше премногу слаб за да свири на сесиите. Nick Webb почина на 5 февруари, 1998 година. Сепак, албумот беше прифатен како еден од најдобрите на бендот. Вознемирени од починувањето на Веб, David Puttick, уметник и композитор, имаше голема улога во составот на песните "Auguststrasse 18" и "Limited Excess", со донирање две од своите композиции, да се користат како позадина за на гитарско дуо, но никогаш не му беа (погрешно) признаени заслуги. По излегувањето на "Sounds Of St Lucia", во кој во живо е верзијата на "Auguststrasse 18" во 2003 година, по пет години од прераната смрт на Ник Веб, прашањето на залугите на David Puttick се уште е заборавенo.
По смртта на Ник Веб, Грег Кармајкл одлучи да продолжи со бендот, но со големи промени. Тој го донесе во замена Miles Gilderdale како негов музички партнер, а бендот се пресели во издавачката куќа EMI's Higher Octave, дом на колегата гитарист Craig Chaquico, и популарното трио 3rd Force. Деби албумот за EMI's Higher Octave, The Beautiful Game (2000) донесе драматични промени. Нови, посилни влијанија доаѓаат од сите видови на жанрови, и наскоро стана јасно дека експериментирање и разновидност требаше да биде клучен елемент на новиот бенд.
The Beautiful Game беше вовед за Anthony "Fred" White во бендот кој свиреше клавијатури. 30 годишник од северна Англија кој го спремаше својот соло албум.
AArt (2001) беше издаден по една година, и беше најдоброто издание до тогаш. Свирка повеќе од еден час, со четиринаесет песни, и со помош од брилијантниот саксофонистот Jeff Kashiwa, албумот беше номиниран за Греми награда.
Третиот албум на Acoustic Alchemy со Higher Octave, Radio Contact (2003), бендот прв пат вклучуваат вокал, во композицијата "Little Laughter", изведена од Jo Harrop. Harrop беше пpидружен вокал, пронајден од страна на Gilderdale додека прави сесија со латино пејачот Енрике Иглесијас.
Наредното издание на бендот, American/English (2005), е колекција од единаесет песна која понатаму истражува широк спектар на различни жанрови, сите се со печатот на "Acoustic Alchemy чувствo".
Во почетокот на 2006 година, басистот Frank Felix го напушти бендот, да се концентрира на други проекти. Позиција сега е пополнета со два басисти, поранешен член на "Incognito" и "Down to the Bone", Julian Crampton за Велика Британија и Gary Grainger (брат на долгогодишниот тапанар Greg Grainger) во САД.
На 4 февруари, 2007 година, Acoustic Alchemy објавиле дека неодамна го завршиле снимањето на албумот, This Way, објавен во САД на 6 јуни 2007 година. Се состои од единаесет песни, тој e карактеристичен со настапи на специјален гостин трубачот Rick Braun и соработки со пријателите од истата издавачка куќа, Down to the Bone.
Во летото 2011та е објавен Нивниот последен албум Roseland