Љубовта никогаш не била и нема да биде болка (факт). Секоја болка што може да биде почуствувана не е заради љубовта, да таа е повод а не причина.
Љубовта е нешто соврешено што треба и е факт е помеѓу двајца.
Ако само ти ја чуствуваш, да таа е болка, но ако ја чуствуваат двајца не е болка, и никогаш нема да биде.
Болка чуствуваме, страдаме и пробуваме да ја вратиме затоа што во нас уште е љубовта, и мислиме дека уште има шанса или некоја причина за која верувашме дека е таа особа без која неможеме.
Љубовта на мене никогаш нема да ми причини болка, нешто толку убаво и совршено болка не нанесува. болка нанесуваат луѓето што не знаат што сакаат, што не се знаат доволно себеси и незнаат дали некого сакаат или не, лажно се преставуваат и на крај искажуваат чуства што мислат а не ги чуствуваат. Тоа нанесува болка а не љубовта. Никогаш не е крива љубовта, и да се заљуби твојата душа ( самиот ти во некоја особа ), никогаш болка нема таа љубов да ти нанеси, болка ќе ти нанеси светот во кој живееме несовршен и фокусиран на преживување и искористување.
Во овој свет е тешко да љубиш некого, со страв да не ја повредиш, со страв да не те повреди, дали е таа која се преставува, дали навистина ја сакаш и така натака, така да љуѓето што живееат и љубаат само со единствена цел да бидат среќни во тој момент па ако ништо нема ќе најдеме друг или друга, се најсреќни.
Завршено е времето за жал на бајките, не дека не е можно премногу прашања ќе бидат поставени, премногу препреки , премногу глупости за на наши млади години, искрено да љубиме. Повредува тоа затоа што таков е животот фокусиран на уживање. И секогаш се сведува на едно, или ќе сфатиш дека не си го сакал/ла или дека другата особа не те сакала па ќе ја замразиш за да можеш да продолжиш. Тие што од овие две не избрале, не љубеле или се навикнати на овој свет љубам за да уживам, додека уживам и сум среќна љубам, после бараме друго уживање и друга среќа/
Љубовта не боли и никогаш нема да боли, само светот(животов) боли.
!
