Љубовни проблеми? Потребен ти е совет? Обрати се тука!

[Прима балерина]

Ах мори Балеринке ... имаш многу слободно време изгледа во животот.
Ај удрете и (му) бан.

zosto ban ne prekrsiv ni edno forumsko pravilo ili vi precam ne znam sto e rabotata navistina sto vi zgresiv sto me tretirate vaka.

 

[Олимпија]

zosto ban ne prekrsiv ni edno forumsko pravilo ili vi precam ne znam sto e rabotata navistina sto vi zgresiv sto me tretirate vaka.

Затоа шо покушаваш лошо да тролаш. За потсетување и да знаеш зашо ти е банот, (нека читнат и другите кајганџии дека постојат вакви "тролчиња" ко тебе). Заборави дека има опција да се прегледаат мислењата или сакаш да вреѓаш интелигенција?
Лошо тролање балеринке. Лошо Оставив само да видам до каде оди човечкиот ум. Жалосно

Мене на се ми се дига старо младо затегнато виснато слабо дебело со цицки без со добар гз или даска за пеглање нема разлика од 10 жени 9 ми се свиѓаат и ме палат и би ги легнал без двоумење порано и јас пребирав имав некои стандарди демек морала вака да изгледа ова да поседува она да го нема но сега не е повеќе така.Јас го велам и навистина го мислам тоа дека секоја девојка си има нешто посебно што велат си има своја убавина и на мажот е да ја открие а само дечиња размазени кои имаат погрешна претстава за сексот и се под влијание на пропагандата во порничите и мислат дека секоја жена мора да изгледа како порно ѕвезда да биде згодна депилирана сончана без маана едноставно совршена и после се разочаруваат кога ќе легнат со нормална девојка бидејќи не ги исполнува нивните критериуми.

Е единствено не би можел да бидам со некој пластична барбика која е празно множество во главата и промаја и го има фатено мозочето и кои немаат ни с од сексапилност бидејќи обично ваквите девојки имаат превисоко мислење за себе и сметаат дека само нивната појава во кревет е доволна за да го запали машкото и се генерално земено себични во сексуалните перформанси и му доаѓа како да дупиш кукла на дување или да мастурбираш но со разлика што имаш со кого после муабет да направип макар бил и глупав муабетот.

Инаку слаба страна ми се убави цициња иако како што пишав погоре не се пресудни.

--- надополнето: 31 октомври 2013 во 17:26 ---
@Прима балерина е перманентно баниран од темава за тролање.

 

[ЗелениотКостур]

Ај ви молам кој имат време да го анализират мојот проблем и да дајт свое мислење. Значи вака, девојчево го запознав во априлот. Се почна како на шега, не ни мислев колку многу ќе се занесам по неа. Како што се дружевме почна премногу да ми се свиѓат, многу беше слатка и отворена со мене на почетокот. Така два месеци. Потоа исчезна!! Ја снема наеднаш. Престана да се јавува и престана да пишува. И јас престанав да ја барам. Премногу ми недостигаше, ама гордост пуста не ја побарав и не ја побарав. Така помина еден месец. Пеколен беше тој месец за мене. Тој период беше многу болен, не знаев зошто исчезна, зошто го прекина контактот со мене, ама никогаш не ја прашав од гордост. Премногу е убава и згодна и секој ден кога немав појма каде е и со кого за мене беше премногу болен. Пробав да ја заборавам ама како? Каде и да одев неа ја гледав пред мене, ниедна не беше како неа. Толку многу мислев на неа што го замразив цел машки род оти секое машко што ќе ми излезеше пред очите го замислував со неа, почнав сите да ги мразам. Не знаев каде е и што прави тоа ме полудуваше. По цели ноќи не спиев. Зошто? Седев со упален телефон гледајќи и го статусот на ватсапп кога се исклучува, кога се уклучува, ете тој беше единствениот начин да и бидам блиску. Не постоеше жива сила да ме убеди да и напишам, горев ама издржав. Ми напиша таа прва. Не можев да им поверувам на очите. Продолживме со контактот, ја прашав дали и се свиѓам рече да, дали сака да се видиме рече да. Мислев ми се оствари најголемата желба во животот. Издржав една недела и конечно дојде викенд. И реков да излеземе, ми прати прашалник. И повторив напиша само хаха. Ако таа ноќ не се убив никогаш нема да се убијам. Решив да не и пишувам веќе ама не издржав и ја прашав зошто не излезе и зошто ништо не одговори. Ми рече вака, еее аман де па не можам јас стално да пишувам и не сум така слободна кога ќе ти текне тебе да сме излезеле. Ок и реков кога сакаш ти кажи ми. Ја чекав, помина долго време јас не сакав да ја притискам ама ништо не рече. Потоа ја прашав уште неколку пати и секогаш беше зафатена. И реков директно ако не сакаш кажи директно нема веќе да те барам. Ама таа вика дека и се свиѓам. Не ја разбирам воопшто и се свиѓам а не сака да ме запознае а да престанам да ба барам не и одговара. Потоа птодолживме со нормални муабети јас не и реков ништо повеќе за гледање чекав сама да рече. И да, пак исчезна!!! Овој пат реков е крајно и очигледно е дека не и се свиѓам и не губам веќе време со неа. Ама пробав но не можев да ја заборавам. Патев и умирав ама не сакав веќе да се понижувам. Пак почна едномесечното лудило за мене. Се разболев психички. Ја сонував секоја ноќ, во три на полноќ се будев да го проверам телефонот дали пишала, ама нормално декс не. Во 5 се будев, го проверував телефонот.Знаев дека има роденден,преку нејзини другарки дознав каде ќе излегува за роденденот и појдов таму. Не знам како не ми се скршија нозете, да ми се скршеа и да не појдев. Е таму кога ја видов после неколку месеци сфатив дека сум заљубен во неа. Ја гледав оддалеку и ме примети, дојде и се поздрави. Ноќта бевме заедно, ја прашав зошто исчезнува рече немала многу време. Тогаш и ја бакнав и се беше во ред и надежта пак ми се врати. Следниот ден и напишав а таа ми одговори вака "Супер беше синоќа, а овој другарот во кафеаво Балканец е?" Јас живеам во странство иначе. И напишав вака" Наш е. Зошто?" И еве што ми рече " Па што не ме запозна со него?" Ете тоа беше се, повеќе ништо не и реков ниту од неа слушнав нешто. Надежта џабе толку ми порасна другиот ден ме здроби целосно. Мојата состојба натака да не ви ја опишувам само Господ ми е сведок колку патев. Тогаш решив да ставам крај на се. Ама како некоја змија се враќа со тие плави очи, пак ја сретнав и сета насмеана ми вика, опасен дечко си ти играш топло ладно со мене. Јас?? Ми вика другарот што ти го спомнав пред некоја недела на другарка ми и се свиѓаше. Знаев дека не треба да и верувам и не и поверував ама решив да заборавам и да пробам уште еднаш. Пак продолжив да и пишувам, конечно ја прашав кога ќе излеземе јас и ти, рече ко ќе имам време, хаххахахс ќе се изненадев да не го кажеше ова. Свесен дека со месеци сум третиран како гомно, пусто срце не издржуваше да не ја побарам да ја прашам како е. Разменувавме слики и кога и пратив слика од мене и неколку другари еве што искоментира за тој во кафеавото. "Вие двајцата сте толку згодни, да можам да бирам не знам за кој да се одлучам" јас и реко вака "Па пошто за мене пола година се мислиш и уште не си се одлучила, ете пробај кај него можи побрзо ќе ти проработи мозокот". Тука заврши се. По неколку дена се извини рече се шалела, јас не сум имал смисла за хумор. Една недела не ја побарав, пак не издржав и пишав вечер идам да те земам ќе излегуваме Германија (оти одма сум на граница) и пак рече не, со другарки ќе излагала. Вечерта заборавив како се викам од толку што пиев дуру пијан возев. Следниот ден и реков по тебе трчам пола година, имаш или немаш желба да излезеш со мене да знам барем да не трошам време и нерви. Пак го добив истиот одговор секако дека имам желба иначе зошто сум уште во контакт со тебе. Значи не вели дефинитивно не, вели да ама џабе е сето тоа. Знам ќе речете заборави ја, луѓе не знам како да ви објаснам тоа е невозможно. Не ја барам една недела, состојбата ми ја знаете за на психијатар сум. Прв пат во животот толку ми се свиѓа некој и прв пат сум вака понижен. Не давајте ми совет да ја заборавам дадете ми совет и план да ја освојам. Ве молам во името на Бог ве молам помогнете ми.

 

[Чичко Горио]

Синее, уште си пијан од некни Шала.
И јас од прилика го имам истиот проблем, само јас се почнав да пишам негде пред два месеци, ја викнав два пати на кафе, не можела имала за учење, иначе сакала да излезиме ( колку незнам ). Па до негде да се надеваме дека и мене ќе ми помогне некој совет.

 

[Darling]

Да се пофалам,имав секс со оваа

 

[Natural-girl]

Ај ви молам кој имат време да го анализират мојот проблем и да дајт свое мислење....

Ќе се најдеш во период кога во еден момент сакаш да живееш и споделуваш се` со неа, а во следниот сакаш да и` се одмаздуваш и да и` се дереш.
Си пробал многу пати, нема што понатаму.
Само инаетот и гневот ќе те извадат од ова.
Избриши ја од секаде кај што ја имаш, не мора веднаш, по некој месец.
Си пробал многу пати, нема што понатаму.
Таа е виновната, и навистина не вреди. Не можеш цел живот на таква да го потрошиш. Би живеел ли со таква? Би можела ли таква да биде мајка на твои деца? Секој миг ќе може пак да те остави, да си игра топло-ладно со тебе и други, да лаже, да залажува.
Замисли дека секој пат кога ти откажала, таа всушност била тука за сите тие рандом пријател(к)и кои не си ти. За нив била присутна. Ти расте гневот? Добро.
Само никако не го исфрлај на неа истиот, затоа што ти реков, може во следниот момент ќе ја сакаш премногу и ќе се каеш за зборовите, и тогаш гневот ќе се насочи кон тебе, а тоа е лошо.
Негувај го во себе гневот кон неа, може ќе се претвори и во мраз, но ќе омекнува со текот на времето, со новите искуства со пријател(к)и и девојки кои ќе те почитуваат, за промена.

 

[MajMyH]

Ај ви молам кој имат време да го анализират мојот проблем и да дајт свое мислење. Значи вака, девојчево го запознав во априлот. Се почна како на шега, не ни мислев колку многу ќе се занесам по неа. Како што се дружевме почна премногу да ми се свиѓат, многу беше слатка и отворена со мене на почетокот. Така два месеци. Потоа исчезна!! Ја снема наеднаш. Престана да се јавува и престана да пишува. И јас престанав да ја барам. Премногу ми недостигаше, ама гордост пуста не ја побарав и не ја побарав. Така помина еден месец. Пеколен беше тој месец за мене. Тој период беше многу болен, не знаев зошто исчезна, зошто го прекина контактот со мене, ама никогаш не ја прашав од гордост. Премногу е убава и згодна и секој ден кога немав појма каде е и со кого за мене беше премногу болен. Пробав да ја заборавам ама како? Каде и да одев неа ја гледав пред мене, ниедна не беше како неа. Толку многу мислев на неа што го замразив цел машки род оти секое машко што ќе ми излезеше пред очите го замислував со неа, почнав сите да ги мразам. Не знаев каде е и што прави тоа ме полудуваше. По цели ноќи не спиев. Зошто? Седев со упален телефон гледајќи и го статусот на ватсапп кога се исклучува, кога се уклучува, ете тој беше единствениот начин да и бидам блиску. Не постоеше жива сила да ме убеди да и напишам, горев ама издржав. Ми напиша таа прва. Не можев да им поверувам на очите. Продолживме со контактот, ја прашав дали и се свиѓам рече да, дали сака да се видиме рече да. Мислев ми се оствари најголемата желба во животот. Издржав една недела и конечно дојде викенд. И реков да излеземе, ми прати прашалник. И повторив напиша само хаха. Ако таа ноќ не се убив никогаш нема да се убијам. Решив да не и пишувам веќе ама не издржав и ја прашав зошто не излезе и зошто ништо не одговори. Ми рече вака, еее аман де па не можам јас стално да пишувам и не сум така слободна кога ќе ти текне тебе да сме излезеле. Ок и реков кога сакаш ти кажи ми. Ја чекав, помина долго време јас не сакав да ја притискам ама ништо не рече. Потоа ја прашав уште неколку пати и секогаш беше зафатена. И реков директно ако не сакаш кажи директно нема веќе да те барам. Ама таа вика дека и се свиѓам. Не ја разбирам воопшто и се свиѓам а не сака да ме запознае а да престанам да ба барам не и одговара. Потоа птодолживме со нормални муабети јас не и реков ништо повеќе за гледање чекав сама да рече. И да, пак исчезна!!! Овој пат реков е крајно и очигледно е дека не и се свиѓам и не губам веќе време со неа. Ама пробав но не можев да ја заборавам. Патев и умирав ама не сакав веќе да се понижувам. Пак почна едномесечното лудило за мене. Се разболев психички. Ја сонував секоја ноќ, во три на полноќ се будев да го проверам телефонот дали пишала, ама нормално декс не. Во 5 се будев, го проверував телефонот.Знаев дека има роденден,преку нејзини другарки дознав каде ќе излегува за роденденот и појдов таму. Не знам како не ми се скршија нозете, да ми се скршеа и да не појдев. Е таму кога ја видов после неколку месеци сфатив дека сум заљубен во неа. Ја гледав оддалеку и ме примети, дојде и се поздрави. Ноќта бевме заедно, ја прашав зошто исчезнува рече немала многу време. Тогаш и ја бакнав и се беше во ред и надежта пак ми се врати. Следниот ден и напишав а таа ми одговори вака "Супер беше синоќа, а овој другарот во кафеаво Балканец е?" Јас живеам во странство иначе. И напишав вака" Наш е. Зошто?" И еве што ми рече " Па што не ме запозна со него?" Ете тоа беше се, повеќе ништо не и реков ниту од неа слушнав нешто. Надежта џабе толку ми порасна другиот ден ме здроби целосно. Мојата состојба натака да не ви ја опишувам само Господ ми е сведок колку патев. Тогаш решив да ставам крај на се. Ама како некоја змија се враќа со тие плави очи, пак ја сретнав и сета насмеана ми вика, опасен дечко си ти играш топло ладно со мене. Јас?? Ми вика другарот што ти го спомнав пред некоја недела на другарка ми и се свиѓаше. Знаев дека не треба да и верувам и не и поверував ама решив да заборавам и да пробам уште еднаш. Пак продолжив да и пишувам, конечно ја прашав кога ќе излеземе јас и ти, рече ко ќе имам време, хаххахахс ќе се изненадев да не го кажеше ова. Свесен дека со месеци сум третиран како гомно, пусто срце не издржуваше да не ја побарам да ја прашам како е. Разменувавме слики и кога и пратив слика од мене и неколку другари еве што искоментира за тој во кафеавото. "Вие двајцата сте толку згодни, да можам да бирам не знам за кој да се одлучам" јас и реко вака "Па пошто за мене пола година се мислиш и уште не си се одлучила, ете пробај кај него можи побрзо ќе ти проработи мозокот". Тука заврши се. По неколку дена се извини рече се шалела, јас не сум имал смисла за хумор. Една недела не ја побарав, пак не издржав и пишав вечер идам да те земам ќе излегуваме Германија (оти одма сум на граница) и пак рече не, со другарки ќе излагала. Вечерта заборавив како се викам од толку што пиев дуру пијан возев. Следниот ден и реков по тебе трчам пола година, имаш или немаш желба да излезеш со мене да знам барем да не трошам време и нерви. Пак го добив истиот одговор секако дека имам желба иначе зошто сум уште во контакт со тебе. Значи не вели дефинитивно не, вели да ама џабе е сето тоа. Знам ќе речете заборави ја, луѓе не знам како да ви објаснам тоа е невозможно. Не ја барам една недела, состојбата ми ја знаете за на психијатар сум. Прв пат во животот толку ми се свиѓа некој и прв пат сум вака понижен. Не давајте ми совет да ја заборавам дадете ми совет и план да ја освојам. Ве молам во името на Бог ве молам помогнете ми.

Другар не сум некој многу паметен на оваа тема да давам совети, али сум минал низ ист ваков период и само едно ќе ти кажам, ОПСЕДНАТ СИ СО НЕА, а не заљубен. За заљубен треба време, за заљубување треба многу, ако многумина ги мешаат овие термини. Едно само ќе ти пишам пробај не ја барај и играј и ти малку тактички како што таа се заебава со тебе, а во меѓувреме излегувај колку што е можно повеќе, дружи се со други девојки и запознавај, можеби ќе најдеш некоја која е човек и која ќе те почитува и сака како што ти ја сакаш неа. Добар си што си поладен, јас сум со многу краток фитил и најверојатно уште по овие муабети би ја отерал кај што треба и не треба колку и да ја сакам. Очите знаат да зезнат многу, пред некое време исто како тебе болен легнав поради една девојка со зелени очи, ако може да се каже така ете ми беше и девојка дури 54 дена, го имаше најлошиот карактер што некогаш сум го сретнал, беше едноставно идиот и од тој ден наваму веќе како да имам страв и одам со преограничен и претпазлив приод кон секоја друга.

 

[ЗелениотКостур]

Не знам што да ви речам, опсесија или љубов не ме интересират, знам само дека сакам да бидам со неа. Доволно ме боли нејзиното игнорирање, ако ја видам со некој друг не знам што ќе направам. Не можам само да се помирам со ситуацијата, ако ми кажеше јасно дека не и се свиѓам уште на почетокот јас ќе се повлечев. А вака се играше со мене толку време, беше неискрена и ме уништи. Зарем така да оставам се и да заборавам, не може. Сега ќе се повлечам на кратко, ќе се снемам на некое време, да се приберам малку а после морам да покушам одново кај неа. Ама не знам како, да почнам ли се од почеток? Не знам што да правам. Една ствар преќутив, да ја кажам оти можеби тука е грешката причината поради која не сакат ништо со мене. Ја сретнав во еден клуб, само што почнавме муабет дојде еден не знам кој и беше и арогантно искоментира за мене, КОЈ Е ОВОЈ ПА СЕГА, јас му реков татко ти. Другар ми му рече ДЕЧКОТО Е. Овој го турна и другар ми го удри со чаша во чело, го раскрвари. Таа не го искоментира понашањето, рече другиот бил небитна персона и бил само познаник, него го направи крив ама се си мислам нему обратно му имат речено, дека јас сум небитна персона и кривиот. Што мислите можно ли е за ова што се деси да имат лош впечаток добиено? Се мислам, анализирам кај ми е грешката не можам да сфатам. Да не и се свиѓав ќе ме бакнуваше ли таа ноќ? Плус јас ниту сакав да ја бакнам за да не ме сфати несериозен, таа испровоцира се. И се свиѓам ама не сака да биде со мене. Одговори не дава, сам морам да мислам за да ги најдам. Што е работата??

 

[Јунајтед]

Не можам само да се помирам со ситуацијата, ако ми кажеше јасно дека не и се свиѓам уште на почетокот јас ќе се повлечев.

Welcome to the club
Мене до пред некоја недела филм ми беше онака да ја сретнам и да и дофрлам па и безобрзен да бидам или да раскажам на другари, било шо, не мора да е точно, па они да ја замараатдемек ќе се осеќав подобро. Ама не, ништо не напраив, батали ја.

 

[GoD.HateUSaLL]

Lee stoke pravis sega ): GreenskullEmoBoy moj sovet e da i pises pismence i da go zapecatis so krfta od tvoite veni pa koga ke doznae deka si iskrvarel do smrt za nea kuckata ke sfati sto izgubila a ne vaka da si poigruva so maski srca!

 

[ЗелениотКостур]

Lee stoke pravis sega ): GreenskullEmoBoy moj sovet e da i pises pismence i da go zapecatis so krfta od tvoite veni pa koga ke doznae deka si iskrvarel do smrt za nea kuckata ke sfati sto izgubila a ne vaka da si poigruva so maski srca!

Не ми е до шала дојдено, ми требит озбилен совет. Не се мешај ако го немаш.

 

[GoD.HateUSaLL]

Не ми е до шала дојдено, ми требит озбилен совет. Не се мешај ако го немаш.

Озбилен сум.

 

[ЗелениотКостур]

Озбилен сум.

И јас.

 

[Windfucker]

Не знам што да ви речам, опсесија или љубов не ме интересират, знам само дека сакам да бидам со неа. Доволно ме боли нејзиното игнорирање, ако ја видам со некој друг не знам што ќе направам. Не можам само да се помирам со ситуацијата, ако ми кажеше јасно дека не и се свиѓам уште на почетокот јас ќе се повлечев. А вака се играше со мене толку време, беше неискрена и ме уништи. Зарем така да оставам се и да заборавам, не може. Сега ќе се повлечам на кратко, ќе се снемам на некое време, да се приберам малку а после морам да покушам одново кај неа. Ама не знам како, да почнам ли се од почеток? Не знам што да правам. Една ствар преќутив, да ја кажам оти можеби тука е грешката причината поради која не сакат ништо со мене. Ја сретнав во еден клуб, само што почнавме муабет дојде еден не знам кој и беше и арогантно искоментира за мене, КОЈ Е ОВОЈ ПА СЕГА, јас му реков татко ти. Другар ми му рече ДЕЧКОТО Е. Овој го турна и другар ми го удри со чаша во чело, го раскрвари. Таа не го искоментира понашањето, рече другиот бил небитна персона и бил само познаник, него го направи крив ама се си мислам нему обратно му имат речено, дека јас сум небитна персона и кривиот. Што мислите можно ли е за ова што се деси да имат лош впечаток добиено? Се мислам, анализирам кај ми е грешката не можам да сфатам. Да не и се свиѓав ќе ме бакнуваше ли таа ноќ? Плус јас ниту сакав да ја бакнам за да не ме сфати несериозен, таа испровоцира се. И се свиѓам ама не сака да биде со мене. Одговори не дава, сам морам да мислам за да ги најдам. Што е работата??

Друже појди си на психолог и реши си го проблемот, вакво нешто со толку опсесија немам прочитано од Филе кога пишуваше за Давид Бабунски.

 

[MAJA 345]

Не знам што да ви речам, опсесија или љубов не ме интересират, знам само дека сакам да бидам со неа. Доволно ме боли нејзиното игнорирање, ако ја видам со некој друг не знам што ќе направам. Не можам само да се помирам со ситуацијата, ако ми кажеше јасно дека не и се свиѓам уште на почетокот јас ќе се повлечев. А вака се играше со мене толку време, беше неискрена и ме уништи. Зарем така да оставам се и да заборавам, не може. Сега ќе се повлечам на кратко, ќе се снемам на некое време, да се приберам малку а после морам да покушам одново кај неа. Ама не знам како, да почнам ли се од почеток? Не знам што да правам. Една ствар преќутив, да ја кажам оти можеби тука е грешката причината поради која не сакат ништо со мене. Ја сретнав во еден клуб, само што почнавме муабет дојде еден не знам кој и беше и арогантно искоментира за мене, КОЈ Е ОВОЈ ПА СЕГА, јас му реков татко ти. Другар ми му рече ДЕЧКОТО Е. Овој го турна и другар ми го удри со чаша во чело, го раскрвари. Таа не го искоментира понашањето, рече другиот бил небитна персона и бил само познаник, него го направи крив ама се си мислам нему обратно му имат речено, дека јас сум небитна персона и кривиот. Што мислите можно ли е за ова што се деси да имат лош впечаток добиено? Се мислам, анализирам кај ми е грешката не можам да сфатам. Да не и се свиѓав ќе ме бакнуваше ли таа ноќ? Плус јас ниту сакав да ја бакнам за да не ме сфати несериозен, таа испровоцира се. И се свиѓам ама не сака да биде со мене. Одговори не дава, сам морам да мислам за да ги најдам. Што е работата??

Кога некој си игра топло-ладно, баталувај одма. Јас не можам да се замислам два дена некој да ми фрли водичка, а цела недела нигде да го нема, а јас да сечам вени по него. Ќе го отерам откај што излегол, па ако сака и Бред Пит нека е.
Првиот пат кога ти вртела, ај ок. Веќе вториот пат кога си ја прашал, кога ти рекла дека не знае што сака, си требал да ја баталиш.

Психата е многу заебана работа, а ти со твојата не знаеш кај тераш.
Треба сам да пробаш да сфатиш некои работи, али тебе очигледно многу време ти треба да сфатиш дека она нејќе ништо со тебе. Значи укопчај си го тоа во главата, нема што да бараш повеќе кај оваа, ништо нема да биде.
Немој да се опседнуваш со како прави, што прави, контролирај си го паметот!
Разговарај со некој, еве со твоите, или со психолог, само колку да ти дадат некоја насока, дека не е се толку трагично, дека немаш потреба до таква состојба да се доведуваш ради девојка која не ја ни сакаш, зошто твоето не е љубов, затресканост во голема и длабока форма е само.
Среди си ја психата прво, а оваа батали ја.