Малку е подолга мојата приказна.. Но бидејќи сум во голема заблуда..И овде сакам да побарам совет...
Бев во врска пред 3 недели...
Се започна вака.. На фб се запознавме.. И тоа преку татко ми тој го имаше па јас го поканив.. И почнавме да контактираме но ништо посебно си немав јас спрема него освен како другар го сакав..Но сепак не се знаевме..само на слика.. Ние сме разлика 9години тој е 26 а јас 17 и тоа ни пречинуваше пречка но мислам дека потоа се роди љубов меѓу нас. без разлика на се.. Тој сакаше да излеземе заедно но јас го бев одбила па беше дошол во мојот двор само да ме види како изгледам и тоа беше на1 мин.. бидејќи беше многу доцна...Се слушавме доваѓаше неколку пати пак во дворот..само да ме види...зашто на почетокот јас малку бев погорда..
демек не се замарам..Потоа излеговме заедно и се така започна.. Се гледавме ..Контактиравме..Се каравме понекогаш но тоа беа кавги што повеќе не зближија...Имавме заеднички работи..Се беше многу убаво..За Прв пат во мојот живот почуствував среќа...Многу беше упорен за нас.. Иако јас малку ја зафркавав работата..на пр..Сакав со моите другарки да излегувам а тој сакаше со него.. Без разлика моите дома што не знаеа .. Но веќе беше во план и да се дознае..Бевме заедно 4месеци... Новата година ја поминавме заедно кај него ..Не излеговме бидејќи беше починал татко му.. Таа ноќ
го имав првиот однос со него.Се беше многу внимателно ..Малку страв но нормално е..Тој беше со мене..И се грижеше за мене потоа .. Дали имам нешто проблеми...болки и сл.. Си одимавме наши песни ..филм...(the notebook....како што кажа и тој.. многу сличен на нашата приказна)... Ахх се убаво прекрасно.. Тај фб...
.. Нешто бевме изгубиле контакт..И јас на зидот ја објавив нашата песна.. И напишав.. Неколи луѓе не разочаруваат не затоа што се промениле-туку не сме ги познавале доволно..И тоа го повреди многу на него.. И од таа ден се беше друго... Ми прати порака другиот ден...И од тогаш го снема..Му пишував му се јавував..На фб никако го немаше....1 недела се така... 2 недели... ни збор од него... И јас бев чекала автобус на автобуската станица и разговарав со една моја другарка... И наеднаш тој се појави... Јас му се јавив и дигна и кажа дека ја чекал сестра му.. И отидов таму...во колата... И разговаравме на кратко.. Ми кажа дека во некој работи сум се однесувала како малечко дете..(
го знам и јас тоа и се каам ) и дека на фб го нервирало тоа што сум го објавувала... Го прашав дали има друга
И ми кажа:Имам.. Ја само му кажав епа добро убаво..И го прашав дали има начин да се смене ова за пак да бидеме заедно..Тој само ја наведна главата.... Готова бев да заплачам но се воздржав.. И тој само ми рече..Дај ми да те гушнам.. Се прегрнавме силно.. И јас отидов...А пред тоа ми зборуваше дека никогаш нема да ме заборави и дека јас сум била неговото маленкичко засекогаш... И кога имав прв пат однос. Ми кажа сакам да се сеќаваш на мене... Никој пат нема да те заборавам и ти не ме заборави...
.... Кажете ми што да направам..Сакам пак да сум со него..Не знам што да правам Ми треба Помош.. Бидејќи не можам да замислам дека е друга на мое место... Сакам да сум јас... Многу го сакам и ми треба секоја секунда..
Многу го сакаш и ти треба секоја секунда?
И што понатака? Си помислила на тоа? Ќе се сакате многу и тоа е тоа? Брак? Деца? Фамилија со него? Супер розов живот?
Го познаваш доволно? - очигледно не.
Види девојче... Јас одприлика ги имам неговите години, и искрено не би сакал да ти раскажам како размислува еден човек на мој години, за девојче на твои години.. Можеби не се сите такви, но ретки се исклучоците...
Ако некој овде проба да те советува како да му се вратиш на твојот "дечко".., тој не ти мисли добро!
НЕМА да те судам поради фактот што си имала однос со него, имаш доволно години за таа работа.
Но според мене, твојот бивш дечко одговара на профилот од оние дечки - што знаат да манипулираат помлади наивни девојки за да го добијат тоа што е потребно. После тоа, ве напуштаат како што те напуштил, НО ОСТАВААТ искра надеж во твојата психа (не СРЦЕ), за да има можност и лице да те побара - кога ќе си му "потребна" пак.
И до кога така?
Ако се трудиш и се надеваш да го вратиш, немој да мислиш дека си единствена. Тоа е нормална појава кај понеискусните, но знај дека лесно животот може да ти се претвори во ПЕКОЛ, и можеш да си го загрозиш сопственото здравје со некој пороци, типични за пост-љубовни проблеми.
Мој совет? - Застани пред огледало, и напрај муабет сама со себе. Погледни си сама во очите дали ти вистински го посакуваш него, ИЛИ само моментите поминати со него...
Помисли и на други машки (машки со кој можеби би имала прилика да имаш нешто, и се приближно твоја возраст.. барај алтернатива)
Имаш доволно години и нерви за да го поминиш ова, и не помислувај дека е тоа крај на светот. Она што не те убива, те прави посилна.
Размисли многу многу мноoooгу добро пред да си помислиш (Абе шо има ја да ги читам овие што ми пишат, ќе си терам по свое, го сакам и готово!)
Запамти, некој го поминал тоа што ти сега го доживуваш, и знае како е.
А сега, отвори си ју-туб и пушти ја песнава.. "Владо Јаневски - што и да е, ќе помине "