Постови на неделата

Сељаците барем си плаќаат карта за да го слушаат Аца Лукас, а урбаните луѓенца молат и плачат за едно гратисче кај Бобан Авалон, кој патем, му се измоча на урбаното граџанство со постов, за да можат да глумат дека се морално и културолошки надмоќни над овие првиве.

РАФАЛОТ ПРОДОЛЖУВА!

ФК Вардар - ФК Брера (22.08.2025)

Манастирот Свети Наум, и целокупниот комплекс околу него со ресторани, хотелот, природа и плажата. Насмеан персонал кој со мерак си ја работеше работата уште од 6 сабајле.

Вака некако си замислувам дека би ни изгледала државата, ако не се крадеа парите 35 години.

Како да бев во друга држава, 3 дена поминаа и уште сум под импресии. Посетата беше најдуховното нешто што ми се десило во животот, особено кога ќе одиш сабајле кога нема никој.

Страшно почнува да ме фрустрира отварање на кафичи на мирни локации каде што нема никакви услови да има кафич, прво местото е опколено со куќи кои се навикнати на мирен живот, а не гласна музика до 12 (или 1 петок и сабота), а второ што тој локал кога се отвара не се отвара со паркинг места за сите гости (читај не се отвара со паркинг место за нитуеден гостин). Конкретно се отвараат 2 кафичи одеднаш карши Катастар. Целата таа улица беше со бараки до пред 5 години, но сега сите куќи една по една се продаваат и се дигаат згради на нивно место. Како тоа да не беше доволно, сега се отворија и два кафичи на една од нив и секако нивните гости ги оставаат колите на улицата одма карши кафичот за да може да си ја гледаат колата дур си пијат кафе и ни случајно да поодат 100 метра од паркираната кола до објектот, мора да е тука. Колите се оставени така дебилно да се доволно на улица да сметаат на регуларен сообраќај и да се доволно на тротоар да не може да помине родител со бебе во количка, а да не зборуваме за инвалидски колички, истите значи ќе треба да си ја сменат или страната на тротоарот или улицата на движење или да си се движат по улица добри 50-100 метри во зависност колку гости дебили има кафичот со оставени коли. Патем зборувам за дел каде што нема шанси да не најдеш паркинг, само на 50 метра позади катастар има кафана каде што секогаш има паркинг + бесплатни паркинг места колку сакаш околу самиот катастар странично и позади него. Но не, далеку е тоа, мора да се гледа колата дур се чмае во кафичот. Навидум мали работи, но токму вакви работи го отсликуваат менталитетот на целото општество, тоа е нашиот ментален склоп, нашето размислување и самосвест.

Ова срање мора да престане, 90% од случаи цигани се во прашање кога ќе се спомне некое "ветување". Дечко, имаш договор црно на бело, сам го имаш потпишано и одработи си го. Пиштол на глава никој не му стави кога дојде од Сосиедад во Њукасл за сигурно 3 пати поголема плата, можеби и повеќе. Ако нема клаузула, Ливерпул може и 200 милиони да понуди, Њукасл ако сака да ги одбие. Мора да почнат и асоцијациите да казнуваат вакви лешпери на некој начин. Не можеш да земаш милиони плата а да не одиш на тренинг и турнеја затоа што некој подобар тим сакал да те купи, кога си под договор кој сам си го потпишал.

sakamestadion напиша:

Ideata na videoto ukradena od FK Pelister

Кликни за повеќе...

Видеото има сосема различен лајтмотив и приказна. Вашето видео е пепси реклама кај што играчите си додаваат низ битола, а видеото на РК Вардар е приказна за минатото со носталгични моменти од историјата на клубот. Има приказна, секој кадар има позадина и е посветен на врската меѓу навивачите, клубот и историјата.

Секоја чест за РК Вардар, управата и нивната визија да препознаат нов правец во спортскиот маркетинг. Секоја чест и за момците кои го сработиле ова, не може обична маркетинг агенција да реализира ваков проект. Гледаме значителен напредок кај РК, се надевам дека оваа приказна допрва започнува.

Брат, искрено шала на страну.
И ти нешто не си добар сс памет.

Градскиве ликови само плачат скапо им било сирењето скап им бил зеленчукот, а зборовите овчар и селанец уште ги користат во негативен контекс многу често. Овој народ за брзо време по заслуга ќе купува и краставици на парче, една краставица пола евро

Драга,

На работа, значи внатре најдов богомолка на подот, целата беше жолта и мислев прво дека е гранче или клас жито оние на чорапи и патики, коднури што се закачуваат, жолт лист од дрво. Кога видов дека е инсект т.е. богомолка помислив дека е мртва. Но кога дојдов над неа таа мрдаше. Се помислив да ја убијам но се предомислив и ми дојде одма у глава таа мислата "Ако ти не си и дал живот немаш право ни да и го одземеш". И земав метла и ја истуркав надвор. По некое време, неколку минути, околу 20-30 мин приметив дека ја нема. И никому ништо се до завчера кога доаѓам прва смена на работа и богомолкава ја гледам на ѕидот до вратата цела зелена, здрава и опоравена што се вика. И одма си помислив ја спасив и таа дојде да ми се заблагодари и да ми покаже дека е добро. Но за беља една колешка ја виде и почна да ме моли да земам да ја убијам, страв и било. Јас и реков не ја убивам ништо не и прави а башка и богомолките не напаѓаат луѓе. Нема потреба од паника. И реков и дека насилството не е никогаш одговор особено ако е непотребно. Реков ќе ја соберам и пуштам во трева.
А иначе богомолкава се наоѓаше на ѕид до врата што не се користи во поголем дел од времето на работа и одалечена беше од колешкава на некои 3-4 метри. И сега кога ја одбив таа замоли еден комерцијалист за да ја утепа. Јас се тргнав неможев да гледам. Само кога искочив ја приемтив падната на земја. И си отидов. Ми падна малце тешко и жално. После некое време(може 10 мин) баш искочив низ вратата и гледам богомолкава се движи т.е. одвај лази исто како што лазеше додека беше жолта пред да ја истуркам. У истиот момент искача пак колешкава и ја се праам мутав, не гледам намерно накај богомолкава за да не ме приемти колешкава и да ме тера да ја убијам. Полека богомолкава се качи на истиот ѕид и чекор по чекор се качи на висина од 3 метра каде што стои касата од решетките за спуштање на вратата. А предходно првиот пат кога ја видов и колешкава кога ја примети беше на некои 1.70 м т.е. мене ми беше пред очи.
Приеметив на земја дека едното крило и било скршено скроз. Ми олесна дека е горе таму но се замислив да не и текне да влезе низ отворенава врата. Си се вратив внатре и никому ништо. Искачам пак после некое време за некој 30 мин. И гледам горе таму до касата ја нема. И не знам што ми текна да го проверам шишето каде што се цеди водата од климата и гледам таа застанала на него од страна на грлото на шишето. Полека без никој да ме примети а и да не ја уплашам го земав шишето и го однесов позади зградата у еден тревник каде што ја истураме водата од шишето. Си реков у себе но насочено кон нејзе "Бегај, спасувај се овде гледаш дека се све ненормални. Ќе те убијат нема да можам да те заштитам. Фала ти што ми се појави што знам дека си жива и те спасив ". Не го истурив туку само го оставив на земја у тревата и пак си се вратив внатре. Искочив пак по некое време и отидов кај шишето и гледам ја нема. Се вртам лево - десно по ѕидовите гледам ја нема. Одма срцето и душата ми се наполнија со убава енергија затоа што направив по втор пат убаво дело.

И за чудо еве 2 дена ме држи таквото чуство и осеќам дека морам да го споделам некаде.