Божее кое вреѓање на темава оти некој немал деца или имал деца, тоа си е личен избор. Еве јас имам дете, па не го сметам тоа за некој успех, и поштувам ако некој не сака да има деца. Најсмешно ми е некој кога ќе рече, се остварив како мајка...па така ако гледаме на работите, циганкине најостварени испаѓа дека се, и најуспешни оти ги склепале по 7 циганчиња.
Абе живејте си го животот што се замарате.
Факт е дека чување дете бара жртви, таа жртва ја поднесува најчесто мајката 99% од случаите, од како го родив син ми, цел живот ми се врти околу него, значи 3и пол години колку што има јас не сум излегла од дома, освен да го шетам, не сум била во кафич, не сум спиела 5 часа поврзано, итн.
Да чуваш маче и куче секако е полесно. Нема споредба. Мачето нема да те буди по сто пати навечер да плаче оти сакало цртани да гледа или е гладно.
Тоа е тренд во Еу. Затоа што сакаат комоција, сакаат да уживаат, со дете не можеш да уживаш, јас кога станувам насабајле прво гледам да го нахранам син ми да го пресоблечам и избањам ако е покакан па тек потоа варам кафе за себе.
Моите потреби се на последно место. Не секој е спремен да ја направи таа жртва. Мајчинството подразбира жртвување, и робување. Долги години. Тоа се фактите на животот. Најголемиот успех е да израсне тоа дете во човек возрасен.
Ете тоа е. За сметка на тој успех се жртвува време, кариера и лични задоволства.
Исто така најголема болка е да патиш за своето дете, доколку е несреќно или му прети некоја опасност.
Не секој е спремен и не секој има желба да ја поднесе таа жртва и тоа е во ред. Не! Не преувеличувам. Прашајте си ги мајките ќе ви објаснат подобро.
.
