Теоретски може да се тужи да се бара да се утврди дека не постои правото односно побарувањето на доверителот, и вие како наследници кои сте дале позитивна наследничка изјава имате правен интерес за водење на ваков вид граѓанска постапка затоа што не сте должни законски да ги отплаќате застарените долгови на оставителот.
Континуирано се залагам ова што е теоретски да стане пракса затоа што реално во пракса овој вид на деклараторни тужби судот ги одбива како неосновано од причина што застарување на право се истакнува со приговор од страна на тужениот, кој претходно како тужител не може да бара однапред утврдување на застареност на право (побарување на доверителот), кое искрено за мене е вон разум и вон логика, Законот за облигационите односи вели дека за застареноста не се внимава по службена должност туку по приговор, но ако го имаме предвид Законот за парнична постапка таму во делот за деклараторни тужби е наведено дека со истите се утврдува постоење или непостоење на право или вистинитост или невистинитост на содржина на исправа, кое значи дека законите се толкуваат не стрикно туку опширно во интерес на граѓаните, а тоа значи ако може застареност да се бара со приговор по веќе поведена постапка, законски не постои пречка истото тоа право да се бара да се утврди однапред за кое е задолжително да постои правен интерес на тужителот (должникот) како кумулативен услов.
Ако ти се пробува среќата пиши ми во порака можеби ќе успееме да создадеме нова правна пракса за која верувам ќе помогне не на стотици туку на илјадници граѓани со вакви слични проблеми.