Наведениот стих не смее да се толкува буквално. Светото Писмо ни дава основен опис за материјалноста од створениов Свет и не ни дава детали за неговата точна молекуларна или атомска структура.
Наведениот стих не означува „тврдост„ како физичка особина од некој материјал, со случајов, материјалот од кој е изведено небото, туку ни покажува дека Бог го створил(л) Светов на трајни и неменливи физички закони и тие закони се неменливи/стабилни се‘ додека Бог не дојде по втор пат и не изведе преуредување на целата Вселена. Воедно, димензиите од самото небо ни укажуваат на моќта која ја има Бог, односно Неговата способност за творење сложени и габаритни материјални феномени.
Небото навистина е „распнато„ (симболичен израз за простирање на небото преку целата Земја) и тоа е повеќе од очигледно, а од науките дознаваме како се опишуваат физичките закони, преку математички равенки, кои се само апроксимација на вистинските закони според кои постои Светов.
), ја означува свореноста од овој/материјалниов Свет, кон не е настанат сам од себе, како што не‘ лажат со „големата пукотница„, односно Светов има свој Создател-Бог Создателот.
