Патам и јас (без ниту една хронична болест). Патам од брзо заморување при пешачење, понекогаш ако забрзам темпо на одење, се задишувам од дома до кола што ќе отидам. Слично пати и моето семејство. Воопшто не е исто како што беше порано, само што јас не се срамам да ја кажам реалноста, таква каква што е.
Иако на повидок по прележување се беше во ред, немавме никакви проблеми.
Да се надоврзам на постот што го објавив околу пост-Ковид.
Заморот и омалаксаноста кои ги имав како пост-Ковид, спонтано исчезнуваа изминатиов период а целосно ги снема пред неколку дена. Постепено ден за ден се враќаше организмот во нормала и помина сето тоа.
Сега веќе нема ништо различно за разлика од пред прележувањето.
Потполно сум вратен во стара форма, богами и се пробав викендов со добро пешачење. Иста е ситуацијата и кај моето семејство.
Како што и имавме претходно закажано, денеска уште од 7 сабајле до пред пола саат бевме во болница на испитувања, каде што повторно ни беа спроведени буквално сите клинички анализи, фала му на Господ се е под конец.
Така да пост-Ковидот кај мене и моето семејство е минато свршено време.
Чиста среќа што пред нешто повеќе од една година се одлучив дополнително да плаќам приватно здравствено осигурување (и покрај она државното здравствено од плата што ни оди секој месец, што за жал мора да ги храниме оние од државно), па благодарение на тоа приватно осигурување имав можност за вакви темелни испитувања.
Инаку "одличното и совршено" државно здравство, не прима лесни пост-Ковид пациенти, туку само оние навистина со тешки тегоби.
После смртноста била голема, епа да. Но македонското државно здравство било подобро дури и од она на западна Европа, беа презентирани такви утопии тука. За жал.
www.businessinsider.com
Блазесити на нервите 
