Италија игра хеви метал фудбал. Кој би рекол. Страшно потсеќаат на Ливерпул.
Манчини го паметиме највеќе од последната епизода на Интер каде беше дно, и Зенит после тоа, но ако му го погледнеме CV-то, далеку најквалитетен тренер меѓу репрезентативните тренери, барем судејќи според генералното тренерско искуство (клубско+репрезентативно).
Прв пат во историјата немаат некои апла апла апла јаки поединци, што го претворија во главно оружје.
Проблемот со Белгија е што уште патар од детски болести, немаат сите играчи подеднаков придонес во играта и премногу се зависни од индивидуални способности и партии.
Немаат некое фудбалско педигре, како да кажам. Мораат да аутсорснст тактичко искуство во големи утакмици преку Тиери Анри, додека во Италија има цела плејада на бивши играчи, што се сега во стручен штаб што некогаш биле дел од вакви натпреварувања или што работеле со играчи кои биле дел од такво големо натпреварување порано, ете Виали на пример, Манчини и верувам цела репрезентација. Релативно е сепак, ама и тоа е еден фрагмент во мозаикот.