Владата и покрај тврдењата на бугарската страна, не признава дека презентирала пред властите во Софија конкретни предлози за решавање на спорот. Еден ден откако делегацијата предводена од Зоран Заев се сретна со државните и политичките лидери во Бугарија, извршната власт вели дека посетата била...
alsat.mk
Јас пак морам да се навратам на делот кој вели дека “
...една формулација за јазичниот спор предвидува Бугарите и Македонците дека зборуваат на ист јазик исто време, но и на различни јазици, кои се признати ширум светот.“
Кој го испратил велепредавникот Заев во Софија со ваков предлог? Станува збор за лингвистичко и историско прашање, а не за политички егзибиционизам. Кои се тие историчарски или лингвистички институции кои му сугерирале да постапи вака? МАНУ? “К.П. Мисирков“?
Или, како смее, за дневнополитички потреби, неразбран трговец и велепредавник како Заев, да тргува со лингвистичко-историско прашање? Кој го овластил да го прави тоа?
За разлика од српскиот, хрватскиот, а во поново време босанскиот и црногорскиот, кои сите се стандардизирани на
штокавскиот дијалект, македонскиот јазик е стандардизиран на
централномакедонскиот дијалект (Велес, Прилеп, Битола, Лерин), додека бугарскиот јазик на
источниот бугарски дијалект.
Јазик се кодификува кога народот кој го зборува ќе си создаде држава и ќе го прогласи за официјален. Не може народ под ропство да кодификува јазик, иако го користи во секојдневниот говор и во пишување и објавување книги.
Бугарскиот јазик е кодификуван во 1899 година, дури 21 година по прогласувањето на независно кнежество од 1878.
Последен пат Бугарија прави ортографски измени во азбуката во 1945, со бришење на ѣ и ѫ, според идеите на Дринов и Иванчев.
Македонскиот јазик е кодификуван во 1945, истата година кога македонскиот народ за прв пат се изборил за сопствена држава.
Истата година се стандардизира и македонското писмо, дел според идеите на Мисирков од 1903.
Ова не значи дека бугарскиот јазик е измислен во 1899 година, ниту дека македонскиот јазик е измислен во 1945. Тоа само значи дека во тие години е одлучено живиот јазик кој го зборува народот од едно подрачје, да се внесе во речници и правилата на јазикот да се запишат во нивните граматики, за да тој стане официјален на целата територија на државата и да ја поедностави комуникацијата.
Што вели
Ѓорѓија Пулевски во 1875 година во неговиот
Тријазичник (македонско-албанско-турски речник)?
“Затоа и ја напишав на с.македонски.
Бидејќи во овој крај не се разбира бугарскиот јазик, на овој јазик има свое наречје мијачко, кое значи чист разговор, на кој црквените книги од грчки се преведени од Кирил и Методиј, за нашиот народ.“ (страна 1)
“-Словенскиот јазик, дали е секаде еднаков?
-Словенскиот јазик имал пет разлики.
-Кои се тие?
-Тие се рускиот, хрватскиот, бошњачкиот, бугарскиот и македонскиот.
-А македонскиот јазик, зошто се именува с.македонски?
-
Дека с македонскијод јазик је најсроден со црквено славјанските књиги, и тоа је старославјенски.“ (страна 40)
“-Што се вељид народ?
-Народ се вељид људи који се од еден род и кои зборувајед еднаков збор, и који живувајед и се другарад еден со други, и који имајед јаднакви обичаји и песни и весеља; тије људите ји викајед народ, а место во које живувад народ се вељид отечество од тои народ.
Така и Македонциве се народ и местово њивно је Македонија.“ (страна 48)
И како сега јазикот ни го измислиле Тито и Коминтерната?
) Македонија.
