Прв пат во мојот живот од дома земав пари, се сеќавам кога бев 5-6 одделение и тоа беа околу 600 ден и ги потрошив за флипери. Во тоа време многу пари изгледаа.
Не добив ќотек, ама мајка ми ми кажа наместо да ми купи нови патики ќе продолжам да си ги носам старите. Следен пат пак да пробам да земам така пари кои таа ги оставаше дома бидејќи имаше доверба.
Некои зборови и совети и до денес ги паметам.
Скоро и да ги нема оние генерации на родители кои знаеа како да воспитаат дете, да дадат совет, да насочат на прав пат.
Разлигавени деца и задоволени со се и сешто и после на глава им се качуваат. Не знам што памет треба да имаш да крадеш поголема сума пари од дома, па и од фирма која ти дала шанса да заработуваш за парче леб...
Чекај бе политичар си, директор си?
Едно обично гомно кое мисли дека нема да го најдат. Сам си, нема кој да ти чува грб.
Не знам нели сакаат некои да имаат мирен сон кој е најголем луксуз кој може една личност да го има.