Интересна паралела со Естонија има овде, која патем е во ЕУ, НАТО итн. и е почитувана од Западноевропјаните како најдобар пример за прогрес во Источна Европа. Исто и таму пред 60 години во стариот систем им дошле Руси, арно ама после распадот на СССР и независноста, ниту еден од тие новодоселени нема добиено естонско државјанство. 32% од популацијата после независноста им е без никакво државјанство. Во меѓувреме пола се отселиле или добиле естонско државјанство, па тој процент на жители без државјанство или со руско државјанство денес е 15%. Така се прави тоа во Европа, кој ги ебе што се доселиле пред 60 години.
The restored republic recognised citizenship only for the pre-occupation citizens or descendants from such (including the long-term Russian settlers from earlier influxes, such as Lake Peipus coast and the 10,000 residents of the Petseri County)
[25], rather than to grant Estonian nationality to all Estonian-resident Soviet citizens. The Citizenship Act provides the following requirements for naturalisation of those people who had arrived in the country after 1940,
[26] the majority of whom were ethnic Russians: knowledge of the Estonian language, Constitution and a pledge of loyalty to Estonia.
Under the law, residents without citizenship may not elect the
Riigikogu (the national parliament) nor the
European Parliament, but are eligible to vote in the municipal elections.
According to Estonian officials, in 1992, 32% of residents lacked any form of citizenship. In May 2009, the Population register reported that 7.6% of residents have
undefined citizenship and 8.4% have foreign citizenship, mostly Russian.
