Јас може и заутре да отворам профил и тоа нема да го смени фактот дека ти си ретардиран вморон. Тоа е апсолвирано.
Врската меѓу човек што се нарекува Македонец (ваљда си тоа, кој к***ц те знае, пошо величаш муџи и врховисти) и мастурбирањето на успех на некое авторитаристичко ѓубре у туѓа држава е веќе за психијатриска анализа и професионален надзор. Ако очигледната врска меѓу ердо и партијата која не е сега на власт е мотивот, ти уште да навиваш за него, а истиот е докажан поддржувач на радикален ислам во секуларна држава, каква што е нашава (барем на хартија)...и не само ислам, туку е гласен поддржувач на Косово и целата шип тарска балканска иницијатива, наречена голема Албанија - тогаш ти, исселенику, заслужуеш само вакво хејтање и омаловажување. Ем си партиски определен, ем антидржавно настроен и антимакедонски, шо е уште побитно.
Пошо си мераклија на хороскоп и бараш симболики у тоа кога ми е отворен профилот - еве ти и тебе еден challenge - да најдеш мој афирмативен пост конкретно за муртинецот, па да видиме кој тресе од ракав....пошо дали русите и турците војувале 8, 10 или 12 пати е мање битно, ќе бараш на google сега...се гледа дека немаш елементарно познавање, ни од геополитика, ниту општо...којзнае шо имаш од образование.....веројатно некое државно средно австралиско, со виетнамци и индијци си слушал.
Има тема за хомосексуалност на форумов, иам пишано 2-3 поста таму, чисто за провокација, може да побарате и да видите со куманоецот, кој ми е ставот по тоа прашање. Ти живееш у држава у која се легални геј-бракови, што очигледно не ти смета....јас на пример иам релативно краток период живеено у држава со изразито исламски поредок и признавам, не можев принципиелно да го издржам тој бројлерски тип на живеење (за кој ти си печен) и напуштив - тоа е за идиоти. Не е малку демагошки и ова, меѓу све друго непринципиелно шо го праиш?
Тоа шо го напишал Бејтмен пред 6 години, само се надевам дека така ќе испадне, а и све оди натаму, само шо тебе не ти е по кеиф. Султанот напраи невиден раздор во турското општество, исто што се случува во: Србија, Унгарија, Северна (кумановац, с'с големе букве се пишују државе, у школо се учи тоа)....и очекувано е тргањето од власт на овие авторитарци да оди со насилство. Единствена разлика у тоа шо ви го збори Бејтмен и јас е тоа што тој не ве пцуе....не знам што ве штеди од комплименти, вакви неписмени што се упуштате у дискусии за кои немате елементарни знаења.
П.С. и уште еден challenge - бујрум (пошо си мераклија на турци), врати се у државава, па да сме рамноправни, а не да ми ги дуеш јајцава кога сум го отворил профилот. Тоа го збореше уште еден австралиски пацов, па само ја зголемува веројатноста за дупли профил шо не е дозволено.
Прво не сум во Оустрелија, туку малце подолу сум во Нов Јужен Велс
Второ, отворена ти е уште понудата за еден спрема десет кладба, а за да ти биде по ќеиф во австралиски долари ќе ти ја исплатам, па така ризикуваш 1 долар влог за да добиеш 10, а можи и многу повеќе ако крени вредноста на AUS Dollar кога ќе ја добиеш.
Одбери си само краен рок, кога ќе падни Ердоган, се друго е фактор време и склоп на околности. И да не бидеш пишман-аџија како Bateman, да се вадиш дека немислел дека на избори можи да падни, а не падна ни преку пуч, еве ти признавам и пад на избори и пад преку насилство. Доколку се повлечи заради здравствени причини, се повлеква кладбата (т.н. 1 коефициент во тенисот
).
И нема потреба да ја сваќаш како навреда твојата улога на Заевистички апологет, кога форумот сеуште крепи твои стари постови, како тоа ја браниш неговата некрофилска политика со нагласување за „убиството“ на Младенов, кое самата негова жена го отфрли и го прогласи за искористена шпекулација за партиски поени.
Е сега, назад на темата, па да не биде ко твоите 90% off-topic и 10% навреди пост (мада не се вреѓам од твоите навреди, баш напротив, мило ми е зошто само докажуваш дека ти кисне, и имаш изблив на нервоза). Да точно е дека имаат некоја заедничка одлика кај лидерите кои ти ги нарекуваш авторитарци и диктатори. Таа кованица им ја накалемија мас-медиумите и пералниците на мозоци, кои низ светот користат само за создавање на армија на корисни идиоти. За жал, еден од нив си и ти, по заклучок дека реториката ти е copy-paste. Самите тие лидери, за нив велат дека се
ПОПУЛИСТИ. Значењето на терминот „популизам“ има две дефиниции. Едната е стара и општоприфатена во општествените наука, а втората е нова и измислена од мас-медиумите со цел да го оцрнат политичкото самоидентификување на овие лидери.
Прва верзија (официјална и општоприфатена):
Популизам (
француски:
populisme, од
латински:
populus — народ) е говор со кој се тврди дека се поддржува
народот наспроти
елитите. Популизмот може во себе да содржи
идеологија која повикува на промена на
општеството и/или
реторички стил развиен од членовите на политичките или општествените движења. Генерално, популизмот повикува на идејата на
демократијата, пред сè како израз на волјата на народот.
Втора верзија (неофицијална и во служба на мас-медиумите за политички цели и за оцрнување на популизмот како идеологија):
Опортунистичка, демагошка политика со влијание врз населението преку привидна наклонетост кон сфаќањата, барањата и духовните потреби на широките народни слоеви.
Популизмот е идеологијата што ги обединува лидерите без разлика дали се католици (Орбан, Земан...) или муслимани (Ердоган, Имран Кан, Илхам Алиев...) или православни (Путин, Додиќ, Додон...). Ниту дали се левичари (Мадуро, Хуго Чавез, Ево Моралес...) или десничари (Марин Ле Пен, Матео Салвини...). Не е ни битно дали се појавиле спонтано од социјални проблеми, Жолти елеци (Франција, Белгија...). Уште помалце битно е дали се црни (Нелсон Мандела и лидерите на неговата ANC...) или жолти (Дутерте). Најбитно од се е што делуваат во интерес на широките народни маси и говорат од нивно име. Наспроти нив се елитите, во чија служба се скапо платените мас-медиуми и ред други институции (легални, нелегални, полу-легални) кои служат за поткопување на довербата на првите. Во нивна служба се и политички партии кои на хартија се противници, а со секоја промена на власт ништо драстично не менуваат, туку служат за театар пред народот и глумење демократија, без никакви револуционерни промени на подобро.
Заедничко кај популистите е што најголем дел од нив дошле на власт преку избори неоспорени од никој и признаени од сите релевантни и пропагандни фактори (само без честитки за победа). Во оваа група не спаѓаат властодржци како Ким Јонг Ун, Асад и ел-Сиси кои победуваат на избори со 99% од гласовите. Неможам тука да ги вбројам ниту Кси Џипинг и Гадафи, кои имаат доживотен мандат, без разлика колку и да направиле прогрес за државата и народот. Исто така од оваа група се исклучени стипендистите на Меркел, Груевски и Вучиќ, кои преку нејзин урнек одржуваат власт преку балансирање и прават потези спротивни на вољата на народот, иако до крајност не одбираат страна. Уште помалце тука спаѓаат лажните-популисти како Ципрас и Макрон, кои идат на власт со едни ветувања, а не спроведуваат народна волја изразена на референдум. Победите на такви лидери се
класична кражба на избори, кои преку лажни ветувања и лажна надеж го крадат и злоупотребуваат народниот глас даден со желба за револуционерни промени. Надвор од популистичкиот концепт е и иранскиот случај, кој во најголема мера е копија на западните „демократии“, во кој владее една фамилија Хомеини, но и таму како и на Запад можно е да победи прав популист кој е школски пример, а таков беше Махмуд Ахмадинеџад. Него не му беше дозволена повторна кандидатура и беше апсен, бидејќи фамилија Хомеини во него гледаше голема опасност изразена во големата популарност меѓу народните маси.
Поранешниот претседател на Иран чува овци
Додека беше претседател, Махмуд Ахмадинеџад на работа одеше со автобус, а неговата жена работеше како чистачка во медреса (исламско училиште). Во текот на неговиот мандат:
1. Американската телевизија Fox News го праша што си порачува кога ќе се погледне во огледало. Ахмадинеџад одговори: „ Во огледалото гледам човек и му велам: Запамти, ти не си ништо повеќе од обичен слуга“.
2. Кога прв пат влезе во претседателскиот кабинет, Ахмадинеџад зачуди многумина кога ги тргна скапите ирански (кај нас познати како персиски) килими и ги даде како подарок на една техеранска џамија, а ги замени со обични, евтини теписи.
3. Кога стана претседател, поднесе извештај за својот имот: автомобил Пежо 504-ка од '77 година, и мала стара куќа во еден од најсиромашните делови на Техеран, наследена од татко му уште пред 40 години.
4. Една од пикантериите кои ги зачудија административците беше торбата со која претседателот Ахмадинеџад доаѓаше на работа секој ден. Во неа го носеше својот доручек, подготвен од жена му: неколку сендвичи или леб со маслиново масло и сирење.
5. Често им помагаше на чистачите на улици во делот од градот каде што живее и работи.
6. Кога отседнува во хотел, бара неговата соба да не биде со голем кревет, зашто не сака да спие на кревет, туку на подот, на душек покриен со ќебе.
7. За време на неговиот мандат, секој нов министер мораше да потпише документ со повеќе точки. Меѓу нив и дека ќе остане сиромашен, и дека неговите сметки и сметките на неговите роднини ќе бидат редовно проверувани.
8. Ахмадинеџад не примаше ниту претседателска плата, што го објаснуваше со тоа дека целото богатство треба да ѝ припаѓа на нацијата, а негова работа е да ги штити (и богатството, и нацијата).
9. Живее од плата на универзитетски професор во износ од 250 долари месечно.
https://365.com.mk/243666/poraneshniot-pretsedatel-na-iran-chuva-ovtsi
[DOUBLEPOST=1554438817][/DOUBLEPOST]
Не сакам да навредувам, ама не си ни ти, ни јас не сум до толку глуп за да не знаеме како се местат избори. Човеков има ресурси и има милион начини да ги намести избориве, така да овие работи ти паѓаат во вода. Освести се прво на народот му доаѓа преку онаквото, после стегите на неговиот режим со тек на време слабеат.
Незнам, а живо ме интересира како се местат 23,978,506 гласови (51,67%), наспроти 17,443,527 (37,53%)?
И уште повеќе ме интересира како на народот му дошло преку онаквото, кога на ланските претседателски избори процентите се скоро идентични - 26,330,823 (52,59%) наспроти 18,989,351 (37.93%). Уште истата вечер, тогашниот опозициски кандидат Мухарем Инџе, ја честиташе победата на Ердоган и ги призна резултатите.
Ајде повели објасни.