Охо, сум бил депресивен, сум пишувал и тука, се до оној момент кога сум престанал да се доживувам како таков и почнало членот да не ме боли за ништо зашто јас сум најважен на светот и стварно е глупо животот да проаѓа у таква состојба. Да, многу сум се самоанализирал, читал, слушал и зборувал на оваа тема, али тоа е друг муабет. Башка имам и пријател шизофреничар со депресија итн.
Сепак тоа е умствена состојба, мислам дека клиничка депресија нема многу со тоа, има тука и други фактори, допамин-серотонин и слично. Не помага тука самоанализа или слично, кога хемискиот баланс е поебан. Можда и грешам.