Кајганче...Ле , ле колку години не сум видел фенер од лубеница.
Пред земјотресот,таткоми ќе ми ја ишара кората од лубеница со разни шари,откако претходно ќе ја изпразни средината која ја јадевме.Потоа на така целосната кора од лубеница,како топка на долниот крај внатре ќе и стави една свеќа.Потоа ќе и врзе некако една врвка на горниот крај со должина за носење према мојата висина. Потоа кога ќе се стемни ќе ја запали свеќата и ќе ми ја даде мене лубеницата а тоа јас едвај го чекам.Потоа јас излегувам од дома и ја мафтам полека лубеницата како фенер на железничарине-скретничари кога доаѓа возот.Потоа така шетам-одам по Савска улица од црќвичето дури до амбулантата-фурната на Водњанска и за цело време ја осветлувам улицата со разни шари како сега што се прави по дискана и клубовите со она лајт-шоу ли се вика,е баш така беше и ова.Понекогаш шарите достигнуваа и до темните ѕидови од блиските куќи.Мојата лубеница беше со најубави шари.
Сега се мислам една вечер да направам ваква лубеница и внуката да се прошета со неа по улица овде додека сите други деца ќе го осветлуваат патот со разни мобилки и ајвони и таблети,качени на некој си даски со мали тркала.,,,,фали слика
