Хрватите си ја ценат премногу својата музика и што е најбитно не ја оставаат да се заборави. Старите нивни музичари и ден денес се вртат на нивни радио станици, на телевизии и во угостителските објекти. Кога ќе слушнеш за Хрватска или гледаш тв репортажа покрај стандардното море, бродови, морска храна, вино е и нивната музика и без тоа не поминува.Не е мој стил на музика, али факт е дека чоекот беше трејдмарк на Далмација и Хрватска секако. Немаше логика репортажа за Хрватска да пројде без негова песна у позадина. И општо кога и да сум бил на море во тој предел, едноставно сакал нејќел не ти иде да седнеш у коноба да испиеш вино, а да не иде у позадина нешто негово колку и да не ти е тој стил близок.
Алал му вера на кариерата, и мирно море сега.
Ден на национално сочувство, а не ден на жалост. Има разлика, првото значи дека за утре владата во сите државни институции ќе ги стави знамињата на пола копје, ама нема да ги откаже планираните настани.Еве објавија дека утре 31 јули е ден на жалост. Ама сепак нема да добие погреб со државни и воени почести, оти кај нив се знае на кој ме следуваат такви почести за разлика од кај нас. Каде пејач со 10 години кариера и неполни 30 години живот доби погреб со државни и воени почести. Еве сами видете какви вредности имаме Оливер со 40 години кариера и Тоше со едвај 10 години кариера.
За Војко Саболовиќ и неговите не знаат дека бил пејач.и отекоа на сите вести со вести за ......почина
а дали ќе чуеме и за другите хрватски пеачи такви вести, а многу ги има од тие 60-70 години,на пример Војко Саболович.
Имам само една Лп од него купена онаа со отворени наочари на првата страна.
Тоше почина поради несреќен случај т.е. сообраќен судар на само 26 години каде ја имаше цела кариера пред себе и со неверојатна популарност и слава во тој момент поголема од Оливер Драгојевич што некогаш бил (логично со оглед на неговиот жарн) на ниво со Здравко Чолич и Брена (најпопуларните од поранешна Југославија).Еве објавија дека утре 31 јули е ден на жалост. Ама сепак нема да добие погреб со државни и воени почести, оти кај нив се знае на кој ме следуваат такви почести за разлика од кај нас. Каде пејач со 10 години кариера и неполни 30 години живот доби погреб со државни и воени почести. Еве сами видете какви вредности имаме Оливер со 40 години кариера и Тоше со едвај 10 години кариера.
Не сакам да ја spam-ирам темата со излегување надвор од темата ама да реплицирам:Тоше почина поради несреќен случај т.е. сообраќен судар на само 26 години каде ја имаше цела кариера пред себе и со неверојатна популарност и слава во тој момент поголема од Оливер Драгојевич што некогаш бил (логично со оглед на неговиот жарн) на ниво со Здравко Чолич и Брена (најпопуларните од поранешна Југославија).
И плус тоа треба да земиш во предвид дека ние во МК го имамвме само Тоше како мега звезда и најголем амбасадор на самата држава..го знаеа од младо и старо во сите држави во Балканот..Хрватска има повеќе уметници како Оливер Драгојевич па затоа нема да има такви државни и воени почести..плус тоа Оливер имаше 71 година и почина од долгогодишна болест(што не се класифицира како несреќен случај на рамниште со сообраќајка).
Голем уметник и секоја чест за сите песни...нека почива во мир.
Ти ја разбирам поентата но мора да ги земиш во предвид сите околности..Тоше не само што беше мега звезда на Балканот туку навлегуваше во светскиот пазар со песни на Англиски и дуети со Италјански оперисти...Тоше беше најголемиот амбасадор на Македонија,Есма на пример голем дел од самото реноме и почит што го имаше народот за неа се изгуби кога реши на целата слава и популарност што ја имаше да се втурни во политичките води и нормално е дека пола ќе те замразат..посебно нејзината смрт се случи токму кога во екот беа парламентарните избори во 2016 и никој не ја зеде во предвид што навистина беше апсурдно и неблагодарно од страна на државата што цел живот ја преставуваше да не ја испрати со било какви почести.Не сакам да ја spam-ирам темата со излегување надвор од темата ама да реплицирам:
Не е точно дека Тоше беше мега ѕвезда, а посебно не единствена. Несреќниот случај и младоста (што е трагично) не менуваат ништо на фактот дека ни по закон ни по заслуги не му следуваа државни и воени почести.
Такви почести заслужи многу повеќе Есма ама не ги доби.
Без разлика нека почиваат и Оливер и Тоше и Есма
Тогаш со кого да го мериме,со некој од негово рамниште ај со Мишо Ковач (на кој не му е ни до колена по популарност и хитови и дискографија,што беше тоа, златни и сребрени плочи-тиражи) не само во Далмација туку во цела бивша ЈУ.За Војко Саболовиќ и неговите не знаат дека бил пејач.