Целта на овој „експеримент“ (саботажа е посоодветен термин), е уште повеќе да се поделат општествата во западните држави. Поделени општества, резултираат со единки кои полесно се контролираат. Унитарни еднонационални општества, се големи сплотени групи луѓе со ист интерес, и таквите не се контролираат лесно да прават работи кои не сакаат да ги прават - како на пример да работат за малку пари, и да водат империјалистички војни за нивните елити.
Овде кај нас во Македонија, тој процес на поголема поделба прво го постигнаа со јакнење и помагање на внатрешниот сепаратистички, исто муслимански, фактор. Потоа понатаму не разделија по партиска основа, благодарение на простотилукот и краткогледоста на партиските навивичи и послушници.
Во меѓувреме не делат и по многу други основи. Со приватизацијата не поделија по економски основи, и воедно ни направија мини локална елита, кои се нивни први послушници. Не делат по основа на сексуална ориентација, во традиционално патријархална средина промовираат моменти како геј паради, непотребни дефилеа и декларации на сексуалноста кои додатно го продлабочуваат јазот во општеството (замислете сите секусални ориентации да треба да прават паради, каква е потребата од тоа?). Не преплавија со разни време-одзимачки геџети, за да ги одвојат луѓето од реалноста. Во кафеани и ресторани денес повеќе се фотографираат јадења, и се постираат онлајн, отколку што се ужива во добро друштво, во јадење и пиење. Итн, итн...
Мислам дека вакво забрзано, и поважно - контролирано, менување на општеството, немало никогаш наназад во човечката историја. Дури ни преминот од ловци-собирачи во фармери, не бил оволку торбулентен. А како што тргнале работите, визиите на Алдус Хаксли (како во Храбриот Нов Свет) моментално ми изгледаат прилично оптимистички.