Јас не знам зашто пробувате да замерувате за тоа што не ги сакаме Албанциве за пријатели, дечковци или сопрузи. Мене не ми е гајле дали некоја или некој се ебе со шипо, јас лично и персонално не ги сакам ни за другарчиња. Зборам за овие овдека, настрана не знам дали се поарни, зашто јас живеам тука, а не на друго место.
Неам живеено во средина кајшто се они додека растев, ама на факултет не ми се видоа нешто посебно дружељубиви и питоми. Си се групираа самите на предавања, одеа во групи од 20 души низ факултет, читалната беше нивна и галамеа постојано, не смееш ни да ги погледнеш накриво. Тоа ме нервира, имаат став дека ќе го кркаш ако им свртиш очи. Не ги сакам едноставно и никој не може да ме натера да ги гледам поинаку.
И ние сме онака мек, млитав народ, нашиве родители за наше добро би поминале и низ зет шипо или турчин, дека ние сме нивни чеда, али кај нив нема такво нешто. Колку и да си ти либерален, тие не се.
Другарка се гледа со турчин некое време, јадев гомна додека видов дека не може некому да му се тури со инка, еве ја уште си се гледа со него, а според муабетите неговите се прилично религиозни, иако демек не им сметало што син им се гледа со неа, али не мислам дека на синчето ќе му дозволат да си меша гени со неа. Освен ако синчето не им стегне заби, што исто по муабети, ќе биде на Св. Никад. Ќе биде плачки големи после, ама ајде, секој си ја крои сам судбината и решава трн во здрава нога да пика.