S
SpaceTraveler
Гостин
Многу просветлени бе вие. Без работа и напор до спасение, блазе ви. Ако со молење и редење се стигнуваше до Бог скоро цел свет ќе беше таму. Работа и пракса си бара спознавањето момче, паметно момче си ти ама со тоа што сеуште бараш потпора во учењето на трисексуалното христијанство џабе ти е целото читање, што со овие дискусии? Што ако ми копираш уште петнаесет нешта на петнаесет различни јазици?Kaков е овој оксиморон?
Оти ќе дојде време, кога луѓето нема да го слушаат здравото учење, но водени по своите похоти, ќе си изберат учители да им го залажат слухот;
тие ќе го одвратат слухот свој од вистината и ќе се обрнат кон бајки. (2 Tимотеј 4:3-4)
Mислиш на ваквата дуалност:
Light and Darkness, life and death, right and left, are brothers of one another. They are inseparable. Because of this neither are the good good, nor evil evil, nor is life life, nor death death. For this reason each one will dissolve into its earliest origin. But those who are exalted above the world are indissoluble, eternal.
Си забегал ти пријателе накај Иран и Курдистан.
Патетичен обид е на нивните учења да им дадеш христијанска димензија.
Смрт и преродба се однесува на егото, а не на физичкото тело. Егото е тоа што еден ден ќе ти умре на најболниот начин и најголемата агонија, која пак ќе биде придружена со благосостојба. Неговата смрт нема да ја спречат овие цицати од слобото. Ама ајде, нека ти биде според верата. Се во природата има особина да умре и да се прероди, регенерира, обнови, ама не сум јас крив тоа што ти си залутал од природата.
Колку си паметен ти толку и глуп си бил, може на тој начин ти ќе ја надминеш дуалноста.
А боговите твој... [DOUBLEPOST=1466857267][/DOUBLEPOST]
Дали ти веруваш дека постоењето на твоето себство е само овие 60-70 години? Ништо немало предходно и ништо ќе нема? Темнина, празнина...Сите луѓе на планетава земја се плашат од смртта, а за да можеме нормално да го проживееме овој живот ние го потиснуваме тој страв во нас, слободно ке го употребам и зборот паника..паничен страв имаме од смртта, неможеме да се помириме со фактот дека тоа е ништавилото на нашето Јас, на тоа што сме ние, на нашите најмили, познати...неможеме да прифатиме дека на земјава сме дошле толку бесмислено...од смртта се плашат и религиозни и нерелигиозни...затоа е потрагата за прашањето од каде сме дошле, зашто сме тука, која ни е целта, вреди ли да се живее, има ли нешто после смртта, што се случува..милион прашања ни се вртат во глава..како старее човек така мирисот на смртта е се присутен во него....Мистеријата за живот после смртта ке биде вечито заклучена.