Повеќето кои употребуваат англицизми, не го праат тоа за да се напраат паметни. Некои можда, али повеќето уптотребуваат англицизми пошто живееме у време кога иаме нет и одредени поими ни доаѓа да ги кажеме на англиски повише него на маќедонски. Исто е и со скопски жаргони, србизми и дијалекти. „Говорете маќедонски“ синдромот, го имаат најчесто фаци кои не се фокусираат на суштинскиот аспект од дебатата и сакаат да јадат гомна колку за да јадат гомна. Ќе употребам какви сакам зборови, све дур се разберам со соговорникот за тоа што сум сакал да го кажам, уопште не е релевантно тоа дали сум рекол „патерн“или „образец“ посебно не на форум кајшто зборувањето на литературен маќедонски уопште не игра никаква улога. Истово се дешава и со фаци кои ти јадат гомна за речникот и терминологијата што ја користиш. „Зошто употребуеш вакви или онакви зборчиња, а не го кажеш тоа просто“, муабети. „Зборуеш така за да се праиш паметен!“
Не, зборуем така пошто така ми е поубаво на курот да го кажам. Нема потреба од тоа некој да се правда за тоа како збори или да си го ограничува речникот за некој друг да не каже „дека се праи паметен“.
И несомнено, ако сред муабет, некој почне да го поти со формата на муабетот, а не суштината, или нема аргументи или е дојден да јаде лајна.
Во двата случаја, таков лик се игнорира.
