Само што го изгледав и петиот филм од предизвикот за јануари, на почеток не планирав да ги гледам филмовиве, али ги затерав првите три па си реков дај ќе ги изгледам и другите два филма чим веќе почнав. Интересна тема, може малце на старт се почна со многу непопуларни филмови и затоа нема толку одзив темава, а може и дека дојде после Film Clubот па доста од членовите се задоволија со тоа. Се надевам дека
@Zlatikevichius ќе продолжи да ја тера темава, без разлика на малата заинтересираност. Сеа нешто за филмовите.
Poison - Искрено не сум сигурен што изгледав. Дефинитивно треба да си во расположение за да го изгледаш филмов и за да ти се свиѓа. Не е everyday movie и дефинитивно не е за секого. На мене искрено не ми се свиѓаше, но за годината во која е излезен сигурно било ремек дело. Филмов има три различни стории, со три различни начини на прикажување на филмот, каде што панорамски сака да ни ги прикаже идентитетот и сексуалноста кај луѓето.
Welcome to the Dollhouse - Реално ретко кој филм прикажал до сега волку прецизен и заебан портрет на тоа како едно младо девојче влага во своите тинејџерски години, за разлика од првиот филм овој позитивно ме изненади и ми се свиѓаше. Dawn Wiener е девојче кое е предмет на заебанции и малтретирање во своето школо, но и родителско понашање кое е на работ на незамарање. Иако е комедија филмот, сепак комичните ствари се доста брутални и доаѓаат од несреќите што и се случуваат на Dawn.
You Can Count on Me - Убав, паметен и емотивен филм за луѓе кои не се совршени, но се трудат да бидат. Одличното сценарио и одличната глума на братот и сестрата кои сјаат со позитивна енергија го прави филмов да биде must see movie. Дефинитивно од сите пет филма, овој највеќе ми се свиѓаше. Можеби повеќе е посветено внимание на емотивниот приказ на карактерите и поради ова нема некоја коректна и длабока приказна филмов, но сепак филмов вреди да се изгледа.
The Believer - Интересен филм за тоа како еден човек е ставен во средина на две "верувања" и пробува да се пронајде себе си. Обработката на крактерите е феноменална, Рајан Гослинг едноставно кине, но мислам дека филмов во поглед на приказната мораше да влезе малце подлабоко, иако и фака не е лош. Не ми се свиѓаа flashbacksот, можеа да бидат подобро одработени. Ми се свиѓаше филмот, можеби и затоа сакав повеќе приказна, повеќе да не запознае со светот на карактерот. Добар крај дефинитивно.
Me and You and Everyone We Know - Не знам што да кажам за филмов искрено. Не ми се свиѓаше, едвај го изгледав. Сите карактери како да се ментални, ама буквално сите. Почнувајќи од типот што им лепеше пораки на девојчињата, до таткото што си ја запали раката, до жената што се допишуваше со малото детенце на Мирц. Стварно забеган и језив филм. ))<>(( ... forever!
Го чекам февруари со новата тема и новите пет филма.
. А друго заедничко не знам што може да се најде за 5 филмови само зашто биле на ист фестивал 
