- Член од
- 26 септември 2012
- Мислења
- 8.326
- Поени од реакции
- 7.076
Mora da si porabotis na samodoverbata i inferjirnosta.Treba da svatis deka i drugite ljuge ne se sovrsani,samo razlikata e dali se samouvereni ili ne.Pocni da vezbas,da se dvizis da izleguvas i popoleka ke si ja povratis samodoverbata.Еве и јас да се приклучам на темава, во иста состојба како многу други од вас што опишале во постовите. Јас страдам повеќе години не сакам ни да кажам колку и стварно ми е тешко. Ги изгубив сите пријатели ми остана уште само еден кој не знам како се уште се дружи со мене можеби од жал кон мене, па и повеќето роднини ми се лути што не одам на посета, родендени, свадби. Па за девојка да не правиме муабет. Па и како да седам со други луѓе кога ќе почнам да се потам гласот ми се запира а срцево ми лупа силно мислам ќе ми излези од гради, па и погледите од другите кои ме гледаат чудно и со жалење болат.А најлошо е што сум многу затворен и срамежлив човек и со никого не сум зборувал за мојата состојба. Едно време некако се натерав да барам некаква стручна помош ама не можев да одам кај матичен лекар зошто ме познава од одамна ги познава и моите родители и мислев дека нема да можам да се отворам пред него па побарав приватен психијатар и отидов кај него по неколку вртења околу ординација. Ама и тој не ми помогна баш. Ќе ме прашаше неколку прашања едно 10 мин ќе ми препишеше лекови ќе ми земеше 600 ден и по еден месец да појдам пак. Ги пиев лекарствата некое време асентра и диезепам некогаш ми беше подобро некогаш не па ги прекинував зошто губев концетрација, многу заборавав и се чуствував некако потиштено. Сакам да побарам друг психијатар кој работи на приватно само не можам да најдам.
Ne ti treba psihijatar. Problemot e sto mnogu gi vrednuvas lugeto i imas visoko mislenje za niv. A od druga strana nemas golema samodoverba. Mozebi nekoj od niv te povredil na nekoj nacin i ti si pocnal da se zatvaras, i potoa si prevzel drasticni merki so toa sto si pocnal da se zatvaras kon site so cel da se zastitis i da ne bides povtorno povreden.Еве и јас да се приклучам на темава, во иста состојба како многу други од вас што опишале во постовите. Јас страдам повеќе години не сакам ни да кажам колку и стварно ми е тешко. Ги изгубив сите пријатели ми остана уште само еден кој не знам како се уште се дружи со мене можеби од жал кон мене, па и повеќето роднини ми се лути што не одам на посета, родендени, свадби. Па за девојка да не правиме муабет. Па и како да седам со други луѓе кога ќе почнам да се потам гласот ми се запира а срцево ми лупа силно мислам ќе ми излези од гради, па и погледите од другите кои ме гледаат чудно и со жалење болат.А најлошо е што сум многу затворен и срамежлив човек и со никого не сум зборувал за мојата состојба. Едно време некако се натерав да барам некаква стручна помош ама не можев да одам кај матичен лекар зошто ме познава од одамна ги познава и моите родители и мислев дека нема да можам да се отворам пред него па побарав приватен психијатар и отидов кај него по неколку вртења околу ординација. Ама и тој не ми помогна баш. Ќе ме прашаше неколку прашања едно 10 мин ќе ми препишеше лекови ќе ми земеше 600 ден и по еден месец да појдам пак. Ги пиев лекарствата некое време асентра и диезепам некогаш ми беше подобро некогаш не па ги прекинував зошто губев концетрација, многу заборавав и се чуствував некако потиштено. Сакам да побарам друг психијатар кој работи на приватно само не можам да најдам.
Што е најтрагично знам се што и како се прави али кога се работи за мене некоја ситуација е друго...Имате односи со облека и ти се плашиш дека да не остане трудна???? Сфаќам да имаш грижи и понекогаш непотребно да си правиш филови итн, тоа до некој степен е сосема нормално, ама ова ептен е претерано ако волку далеку одиш со твоите стравови... За психијатар незнам некој да ти препорачам ама во секој случај иди, ќе ти помогне како да се оттарасиш од такви непотребни замарања и грижи
http://www.nhs.uk/Conditions/Obsessive-compulsive-disorder/Pages/Symptoms.aspxВо последно време имам голем проблем кој ми влијае на животот.Од смешни ситуации го вадам нај негативното да бидам по конкретен,многу често те секој месец да се загрижувам дали девојка ми ќе остане трудна што не сакам да се случи затоа што премногу сме млади на пример имаме односи со облека и после секој пат си го поставувам прашањето што ако се случи несаканото? Едуциран сум и имам прочитано се на било кого можам да му дадам советн но самиот не.Се плашам да не ме намести некој и да завршам во затвор невин.Цело време се сведува на прашањето што ако?Што ако сум еден од тие пример 0.0001% што им се случило нешто што е практички неможно но теоретски има 0.0001%..Ова се само мал дел примери кои ми прават проблем.Ве молам за помош доколку некој исто така некад размислувал како мене.И предложете ми некое стручно лице психијатар кој е добар и би ми помогнал.
Се плашиш и размислуваш за нешто шо можеби никогаш нема да се случи.
Има врска со OCD. Постојат милион симптоми на OCD, и неговите се едни од симптомите. А инаку тоа е све поради покачена анксиозност. Во највеќе случаи кај нас се употребува CBT (cognitive behavior therapy) ама ти не си за ова најверојатно. Иначе добар психијатар е Зора Митиќ. Едноставно треба мозокот да си го окупираш со интелектуална активност и цело време да се зафатен со нешто, да ти е исполнето времето. Што други симптоми имаш?Нема врска ова со ОСD, опсесивно компулсивно нарушување се ритуали кои ги повторуваш со цел да не ти се случи нешто.
Он има само опсесивни мисли, такви негативни мисли обично можеш да ги имаш ако си поизолиран, интровертен тип, занимавај се почесто со одредени активности, социјализирај се и со тек на време ќе исчезнат.
Ако избереш опција психијатар он ќе ти препорача таблети пошто за твојов случај нема бихевиористичка терапија, не може со разговор тие мисли да се тргнат освен со таблети кои го зголемуваат серотинот или пак другата опција ти е да ги промениш секојдневните активности.
Си се побркал, кај него се работи за (GAD) general anxiety disorder што опфаќа таков тип на негативни мисли и непотребни грижи во секојдневните ситуации.Има врска со OCD. Постојат милион симптоми на OCD, и неговите се едни од симптомите. А инаку тоа е све поради покачена анксиозност. Во највеќе случаи кај нас се употребува CBT (cognitive behavior therapy) ама ти не си за ова најверојатно. Иначе добар психијатар е Зора Митиќ. Едноставно треба мозокот да си го окупираш со интелектуална активност и цело време да се зафатен со нешто, да ти е исполнето времето. Што други симптоми имаш?