Легендарни утакмици на PES/FIFA.

[devilko]

Иако некој утакмици сте ги играле пред XX години, сеуште ви се свежи и ги памтите како вчера да било. Без разлика дали биле играни на ПЕС, ФИФА или пак некоја друга фудбалска игра, овде може да ги раскажете.
Еве да кажам мое искуство.

Игравме со другар на ПЕС 13, двомеч. Кој губи, тој купува сокче.
Правилата беа така што се игра 2 утакмици, како во лига на шампиони, без правилото за гол во гости, а во случај на нерешен исход, се игра дополнителна утакмица.
Бидејќи он навива за Арсенал, јас за Ман Јунајтед, решивме секој да игра со својот тим, додека втората утакмица да ги смениме тимовите меѓу себе.
Игравме на компјутер, јас на тастатура, тој на џојстик.
По јачина бевме тука некаде и после безброј изиграни утакмици никогаш неможеше да се каже кој е појак.
Се собра цело друштво да не прати.. и играта почна...
Првата утакмица беше права борба со неколку пресврти и на крај заврши во моја корист 3-2. Напната утакмица, со многу шанси, нервоза, среќни и тажни моменти.
Е втората утакмица, беше таа правата, легендарна која се памети цел живот.
Ретко кога играв со Арсенал, па не знаев некоја асална формација да направам и не им ја знаев играта, додека другаров, ги бараташе Манчестер како оче наш.
За некое чудо, поведов со 1-0 уште во 1 мин. , а после тоа следуваше вистински дебакл. На полувреме другарот ме водеше со 6-1. ПОТОП. Ме уби!
Сум правел пресврти и претходно, ама тоа било враќање од 2-3 гола разлика, тука требаше да дадам најмалку уште 4 за едно полувреме, па да извлечам нерешено.
Мењав формација, чуда, ова-она.. тргнав со сите сили во напад. Беше веќе 60 и некоја мин. а резултатот ист. Почнаа веќе сите да се драпаат, демек готово е, ајде сок!
И тогаш дадов гол. Намалив на 6-2. Ништо нарочито, но тој гол почна да го наговестува она што следуваше. За брзо време падна и 3 гол, сега веќе беше 6-3, со уште 20 мин. игра и некако почна другарот малце да се подзамислува и посериозно да игра. Напаѓав со сите сили, шанси милион, никако да падне гол. И тогаш, во 90 мин. гол, 6-4. Другарот само нешто промрче: "Ништо братко, нема веќе време". Нема, ама беше доволно за уште една акциа. Атмосфера напната до фул, сите задлабочени во монитор. Моите подржувачи се молат за гол, неговите ги одбројуваат секундите. Нафрлена топка од лево, Жиру со глава, СТАТИВА! Се одбива топката кај мене, повторно нафрлување, сега од десно, ножички, ПРЕЧКА! Топката се одбива во негов играч, ја подава и трча во контра, со Артета, со клизач му ја земам на 35 метри, одма топовски удар и ГООООООООООООООООЛ!!! ШТАМА! Почнаа викање, урлање, другарот се изнервира и го тресна џојстикот од земја! 6-5 конечен резултат.
Од 6-1, стигнав до 6-5 за едно полувреме. За стандардна 10 минутна партија. Никогаш ми се немаше случено истото пред тоа.
Вкупен резултат 8-8, што значеше трета утакмица.
На таа пак си ги вративме тимовите, и беше многу досадна, со малку шанси, груба игра и заврши 1-0 во моја корист.
Конечно 9-8 за мене.
Го скинав. Чекав сок. Никогаш не го купи. ПЕДЕР!

 

[Erich Zann]

Ко го тепав @Божино со Барса, против Реал 3:2

И ко го тепав Раде ака @Franscoa 7:0 во една драматична и тешка утакмица.

 

[Dani]

Игравме со другар на ПЕС 13, двомеч. Кој губи, тој купува сокче.
Правилата беа така што се игра 2 утакмици, како во лига на шампиони, без правилото за гол во гости, а во случај на нерешен исход, се игра дополнителна утакмица.
Бидејќи он навива за Мaнчестер Јунaјтед, јас за Арсенaл, решивме секој да игра со својот тим, додека втората утакмица да ги смениме тимовите меѓу себе.
Игравме на компјутер, јас на џoјстик, тој на тaстaтурa.
По јачина бевме тука некаде и после безброј изиграни утакмици никогаш неможеше да се каже кој е појак.
Се собра цело друштво да не прати.. и играта почна...
Првата утакмица беше права борба со неколку пресврти и на крај заврши во негoвa корист 3-2. Напната утакмица, со многу шанси, нервоза, среќни и тажни моменти.
Е втората утакмица, беше таа правата, легендарна која се памети цел живот.
Ретко кога играв со Мaнчестер Јунaјтед, па не знаев некоја асална формација да направам и не им ја знаев играта, додека другаров, ги бараташе Арсенaл како оче наш.
За некое чудо, поведе со 1-0 уште во 1 мин. , а после тоа следуваше вистински дебакл. На полувреме водев со 6-1. ПОТОП. Гo убив!
Правел пресврти и претходно, ама тоа било враќање од 2-3 гола разлика, тука требаше да даде најмалку уште 4 за едно полувреме, па да извлече нерешено.
Мењаше формација, чуда, ова-она.. тргна со сите сили во напад. Беше веќе 60 и некоја мин. а резултатот ист. Почнаа веќе сите да се драпаат, демек готово е, ајде сок!
И тогаш даде гол. Намали на 6-2. Ништо нарочито, но тој гол почна да го наговестува она што следуваше. За брзо време падна и 3 гол, сега веќе беше 6-3, со уште 20 мин. игра и некако почнав малце да се подзамислува и посериозно да игра. Напаѓаше со сите сили, шанси милион, никако да падне гол. И тогаш, во 90 мин. гол, 6-4. Само нешто промрчев: "Ништо братко, нема веќе време". Нема, ама беше доволно за уште една акциа. Атмосфера напната до фул, сите задлабочени во монитор. Негoвите подржувачи се молат за гол, мoите ги одбројуваат секундите. Нафрлена топка од лево, Жиру со глава, СТАТИВА! Се одбива топката кај негo, повторно нафрлување, сега од десно, ножички, ПРЕЧКА! Топката се одбива во мoј играч, ја подавам и трчам во контра, со Артета, со клизач ми ја зема на 35 метри, одма топовски удар и ГООООООООООООООООЛ!!! ШТАМА! Почнаа викање, урлање, се изнервирав и го треснав џојстикот од земја! 6-5 конечен резултат.
Од 6-1, стигна до 6-5 за едно полувреме. За стандардна 10 минутна партија. Никогаш му се немаше случено истото пред тоа.
Вкупен резултат 8-8, што значеше трета утакмица.
На таа пак си ги вративме тимовите, и беше многу досадна, со малку шанси, груба игра и заврши 1-0 во негoвa корист.
Конечно 9-8 за негo.
НА СРЕЌА. ЧЕКАШЕ СOК. НИКOГАШ НЕ ГO ДOБИ!

 

[ShakaZulu]

Кога играв PES на со играчи на јапонски на PS1, со репрезентации со другарчина во Вутри 1998/99. Турнирчина секој се сокого последните двајца плаќаат за играта плус сокче/кафе за сите. Е тоа крФ паѓаше

 

[devilko]

Игравме со другар на ПЕС 13, двомеч. Кој губи, тој купува сокче.
Правилата беа така што се игра 2 утакмици, како во лига на шампиони, без правилото за гол во гости, а во случај на нерешен исход, се игра дополнителна утакмица.
Бидејќи он навива за Мaнчестер Јунaјтед, јас за Арсенaл, решивме секој да игра со својот тим, додека втората утакмица да ги смениме тимовите меѓу себе.
Игравме на компјутер, јас на џoјстик, тој на тaстaтурa.
По јачина бевме тука некаде и после безброј изиграни утакмици никогаш неможеше да се каже кој е појак.
Се собра цело друштво да не прати.. и играта почна...
Првата утакмица беше права борба со неколку пресврти и на крај заврши во негoвa корист 3-2. Напната утакмица, со многу шанси, нервоза, среќни и тажни моменти.
Е втората утакмица, беше таа правата, легендарна која се памети цел живот.
Ретко кога играв со Мaнчестер Јунaјтед, па не знаев некоја асална формација да направам и не им ја знаев играта, додека другаров, ги бараташе Арсенaл како оче наш.
За некое чудо, поведе со 1-0 уште во 1 мин. , а после тоа следуваше вистински дебакл. На полувреме водев со 6-1. ПОТОП. Гo убив!
Правел пресврти и претходно, ама тоа било враќање од 2-3 гола разлика, тука требаше да даде најмалку уште 4 за едно полувреме, па да извлече нерешено.
Мењаше формација, чуда, ова-она.. тргна со сите сили во напад. Беше веќе 60 и некоја мин. а резултатот ист. Почнаа веќе сите да се драпаат, демек готово е, ајде сок!
И тогаш даде гол. Намали на 6-2. Ништо нарочито, но тој гол почна да го наговестува она што следуваше. За брзо време падна и 3 гол, сега веќе беше 6-3, со уште 20 мин. игра и некако почнав малце да се подзамислува и посериозно да игра. Напаѓаше со сите сили, шанси милион, никако да падне гол. И тогаш, во 90 мин. гол, 6-4. Само нешто промрчев: "Ништо братко, нема веќе време". Нема, ама беше доволно за уште една акциа. Атмосфера напната до фул, сите задлабочени во монитор. Негoвите подржувачи се молат за гол, мoите ги одбројуваат секундите. Нафрлена топка од лево, Жиру со глава, СТАТИВА! Се одбива топката кај негo, повторно нафрлување, сега од десно, ножички, ПРЕЧКА! Топката се одбива во мoј играч, ја подавам и трчам во контра, со Артета, со клизач ми ја зема на 35 метри, одма топовски удар и ГООООООООООООООООЛ!!! ШТАМА! Почнаа викање, урлање, се изнервирав и го треснав џојстикот од земја! 6-5 конечен резултат.
Од 6-1, стигна до 6-5 за едно полувреме. За стандардна 10 минутна партија. Никогаш му се немаше случено истото пред тоа.
Вкупен резултат 8-8, што значеше трета утакмица.
На таа пак си ги вративме тимовите, и беше многу досадна, со малку шанси, груба игра и заврши 1-0 во негoвa корист.
Конечно 9-8 за негo.
НА СРЕЌА. ЧЕКАШЕ СOК. НИКOГАШ НЕ ГO ДOБИ!

хахахахахаххаа. Е свака ти част. Капа ти симињам.

П.С Дека е сокот?!

 

[dragonsky]

Не играм јас многу, али гледам кога други луѓе играат.
Ова беше пред 2-3 години. Отидовме на посета кај другари цело друштво, имале слободен ден другариве наши па ај да ги посетиме. Двајца играа утакмица на ПЕС 13. Се играше со ЛШ правила, два меча без правило гол на гости. Првата утакмица ја доби едниов 3-2.
Реваншот им беше лудило што и мене ми беше мило да ги гледам. Прво полувреме 6-1 за едниов. Е у второ полувреме следеше урлање. Од 6-1 до 90та минута едниов намали на 6-4 и му фалеше еден гол за да израмни. Е тука настана урлање. Почнаа и двајцава другари да се дерат да скокаат и што ли уште не. Последна минута и од нигде никаде едниов дава гол за 6-5 ! Се израдува ептен, ми беше навистина мило да го гледам како се радува. Другиов можеби беше налутен ама ете мило ми беше да го видам така внесен во нешто. Атмосфера лудило, дерење на сите страни, мислам дека и тие што имаа соба до другариве почнаа да се дерат ради нас. И имаа и трета утакмица таа не беше ептен интересна 1-0 заврши по што влезе докторката во собата ни кажа дека завршен е терминот за посета во Бардовци и другиот Вторник пак да сме дошле ќе имале уште еден слободен ден за посета. Се поздравив со другарчињава, им реков дека на следна посета сокче и наполитанки ќе им донесам.
Го чекаа сокот ама ни двајцата не го добија.

 

[dobramuzika]

Со другарче игравме, заврши 7-4. Тој прв даде гол, па јас изедначив, се така до 4-4 и последните 20 минути уште 3 да ми даде.

 

[Makaron]

Успеав со Индија да го победам едно другарче, тој беше со Шпанија.
Цела утакмица се бранев 0-0 заврши и на крај на пенали победив.

 

[Rockey.1]

Почна на зафрканција но ја и мојот најголем другар станавме ривали во пес.
Игравме на сони 3 секој ден. Победник беше тој што ќе победи 2 утакмици по ред, па така никогаш пред 10утакмици не станувавме. Рекордот ни беше 20утакмици едно по друго, но резолтатот беше 10-10 и одлучивме да престанеме. Првата утакмица секогаш ни беше јас со Реал Мадрид он со Барселона а втората јас со Наполи он со Ливерпул. Потоа си мешавме клубови. После 20 изиграни утакмици кога излеговме надвор се осеќав како заробеник во дупка и прв пат има контакт со светот. Неможевме да гледаме, ни требаше 10-15минути за да се стабилизираме.
Најголем резолтат го победив со 9-0, он со шпанија јас со германија.

 

[Гард]

На другарот му играв со Грција, а тој играше со Барса и го растурив 5-1 и после ми глумеше патриот.

 

[Mr. Mojo Risin']

Вчера на Фифа 15. Со другаров. Ја Јуве он ПСЖ 5 утакмици изигравме ама последната решавачката (пошто бевме 2-2- со утакмици) заврши со резултат 2-2. Со по 2 пречки во двете страни, со гол од 30 метри со пресфрт од моја страна, со црвен картон, со повреда на Тевез у 5та минута и со сто други заебанции. Сепак на крај остаивме нерешено да заврши после 120мин пошто немаше да биде фер некој на пенали да изгуби.
Можеби не е најјака утакмица ама една од понапнатите сигурно.

 

[Scirea]

Со брат ми на ПЕС 6

Он со Classic Manchester United
Јас со Classic Arsenal

Резултат 7-6 за него

 

[Џонтра Волта]

Со еден другар игра(в)ме многу ПЕС, онака до скурчување.
На 13ката, ја играм со Јуве он со Шахтјор, ме тепаше 7-0.
Иначе у принцип играме тврди утакмици ама на оваа тотален колапс ми се деси.
После со Словенија му ја тепав Шпанија 1-0, со класичен бункер позади, 80-20% посед на топка.

 

[devilko]

Слушам муабети по градов се шират од едно другарче. Почнало да шири дезинформации за нас по интернети, форуми и јутјуб коментари за нашиот легендарен меч.
Знам дека му е повредена суетата оти не присуствуваше на него и сега цел живот се кае што пропушти настан од такви големи размери.
Јас ќе го викнев, нема проблем, ама знам дека слабо игра ПЕС, повеќе е он по Симсот и такви игрици, а и да не ни квари атмосфера у друштво, знаеш.
Чим толку го повредило тоа, му се извинувам длабоко од душа и му ветувам дека на следната собиранка, кога ќе играме ПЕС, ќе го викнам и него да гледа. Ама од сокот нема да му дадам.

 

[Matrix23]

Игравме двојки јас и брат ми против брачед ми и уште еден другар на ps2 (PES, не ми текнува која верзија). Прва партија тие Милан (знам Ибрахимович беше во Милан), ние Интер, губиме 4-1. После ги земаме Барса, тие исто Милан, пак губиме 2-3 разлика. Почнавме да се караме како Милан се ептен јаки со Ибрахимович и ај се договоривме ние со Милан, тие мислам Барселона. 10-0 ги тепавме и до ден денешен, ги зафркаваме за тоа.