Деволуција на Музиката

  • Креатор на темата Креатор на темата Windfucker
  • Време на започнување Време на започнување
Она кога има добра музика ако знаеш да ја најдеш. Ко на квест да си..
Во 70тите, имало една продавница на 50км радиус, ама испливувала таа добра музика без проблеми.
Денес на клик ипол ти е све, ама ти треба да ја бараш. И тоа ако знаеш.
Пошо исто е. Ама не многу.
Да бе, во 70-тите само добрата музика испливувала, воопшто не си требал да копаш винилки за да пронајдеш нешто добро, и топ листите биле преплавувани од Пинк Флојдовци, Аеросмити, Д Полис, Битлси и воопшто не биле листите преплавени со лајно генерична поп/рок музика како што се и сега.
И јас ќе си ги споредувам десетте бендови кои ми кажале дека се најдобри на сите времиња, ќе ги споредам со хитовите на Антена 5 и песниците со најмногу прегледувања на Јутјуб и ќе си донесам интелектуален заклучок дека денешнава музика е катастрофална во споредба со евергрините.
 
Не знам што не е толку јасно...Тврдам дека квалитетот на музиката моментално е послаб со квалитетот на музиката пред 20 и 30 години.
Како сакаш толкувај ја музиката, поп, фолк, етно, реге, рап итн, итн.



Дали има и сега квалитетни музичари?
Апсолутно да!
Ама работата е што тогаш имаше повеќе квалитетни музичари.

Прашањето што мене ме копка зошто е така?


Дедалус те гледам слабо низ темиве на музика...Музиката тебе ти е хоби за да заклучиш кога била музиката поквалитетна, или си правиш само некои аналогии и претпоставки зошто така изгледа?
Хоби ми е. Компонирам музика од мал, свирам гитара повеќе од 8 години и имам познавања од музичка теорија, а исто така и големо познавање од историјата на музиката.
Мојот вкус за музика е широкоград и вклучува од артисти како Жан Мишел Жар и Вангелис, брутал дед метал, Sisters of Mercy готик панк бендови, Dead Can Dance типови на изведувачи до кичерајски аплифтинг транс музичари бидејќи сакам да слушам различни стилови на музика и да го разберам мајндсетот на тие коишто ја компонираат, согласно со времињата кои се менуваат и менталитетот на луѓето. Верувам дека искуството со различни видови на музика доведува до понезатвороумен став, наместо да заглавам на Ролинг Стоунси, Дип Парпл, Лед (патем еден од моите омилени бендови) и да тапкам во таа временска локација, мрчејќи за денешната музика, а притоа да испуштам илјадници добри композитори денес.
Имам контрибуирано на подфорумот музика со следниве теми:
Психоделичен фолк
Келтски фолк
мојот неславен обид да имплементирам дискусија за
Aggrotech
ваљда многу не ни знаат што е ова (претпоставувам ни ти)
и мојот уште понеславен обид да имплементирам
Nightcore
што воедно поради својата пластично кичерајска форма наиде на негативен фидбек.

Дали е ова доволно голема експертиза која ја приложив во моето сиви, О Голем Господару на музиката?
Овој твој лош последен последен обид за вршење на ад хоминем, притоа дефокусирајќи се од дискусијатa, е тотално дигресирање од проблематикта која се дискутира.
Патем, можам да ти наведам илјадници музичари коишто творат добра музика денес, а од тебе барам да ми ја покажеш инструментацијата која си ја користел при евалуирањето на квалитетот на денешната музика со тој на таа од минатите децении.
За крај, едно видео посветено на тоа што го кажуваш.
 
Во сред дискусија си го менуваш тврдењето.
Почна од намален квалитет на музика после 80-тите, па сега да тврдиш дека нема квалитетна музика од 25 годишњаци или помлади.
Денешна музика е денешна без разлика дали е компонирана од 50 годишник или 20 годишник.
И користиш аргумент од игнорантност, ако ти или ја не знаеме да наброиме три такви деца до 30 години, тоа не значи дека нив ги нема.

Добро еве ќе ги земеме во обзир и диносаурусите кои креираат музика моментално.

Ти си тој што тврдиш дека никогаш музиката не била подобра од денеска.

Еве наброи пет албуми на денешницава што би биле со квалитет со најдобрите пет албуми во 70ти.
Нема никаква игнорантност, напротив ти наведов и релевантни музички извори.

Ме интересира кој е твојот аргумент за тоа дека денес музиката е на највисоко можно ниво од нејзиното постоеење?
Како го оцени тоа?
 
Незнам мене па ми е обратно баш бендовите што си го мењаат звукот и созреваат ( Opeth, Mastodon ) ми се покреативни него некои што го вадат истиот албум секој година.
Сите култни бендови у металот, како Мегадет, Пантера, Прист, Слејер итн., го створија тој успех пошо се држеа до тоа што им беше основа, препознатливоста кога ја губи бендот опаѓа. А прогресивот општо како жанр не го ценам, тоа додавање на нови елементи (гајди, виолини, електроники итн) уопште не е еволутивно за музиката, а и бега од поимот метал
 
Добро еве ќе ги земеме во обзир и диносаурусите кои креираат музика моментално.

Ти си тој што тврдиш дека никогаш музиката не била подобра од денеска.

Еве наброи пет албуми на денешницава што би биле со квалитет со најдобрите пет албуми во 70ти.
Нема никаква игнорантност, напротив ти наведов и релевантни музички извори.

Ме интересира кој е твојот аргумент за тоа дека денес музиката е на највисоко можно ниво од нејзиното постоеење?
Како го оцени тоа?
Го оценив многу лесно по тоа што креирањето музика денеска е илјада пати полесно од пред 30-40 години. Симни/купи си Ејблтон, Фрути Лупс или сличен секвенцер и можеш музички да се изразиш.
Интернетот преку бендкемп, саундклауд и слични сајтови го револуционизираше процесот на споделување музика и музичко изразување.

Ако во денешно време не можеш да најдеш добра и квалитетна музика, стварно не знам што да ти кажам.

Не сакам да коментирам и да споредувам албуми, ќе ја субјектизираме дискусијава, плус во подфорумов не дај боже да кажеш дека Пинк Флојд не се толку добри колку што се крева галама и дека Нирвана се досадно срање со дебилни текстови.
 
Што подразбираш ти под де-еволуција на поп музиката? Изгубила комплексност? Интелектуалност? Емотивност?
И Елвис Присли и Бич Бојз правеле музика за напалени тинејџерки, во тој поглед ништо се нема сменето.

Од се` по нешто. Но ајде, на некои атрибути можеби се гледа посубјективно. Сепак, за комплексноста може да се направи некоја емпириска анализа.

Имаше еден ваков труд пред некоја година. Со една реченица кажано, анализата на повеќе од 400.000 песни што фигурирале на топ-листите од шеесеттите до денес покажа дека поп музиката константно се стреми кон поголема едноставност, поголема предвидливост и поголема бучава.
 
Хоби ми е. Компонирам музика од мал, свирам гитара повеќе од 8 години и имам познавања од музичка теорија, а исто така и големо познавање од историјата на музиката.
Мојот вкус за музика е широкоград и вклучува од артисти како Жан Мишел Жар и Вангелис, брутал дед метал, Sisters of Mercy готик панк бендови, Dead Can Dance типови на изведувачи до кичерајски аплифтинг транс музичари бидејќи сакам да слушам различни стилови на музика и да го разберам мајндсетот на тие коишто ја компонираат, согласно со времињата кои се менуваат и менталитетот на луѓето. Верувам дека искуството со различни видови на музика доведува до понезатвороумен став, наместо да заглавам на Ролинг Стоунси, Дип Парпл, Лед (патем еден од моите омилени бендови) и да тапкам во таа временска локација, мрчејќи за денешната музика, а притоа да испуштам илјадници добри композитори денес.
Имам контрибуирано на подфорумот музика со следниве теми:
Психоделичен фолк
Келтски фолк
мојот неславен обид да имплементирам дискусија за
Aggrotech
ваљда многу не ни знаат што е ова (претпоставувам ни ти)
и мојот уште понеславен обид да имплементирам
Nightcore
што воедно поради својата пластично кичерајска форма наиде на негативен фидбек.

Дали е ова доволно голема експертиза која ја приложив во моето сиви, О Голем Господару на музиката?
Овој твој лош последен последен обид за вршење на ад хоминем, притоа дефокусирајќи се од дискусијатa, е тотално дигресирање од проблематикта која се дискутира.
Патем, можам да ти наведам илјадници музичари коишто творат добра музика денес, а од тебе барам да ми ја покажеш инструментацијата која си ја користел при евалуирањето на квалитетот на денешната музика со тој на таа од минатите децении.
За крај, едно видео посветено на тоа што го кажуваш.

Не знам што се воспали толку и не знам каде виде ад хоминем напад...Те прашав едноставно прашање од причина што те немав забележано на подфорумот и ми е мака да се расправам за луѓе кои дискутираат за нешто што не ги интересира, дури сега ми текна кога видов темата за психоделик фолк дека всушност ти беше Роџер Бејкон порано.

Еве од каде вршам оценка дали музиката направи деволуција или не.

1. Топ 100 од НМЕ
2.Топ 100 од Ролинг Стонс
3. Топ 100 на хипстерскиот Питчфорк
4. Топ 100 од Rateyourmusic

Земи и од каде сакаш извори и направи дата и табели, гледам дека си одличен во тоа...Те прашав веќе кога веќе зборуваш за дефокусација од темата, ама некако не одговори.

Дали музиката моментално е подобра од музиката што се креирала во 70ти и 80ти?

Поконцизен и појасен од ова не можам да бидам.

Кога веќе сме кај ад хоминем напади да ти споменам дека далеку сум од заглавен некаде таму во 70ти и 80ти, напротив следам многу повеќе од тоа со сигурност.
 
Последно уредено:
Од се` по нешто. Но ајде, на некои атрибути можеби се гледа посубјективно. Сепак, за комплексноста може да се направи некоја емпириска анализа.

Имаше еден ваков труд пред некоја година. Со една реченица кажано, анализата на повеќе од 400.000 песни што фигурирале на топ-листите од шеесеттите до денес покажа дека поп музиката константно се стреми кон поголема едноставност, поголема предвидливост и поголема бучава.
Земи песни коишто се направени у E mol, A mol, дали хармонска, дали мелодиска, звучат фино и лесно се прифатливи за увото на секој. Даваат некој милозвучен шлиф, дали едни Iron Maiden или Тоше (само за мелодијата и прогресијата зборам, не други ствари).
Али пушти му песна направена на B bop со сумњива хармонија и искршен неправолиниски ритам на нормален слушател, некоја зезната прогресија, најверојатно нема да му побуди ниту емоција, ниту сентимент, нит бутур пошто е тешко за неистренирано уво.

Еднаш го дискутиравме тоа со другар, ваљда има врска со меморијата и сфатливоста на мелодискиот наратив кој го нуди песната. Ако лесно може да ти стане earworm, лесно можеш да асоцираш све околу тебе што доживуваш со песната, а и полесно е да ти предизвика емоција.
А индустријата иде на сигурен профит, ради тоа и попот се стреми кон тоа да биде лесно прифатлив за сечие уво.
 
Од се` по нешто. Но ајде, на некои атрибути можеби се гледа посубјективно. Сепак, за комплексноста може да се направи некоја емпириска анализа.

Имаше еден ваков труд пред некоја година. Со една реченица кажано, анализата на повеќе од 400.000 песни што фигурирале на топ-листите од шеесеттите до денес покажа дека поп музиката константно се стреми кон поголема едноставност, поголема предвидливост и поголема бучава.
Го имам веќе разгледано трудот. Баш заклучокот што би можел да се добие е дека нема некоја голема дигресија и дека поп музиката е константно стабилна.
А зголемената бучава може да се поврзе со технолошкиот напредок во аудио процесирањето и компјутеризацијата на музичкото компонирање и ‘мастерирање‘.
 
Не зборев за интернетот само. :D
Земи ги најголемите светски "музички" телевизии и радија што пуштаат и јасно е каде ќе се движи масата. Мислам, не сме ние криви, right?
Знам де, ама го спомнав како главен батко кој е по hardcore од ТВ/радио :icon_mrgr:

Баш напротив креативноста и тоа како може да се пробие поради интернетот. Проблемот денес е тоа што постојат милион рок/метал бендови што се копија на бендовите што биле пред нив али има и такви што имаат изградено свој звук нешто ново и затоа имаат успеано.

Незнам колку пратиш метал музика али последниве 20 години и тоа како имало нови правци и пресвртници од nu metal ( Korn Limb Bizkit, Linkin Park ) па бендови како Мастодон, Lamb of God, Killswitch Engage, Mesuggah, па еве денес имаш нов правец "џент" со бендови како Periphery, Tesseract итн, после имаш бендови како Animals as Leaders што имаат пак имаат некоја нова содржина. Сеа да не листам бендови поентата ми е има прогрес во музиката и денес ако знаеш како да ја најдеш.

Се согласувам со тоа дека има постојан напредок и некои музичари знаат како да создадат свој автентичен звук. Тоа што го пишуваш е прогресија во металот како засебен правец кој има куп поджанрови. Бендовите кои ги спомна ја зачинуваат музиката со сопствени елементи. Успеал некој од нив да го редефинира металот како правец? Да, главно имаат придонес и го збогатуваат неговиот спектар на жанрови, но дали тие промени можат да се наречат култни и големи пресврти за музиката ?

За прогресот на одреден бенд мислам дека треба да го задржат основниот и впечатлив звук, како што кажа и wicked_1. Можеби со тек на време да си уклопат свои нови елементи кои ќе го прават секој албум различен. Ама основата и препознатливиот звук на еден бенд треба да е „опиплив“ во нивната музика. Албуми кои се со светлосни години далеку еден од друг и усвојуваат многу различни елементи се показател на нестабилност.
 
Јаката продукција прави најдобра реклама на една песна, без разлика дали песната е добра или не. Со губењето на таквите продукции песните прекинуваат да бидат слушани, а единствениот начин за тие да бидат слушани е да удрат нешто провокативно (пцовки, спот....). Народот ја изгуби својата култура и разум со Интернетот, поточно со појавата на Фејсбукот, па е прилагоден да се адаптира на се. Па денешните поуспешни или успешни пејачи/пејачки знаат дека тоа е така, па ќе објават било каква песна со ултра воочлив спот, со цел да останат на сцената и да продолжат да заработуваат, а не да создадат хит.

:)
 
Ова е многу опширно и заебано прашање драги членови на клубот Љубимци и слушатели на музика (става вино во шолја за кафе, пали цигара наопку, пушта Рахманинов)...

Денеска има многу поголем простор за еволуција одколку де еволуција, првенствено поради брзиот и слободен пристап на информации т.е. пристап до музика (од секој дел на планетата земја со различни, интересни хармонии, ритмики итн), литература за музичко образование (ако се студира и анализира; огромен потенцијал и комбинации - од теоретски аспект, литература, часови - лекции за инструменталисти и вокалисти) и лесен пристап до софтвер потребен за компонирање на музика (со лекции за продукција, аудио инженеринг итн) дури до шеми за изработка на сопствен инсрумент (DIY) кои го шират барем звукот и техничкиот пристап кон инструментот.

Многу гледаме преку призмата на западната музичка традиција - одтука тоа чуство дека музиката дееволуира а кога ќе се појави некој артист кој користи поегзотични скали, хармонии или ритмики тогаш тоа ни звучи посвежо, затоа во Македонија бендовите како Верка, Мизар, Анастасија, Хроматик Поинт, Леб и Сол ќе ни се свежи и безвременски - нивната музика ни е помилозвучна, поблиска за нашето уво плус има некој поразличен спектар од западната мејнстрим музика; од рок музиката од 70тите до денешната поп музика.

П.С. има иновации но на андергаунд ниво кои после некое време ќе бидат раширени и прифатени кај поголемата маса - одтука чуството дека немаме моментален прогрес.
 
Последно уредено:
Наједноставно на ова прашање размислувам вака.
Доколку би биле живи Бетовен/Моцарт/Бах/Штраус/Вагнер и слична дружина, и доколку би ја чулe мелодијата на Цепелин/Запа, сигурно би се изнасмеале.
Доколку беше жив пак Запа, тогаш тој би се изнасмеал веројатно на Godspeed You! Black Emperor.
По едно 30 години, пак овие би му се изнасмеале на некој од понатаму и така.

Порано ги имало тие затворени кругови на истомисленици кои ја ширеле добрата музика и мисла меѓусебе преку взаемна комуникација. Постоењето на тој затвор круг не значи дека настрана од нивниот интерес не се правело генерално срање музика. Само ете немало интернети, медиуми, маркетинг и толку нагли богатења кои можеме да ги пратиме со помош на технологијата.

По мои субјективни критериуми кои ги поставувам околу ,,квалитет" и денес се прави квалитетна музика која мене ме задоволува. Иако тука имаме анти-багра :D која не хејта, но јас со сигурност тука тврдам, ако со жив тогаш и со гла сум спремен да гарантирам дека по 30 години Kid A ќе биди култен албум и во тоа време, како што е и сега, како што е и претходно, со силен импакт на тогаш нови бендови. Исто и бендот кој го спомнав погоре. Само во тој дел не клеца факторот време, кој мора да измине за да се потврди вредноста на нешто, преку тоа што времето нема да успее да го погази и истисне.

И ко за крај, колку што се сеќавам во Ecce Homo (едно 90 посто сум сигурен да не пребарувам сега во книгата) Ниче си кажа мислење дека музиката ќе оди у курац во иднина пропратно со декаденција, спомнувајќи ја музиката на Вагнер и други имиња од негов и претходен период како нешто woooow. Исто и тој можеби би се смешкал на таа музика во 70-ти и не би ја сфатил сериозно.

Што значи секое моментално време го дава квалитетот кој обично субјективно го вреднуваме :)

 
Последно уредено:
Музиката не е дееволуирана, има добри бендови прават добра музика, но она што е дееволуирано е поп музиката.
Самото постоење на поп музика е врзано со профит и во време кога имаш медиум како интернет за да привлечеш внимание за да бидеш продаден мора да се симнеш на најниското можно ниво, а тоа е бесрамноста и голотијата т.е порното. (Јебига, 30-40% од целиот интернет сообраќај е на порното)
Затоа и поп музиката повеќе изгледа на порнографија отколку на музика.
Со самото тоа, овој начин на продажба влијае на целокупната музика, било поп или андерграунд, на ваков или онаков начин.
Затоа денес ако се појави бенд што во 90-тите би бил просечен, денеска ќе се смета за откритие на годината.
Една песна на Мајк Џексон од 80-тите е подобра во сите аспекти од целокупната поп музика во последните 10-тина години. Ете толку е зезната работа во поп музиката
 
Два поста избришани. Воздржете се од навреди ве молам :)
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom