Љубопитен за тоа дали жените биле толку ретки во историјата на западната и источната филозофија, решив да изгуглам и стигнав до
листава.
Tе ме.
1. Прво, веднаш ќе ти кажам дека имаме методолошки проблем во оваа дискусија, а се однесува на твојот многу лош обид да поттикнеш некоја расправа со помош на Листата (морам со голема буква да ја пишувам, ми ја направи сношти вечерта
). Токму тоа што ја нудиш таа Листа како некој противаргумент на тезата дека не постојат значајни жени филозофи го истакнува целото твое незнаење на темата и те прави недораснат за оваа дискусија. За да разбереш што ти зборувам, еве ти пример. Замисли дека јас се исфрлам со теза дека сите значајни рок бендови се машки. Сега ти се појавуваш и ми велиш дека не веруваш дека е така. Противаргументот ти е дека иако да речеме знаеш за рок музиката колку за филозофијата, значи скоро ич, ти гуглаше
, значи гуглаше, и таму чичко Гугл ти ги исфрли Бананарама и Спајс Грлс. Е кажи ми сега како јас да слезам од 98 скала на која сум, до 17 на која си ти, па да те земам за рака, па да ти објаснам што е рок музика, па да ти дадам да ги ислушаш Лед Цепелин, Битлси, Дорси, Пинк Флојд, Џој Дивижн, и да сфатиш дека тие бендови не се споредуваат со Бананарама и Спајс Грлс?
Е на тоа ниво е твојата Листа и твојот обид да најдеш значајни жени филозофи. На едната страна го имаме моето тврдење базирано врз 20 години интерес за филозофијата и нејзината историја, на другата страна ги имаме твоето 5 минутно гуглање и твојата веќе легендарна Листа. Ти треба да ги прочиташ Платон, Аристотел, Декарт, Кант, Хјум, Шопенхауер, Ниче, Витгенштајн, Хајдегер, и да ги споредиш со она што нуди твојата Листа, за да ја сфатиш целата комика на споредбата.
2. По мене, две гранки на филозофијата се во потесна смисла вистинска филозофија. Тоа се онтологијата и епистемологијата. Гранките како етиката, политичката филозофија, филозофската антропологија, се од секундарно значење. Разликата помеѓу тоа да се занимаваш со првите две гранки, и останатите, е како да се пробиваш со мачета низ Амазонската прашума, во споредба со прошетка низ англиски парк. И тука имаме значајна потврда за тезата дека жените не ги бива за филозофија. Скоро сите кои се наведени на Листата
(листата бе, ќе ме умреш на животи) се занимаваат со етика, со политичка филозофија, или со некоја врста на политички активизам (за воља на вистината, има таму и неколку навистина удрени со мокар чорап по глава, како Блаватска на пример
). Тоа е филозофија која е повеќе литература, односно белетристика, отколку филозофија во потесна смисла на зборот. Жените ги интересира етика или политичка филозофија затоа што тоа ги допира нивните животи, и се однесува на нивниот примарен интерес, меѓучовечките и пред се меѓуполовите односи.
Имам уште еден еклатантен пример: Во 20 век, во аглосаксонската филозофија се издигна Филозофијата на Умот, како последен изданок на онтологијата и епситемологијата. Значи разговараме за нешто што денес за многумина е philosophia prima. Зарем не е ниту малку чудно што нема ниту еден значаен филозоф во оваа област која е жена? Уште повеќе, нема ниту еден безначаен, кој е жена. (те молам немој да го гуглаш ова, ќе се удриш). Значи зборуваме за нешто што е contemporary, нешто што е топ актуелно. Тука не постои противаргументот, абе тоа е затоа што во историјата жените биле репресирани. Не е историја, сега се случува во времето на комплетна полова еднаквост во западната цивилизација.
3. Кога напишав апстрактни концепти, признавам дека тоа не е добар израз. Се разбира дека жените имаат способност за користење на апстрактни концепти. И одредени други примати ја имаат таа способност. Сакав да кажам дека жените немаат способност (или не сакаат, не сум им во главите за да кажам) да размислуваат за работи кои не го допираат нивниот живот, и не се способни да ја најдат целината зад нејзините расфрлани делови. Дај и на жена да го прочита Хајдегер (под оптимистичка претпоставка дека било што ќе разбере) и потоа дај и да го прочита Бушидо кодексот, нема теоретска шанса да ги најди обединувачките идеи во две навидум потполно различни мисли и традиции.
Не знам на што се должи ова, веројатно има еволуциски причини, но не е мое да ги барам причините, само ги констатирам фактите. Твоето барање за докази и експерименти е легитимно доколку се држам до тезата дека жените не се способни за користење на апстрактни концепти, а од таа теза јас веќе ретерирав, односно признав дека лошо ко користев поимот. Се надевам само дека нема да ми побараш докази дека жените не можат да ја видат целината од навидум неповрзливи делови. Нема такви докази добиени по експериментален пат, освен масовна емпириска евиденција.
Инаку, постојат женски автори кои со задоволство ги читам, некои од нив се на твојата Листа. Еве, би ти ја препорачал Ајрис Мурдок или Хана Арент. Но со напомена дека тоа не е филозофија во строга смисла на зборот, напишав погоре што подразбирам под тоа.
За крај, можеме да направиме еден експеримент. Еве нека се јави една жена која ќе ги прочита овие редови, и која ги има читано Кант и Хајдегер. Една, единствена. Ќе ми биде вистинско задоволство да подискутирам и да видам колку разбрала. Значи, бараме ЕДНА ЕДИНСТВЕНА на цел форум. Ако сакаш зачлени ја твојата професорка по филозофија, ако е сеуште жива.
Edit: Најдов една значајна филозофка на листата, Ајн Ранд. Таа е од исклучителна важност, затоа што измисли цела една филозофија наречена објективизам, за да може без грижа на совест да се ебе со швалерот.
