Ако Бог смета дека некој треба да полага сметки пред него и тие сметки да ги категоризира како исправни и погрешни, тогаш значи дека признава дека постојат нешта кои се спротивни на неговата промисла - оние што ќе ги перцепира како погрешни, што значи со тоа би го демантирал тврдењето дека е сезнаен и семоќен. Ако Бог е способен се да предвиди, полагањето сметки пред него е бесмислено, ако не е способен да предвиди, тогаш не е сезнаен, не е господ.
Ако тој перцепира било што како забегано и како нешто кое дополнително треба да се насочува, вразумува и слично, значи дека првично направил пропуст, превид поради кој неговите созданија сега ги доживува како забегани, грешни и погрешно насочени. Бог што мора да интервенира за да ги исправа и насочува битијата што тој самиот ги создал, не е безгрешен а тоа автоматски го прави да не е совршен.
Ако однапред увидел, зошто не интервенирал и не ги елиминирал причините за таа "непослушност"?
Ако моралниот принцип е вграден, зошто мора детето да го учиш дека одредени нешта е срамота да ги прави а други не? И зошто немаме еден морал кај сите луѓе, туку секоја култура има морал што е различен од моралот на другите култури?
Веќе имаат одговор и пак прашува ,,зошто", ,,ако" до безкрај и батали ги нив затоа ништо не им одговорив. И не знам дали тие воопшто веруваат во БОГ ?
Егоцентризмот ќе си го бараш кај вас, бидејќи вие за вистина го сметате само она што ви одговара, она што ќе ја задоволи вашата потреба и ќе ви даде надеж, па макар таа била лажна. Јас цело време изнесувам аргументи, ти истите ги игнорираш и се повтруваш, но лагата и бесконечно да ја повторуваш, никогаш нема да стане вистина.
За црквата и пинокио може да биде жива вистина, исто ти се фаќа. Ако немаш непристрасност и објективност, ако аргументите ги отфрлаш поради тоа што не одговараат на твоите предрасуди, исто ти се фаќа дали црквата ќе ти биде жива вистина или пинокио. Ти и на трепки да дубиш, немаш аргументи на се што досега беше дискутирано, немаш одговор и неможеш да ги објасниш апсурдите што ги посочив, ниту на себе ниту на другите.
Да Мики, ние сме објективни бидејќи се претвораме во објекти.
Оние истите на кои немаш одговор во врска со твојот апсурден став дека Бог како сезнајно и семоќно битие - креатор на се што постои може да биде судија. Ако се потекнува од него, неговата перцепција дека е нешто грешно, ќе биде доказ дека создавал грешки, дека не е безгрешен.
Ти можеш на прашање - колку е часот, да дадеш одговор - трактор. Дали ќе биде одговорот по мој мерак или не, не го менува фактот дека одговорот нема врска со прашањето.
Толку ти сече. Секој има различен начин - пат до кој доаѓа до вистината, а не секој своја вистина. Дури и со примери ова го имам објаснувано! Ако вистината ја претставиме како дестинација, тогаш мојата гледна точка, искуства и карактер е појдовната точка. Ако некој појде од куманово и стигне до скопје, тој ќе може да им го опише патот што го гледал додека патувал од куманово. Ако истиот патник, почне да објаснува и да подучува други како се стига до скопје, тогаш на оние што треба да појдат од велес, неговото искуство нема да им помогне, бидејќи тие на нивниот пат ќе гледаат различен релјев.
Мики, со оглед што кај тебе се е наопаку, ќе ми биде чест и комплимент ти да сметаш нешто за глупо од моја страна.
Мики, со оглед што кај тебе се е наопаку, ќе ми биде чест и комплимент ти да сметаш нешто за глупо од моја страна.
Еве ти и слика за постот:
Луѓето што се ограничени како тебе и зацементирани во својата заблуда, упорно ќе тврдат дека пред нив е единствено буквата Т или Н а некои ќе мислат дека е буквата М. И сите ќе го сметаат за луд и глуп оној што ќе им каже дека сите се во право а сепак никој не е во право. Оној што ќе им каже дека постојат повеќе пристапи од кој вистината може да биде перцепирана.
